ჩემი მონაცემებით შემეძლო მებრწყინ სილამაზის კონკურსებზე, მე კი 40 წლის ასაკში მარტოობას ვებრძვი.

0
794

40 წლის ასაკიდან ქალისთვის ახალი ცხოვრება იწყება. რას გრძნობენ ამ ეტაპზე რეალურად ქალბატონები? სამწუხაროდ, ეს ყოველთვის არ არის ბედნიერების და სიხარულის შეგრძნება. პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში შევეცდებით გავარკვიოთ რა ახდენს გავლენას მოწიფული ქალის შეგრძნებებსა და ცხოვრებაზე.

ქალის ცხოვრება 40 წლის შემდეგ

“არასოდეს მქონია კომპლექსები საკუთარ გარეგნობასთან დაკავშირებით. ვიცოდი საკუთარი თავის ფასი და ვთვლიდი, რომ გარეგნობის მხრივ გამიმართლა, მაგრამ ცხოვრებაში ეს არაფერში დამხმარებია. ახალგაზრდობაში მძიმე ავადმყოფობის გამო 5 წელი სახლში ვიჯექი, სულ მკურნალობაში გავატარე, ვერ მოვახერხე პირადი ურთიერთობის აწყობა, ამავე მიზეზით გამიჭირდა სწავლა. როგორღაც მამამ მომაწყო ახლობლის კომპანიაში და დღემდე იქ ვმუშაობ. 30 წლის ასაკში საბოლოოდ დავკარგე რწმენა, რომ ნორმალური მამაკაცის პოვნა შემეძლო.

რამდენიმე პაემანი მქონდა, მაგრამ ეს შეხვედრებს არ გასცილებია. დავინახე, რომ მათ ჩემგან ერთი რამ სჭირდებოდათ. ჩემი მონაცემებით შემეძლო სილამაზის კონკურსებზე მებრწყინა, მაგრამ მე ყველაფერი გამოვტოვე. ველოდებოდი თეთრ ცხენზე ამხედრებულ პრინცს, მაგრამ რეალური ცხოვრება არ ჰგავს ზღაპარს.მეგობრებიც შემომეცალნენ. ზოგი გათხოვდა და აღარ სცალია, ზოგი საზღვარგარეთ წავიდა. ისედაც, განსხვავებული ინტერესები გაგვიჩნდა, სალაპარაკო აღარაფერი გვაქვს. მუდმივად წუწუნებენ ქმრებსა და შვილებზე, მე კი ეს არ მაინტერესებს.

რატომ გახდა ცხოვრება ასეთი? – ჩემი ცხოვრება უღიმღამოდ მიდის და არაფრის კეთება აღარ მინდა. ვუყურებ თანატოლებს და ვფიქრობ: სად რა შემეშალა? არც გავთხოვდი და არც შვილები მყავს. მიუხედავად იმისა, რომ ვცხოვრობ დედაჩემთან, შინაგანად მარტოდ ვგრძნობ თავს. ის მამშვიდებს ხოლმე და მეუბნება, რომ ჯერ ახალგაზრდა ვარ და 40 წლის შემდეგ ცხოვრების ახალი ეტაპი იწყება. მე კი ასე არ ვფიქრობ.დედამ მირჩია, რომ სპეციალისტს მივმართო და ამას მეუბნება ქალი, რომელიც სკეპტიკურად იყო განწყობილი ფსიქოლოგების მიმართ და შარლატანებად მიიჩნევდა. გადავწყვიტე რჩევა თქვენთვის მეკითხა. რა უნდა გავაკეთო, რომ მდგომარეობიდან გამოვიდე?

რას გვასწავლის ეს ამბავი? – არიან ადამიანები, რომლებიც ცხოვრებაში არაფრით კმაყოფილდებიან. ამავე დროს ისინი არ იღებენ ზომებს რაიმეს შესაცვლელად. სწორედ ქალების ასეთ კატეგორიას მიეკუთვნება დღევანდელი ისტორიის გმირი.ის ტრაბახობს თავისი გარეგნობით, რადგან ერთადერთია, რაც გააჩნია. რეალობა კი ის არის, რომ მხოლოდ კარგი გარეგნობა არ აძლევს ადამიანს ბედნიერებას და თავად ვართ ჩვენი ბედის მჭედლები.ამ ქალბატონმა უნდა შეწყვიტოს ჩივილი და დაიწყოს ფიქრი სპეციალისტთან ვიზიტზე. საეჭვოა ინტერნეტიდან მიღებული რჩევებით წინ წავიდეს. თქვენ რას ფიქრობთ? გაგვიზიარეთ კომენტარებში.