“ოჯახიდან წასვლა მინდა, რადგან აღარ შემიძლია ქმრის მოვლა. როგორ მოვიქცე აღარ ვიცი…” – გვწერს ნატა. ის აღმოჩნდა სიტუაციაში, როდესაც მოუწია სერიოზული არჩევანის გაკეთება. რა მოხდა და რატომ, წაიკითხეთ პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში.

მინდა ოჯახიდან წასვლა

“ცხოვრებაზე არასდროს მიწუწუნია და არ ვუჩიოდი მას. დავქორწინდი 25 წლის ასაკში სიყვარულით და შემეძინა ულამაზესი შვილები. მეგონა სულ ბედნიერი ვიქნებოდი, მაგრამ ახლა ყველაფერი სხვაგვარადაა. ერთი წლის წინ ქმარი უბედური შემთხვევის გამო სერიოზულად დაზიანდა და ახლა საწოლს არის მიჯაჭვული, მე კი მისი მომვლელის როლში აღმოვჩნდი.თავიდან მეგონა, რომ ყველაფერს გავუმკლავდებოდი. ის ხომ ჩემი ქმარია და ძალიან მიყვარს, მაგრამ ახლა მივხვდი, რომ ძალიან გადავიღალე. ოჯახის რჩენაც ჩემს კისერზე აღმოჩნდა, ფული არაფერში გვყოფნის. წარმოდგენა არ მაქვს, რა გველოდება წინ.

ბოლო პერიოდში შევამჩნიე, რომ ყველაფერი მაღიზიანებდა. ჩემი დღის რეჟიმი მკაცრად არის გაწერილი. კოტეს მუდმივად სჭირდება ყურადღება, უნდა ვაჭამო, მოვაწესრიგო, სასეირნოდ გავიყვანო. ყოველი დღე უარესი და უარესია.ვეღარ ვხედავ ქმარში იმ ადამიანს, რომელიც ოდესღაც მიყვარდა. ის სხვანაირია და მეც სხვანაირი გავხდი. ის მძიმე ავადმყოფი პაციენტია, მე კი მისი მომვლელი. ექიმებმა მირჩიეს ექთანი დამექირავებინა, მაგრამ როგორ? ამას ხომ დიდი ფული სჭირდება, რომელიც არ მაქვს?მშობლები გვეხმარებიან ხოლმე, მაგრამ ეს ზღვაში წვეთია. ჩვენს ქვეყანაში ინვალიდობა ნამდვილი ჯოჯოხეთია. ზოგჯერ ვფიქრობ, მივატოვო ყველაფერი და გავიქცე.

როგორ გავაკეთო სწორი არჩევანი – ოჯახიდან წასვლა მინდა, რადგან ფიზიკურად აღარ შემიძლია ამდენი. ყველაფერი მაღიზიანებს და მთრგუნავს. მგონი ქმარმაც შეამჩნია ეს და სულ ჩუმად არის. არადა სად უნდა წავიდე და როგორ? კიდევ კარგი გამიმართლა და დისტანციურად ვმუშაობ სახლიდანჩემს მეგობრებსაც მოვუყევი ამის შესახებ. ზოგმა აქეთ გამკიცხა, რომ ასეთ დროს როგორ შეიძლებოდა ქმრის მიტოვება. ზოგმა კი მითანაგრძნო და მხარი დამიჭირა: რატომ უნდა ვიტანჯო მთელი ცხოვრება ასე….

თავში სრული ქაოსი მაქვს და არ ვიცი რა ჯობია. რაც დრო გადის, უფრო მეტად მიჭირს, მეშინია, რომ გავტყდები. თან ქმარს ჰყავს დედა, რომელსაც შეუძლია ბევრ რამეში შემეშველოს და შვილზე იზრუნოს.საშინელებაა ამაზე ფიქრი. შვილებიც მადარდებს, როგორ მიიღებენ იმ ამბავს, თუ განქორწინებას გადავწყვეტ? შეცვლით არაფერი შეიცვლება, რადგან ექიმების პროგნოზი არაკეთილსაიმედოა.”

რას გვასწავლის ეს ამბავი? – მეუღლეობა თანადგომაა მწუხარებასა და სიხარულში. სამწუხაროდ, ამ გამოცდას ბევრი ვერ აბარებს. ჩვენ არ გვაქვს უფლება განვიკითხოთ ნატას პოზიცია. რაღაც კუთხით, მას აქვს უფლება იყოს ბედნიერი.თუმცა, ამ სიტუაციაში მნიშვნელოვანია მხოლოდ საკუთარ თავზე არ ორიენტირდეს. თუ სურს მიატოვოს საწოლს მიჯაჭვული ქმარი, უნდა იზრუნოს მისი მოვლის რაიმე სახის გარანტიაზე. თქვენ რას ურჩევდით ქალს? გაგვიზიარეთ კომენტარებში.