ქმრის მოვალეობები ცოლის მიმართ საკმაოდ ბუნდოვანია, ამიტომ ყველა თავისებურად აღიქვამს. პოპულარული თვალსაზრისით, თუ მამაკაცი ქორწინდება, იმ მომენტიდან ის ვალდებულია ყველაფერი გააკეთოს ისე, რომ მის ცოლ-შვილს არაფერი მოაკლდეს.მან ცოლი უნდა უზრუნველყოს კომფორტული საცხოვრებელით, საკვებით და ტანსაცმლით… ის უნდა იყოს პასუხისმგებელი ყელაფერზე, დაიცვას, მხარი დაუჭიროს ქალს და მრავალი სხვა. მაგრამ მართლა ყველაფერი ასეა?დღეს პაპარაცის რედაქცია გაგიზიარებთ ერთი გამომწერის ამბავს, რომელმაც დაინახა, რომ ოჯახის ფსიქოლოგების რწმენასა და რეალურ ცხოვრებას შორის მთელი უფსკრულია. ამავდროულად, შევეცდებით გავარკვიოთ, უნდა დაეხმაროს თუ არა ქმარი ცოლს სახლის საქმეებში და თუ ის ეხმარება, მაშინ რამდენად სწორია მადლიერების მოლოდინი ამისათვის.
ქმრის მოვალეობა ცოლის წინაშე
“რამდენიმე დღის წინ მესტუმრა ძველი მეგობარი. სამზარეულოში დავსხედით, დავიწყეთ საუბარი, თან ვისადილეთ და ჩაის დალევა შევთავაზე. სანამ ჩაიდანი ადუღდებოდა, ჭურჭლის რეცხვა დავიწყე” – გვიყვება მაქსიმე.
“როდესაც რეცხვას მოვრჩი და სუფთა თეფშები კარადაში შევაწყვე, ჩემი მეგობრის აღფრთოვანებული მზერა დავიჭირე. აშკარად რაღაცის თქმა სურდა, მაგრამ ყოყმანობდა. ბოლოს მაინც გაბედა:„ძალიან მაგარია, რომ შენს ცოლს ეხმარები. აშკარად იცი კერძების მომზადება და რეცხვა. თავიდან მეც ვცდილობდი ცოლის დახმარებას, მაგრამ მერე გავჩერდი. მოვწმინდე იატაკი – მან ვერც კი შეამჩნია, მოვამზადე ვახშამი – ერთი მადლობა არ გამიგია. მას მე აღარ ვერევი მის საქმეებში, თავად მიხედოს მირჩევნია ”- თქვა მან გაბრაზებული ტონით.მე გამეცინა. მოვამზადე ჩაი, მოვჭერი ნამცხვრის ნაჭერი და შევეცადე ამხსნა სტუმრისთვის, თუ რატომ ვრეცხავდი ჭურჭელს და ვაკეთებდი სხვა საოჯახო საქმეებს. აქ ხომ საქმე იმაშია არ არის, რომ ცოლს დახმარება გაუწიო და მისგან განსაკუთრებულ მადლიერების სიტყვებს ელოდო.
უნდა დავეხმაროთ ცოლს თუ არა – მე არ ვარ ჩემი მეუღლის დამხმარე და არც მას სჭირდება ასისტენტი. მას სჭირდება მოკავშირე, ცხოვრების პარტნიორი და მე მომწონს ეს როლი. ჩვენ თანაბარი უფლებები და მოვალეობები გვაქვს, საოჯახო საქმეებს ერთად ვაკეთებთ და ჩვენი ფუნქციები გვაქვს.ამ სამზარეულოში მეც ვსაუზმობ და ვვახშმობ, ამიტომ მეც ვასუფთავებ, ვრეცხავ, ვამზადებ, ვყიდულობ. მეც ვცხოვრობ ამ სახლში, ამიტომ ვინარჩუნებ სისუფთავეს, ვცდილობ ჩვენი სახლი უფრო კომფორტული იყოს ჩვენთვის და ჩვენი შვილებისთვის.და კი მე არ ვეხმარები ჩემს მეუღლეს ბავშვების მოვლაში, რადგან ისინი მხოლოდ მისი შვილები არ არიან. ისინი ისევე არიან ჩემი შვილები, როგორც მისი. ასე რომ, მე მხოლოდ მამის ფუნქციებს ვასრულებ. აქ კი ჩემს მეუღლეზე არანაკლები მოვალეობები მაქვს.
და რაც შეეხება მადლიერების სიტყვებს, ის მართლა აუცილებელია? უნდა გადაუხადო თუ არა მადლობა ადამიანს იმისთვის, რომ უბრალოდ თავის საქმეს აკეთებს? კი, სასიამოვნოა და შესაძლებელი, მაგრამ არა აუცილებელი.„რა ჯობია იმას, რომ ოჯახის უფროსი ცოლისთვის საიმედო მოკავშირე და მეგობარია, როცა ის სახლში სრულფასოვანი ოჯახის უფროსია, რომელიც თავის თავზე იღებს შესაბამის მოვალეობებს და არა როდესაც საკუთარ სახლში სტუმარივით იქცევა, ”- ფიქრობს მაქსიმე.
რამდენად მისაღებია თქვენთვის ეს პოზიცია? ეთანხმებით მაქსიმეს? თუ მხოლოდ ქალია ვალდებული იზრუნოს სახლზე? გაგვიზიარეთ კომენტარებში.
