პაპარაცის დღევანდელი სტატიის გმირი ელეგანტური ასაკის ქალბატონია. მას 70 წელი შეუსრულდა და იუბილესთან დაკავშირებით გადაწყვიტა ახალი კაბითა და სამკაულებით მოეწონებინა თავი. მაგრამ ახლობლებმა არ შეაფასეს დადებითად ქალბატონის ეს სურვილი. ღირს თუ არა საერთოდ, ხანდაზმულმა ადამიანმა ჩაიცვას პომპეზურად?

ელეგანტური ასაკის ქალბატონი

ერთ ქალბატონს 70 წელი შეუსრულდა. ამ დღისთვის მან იყიდა ძვირფასი ქსოვილი და კაბა შეუკვეთა – ძალიან ლამაზი და მოხდენილი. ინტერნეტით შეიძინა ვერცხლის საყურეები. ჩავიცვა კაბა, სარკეში ჩაიხედა და ბედნიერებისგან ბრწყინავდა.

-ნამდვილად, არ შეიძლება სიახლის გარეშე ცხოვრება – გაიფიქრა მან – განწყობას გიმაღლებს და ბედნიერებას განიჭებს.შემდეგ მან დაიწყო საჭმლის მომზადება, რათა სტუმრებს გემრიელი კერძებით გამასპინძლებოდა. უნდა მოვიდნენ დები, ძმა მოხუც დედასთან ერთად, რომელიც მალე 95 წლის გახდება… სუფრა სადღესასწაულო ჭურჭლით და კერძებით ანათებდა. და აი, მოვიდნენ სტუმრები. მოხუცი დედა ყველაზე საპატიო ადგილზე დასვეს. როგორც ყოველთვის, ცოტა ხანს დაჯდება და როცა დაიღლება, გვერდით ოთახში წამოწვება. იუბილარმა ახალი კაბა ჩაიცვა, სამკაულები გაიკეთა და სტუმრებთან გავიდა. მათ კი მოულოდნელობისგან შეჰყვირეს. გაუხარდა: ალბათ მოეწონათ… Ძალიან კარგი… აიღო პირველი.

ერთ-ერთმა დამ უცებ თქვა:– ძალიან გამაკვირვე. 70 წლის ასაკში შეუკვეთე კაბა და საყურეები, თან ასეთი ძვირიანი! რად გინდა? სად უნდა ჩაიცვა? რამდენი წელია სახლში ზიხარ? არც მამაკაცი გყავს, რომ გაეპრანჭო. არ მუშაობ, არ დადიხარ თეატრებში. თან, ხომ გაქვს ბევრი ძველი ლამაზი კაბა?სხვებმაც აუბეს მხარი და აღნიშნეს, რომ გარდერობი მართლაც სავსე ჰქონდა იუბილარს ტანსაცმლით. უცებ, ქალისთვის ახალი კაბა თითქოს, ვიწრო და მოუხერხებელი გახდა, საყურეები დამძიმდა, გული კი დაცარიელდა…

დედის ბრძნული სიტყვები – ქალი უცებ თითქოს დაბერდა და სახეზე ღიმილი შეეყინა. არავისთან საუბარი აღარ უნდოდა, ჭამის სურვილიც გაუქრა. სტუმრებსაც გადაედოთ დიასახლისის გუნება-განწყობა და გაჩუმდნენ.

ამ დროს მოხუცმა დედამ, რომელიც ჩუმად იყო აქამდე, თქვა:-დედაჩემმაც თითქმის 100 წელი იცოცხლა, მამაც. ჩვენ დიდხანს ვართ. როცა დედა 90 წლის გახდა, მამა წავიდა და შინდისფერი შარფი უყიდა. მაგიდასთან რომ დასხდნენ, მან საჩუქარი ამოიღო და ცოლს მხრებზე მოასხა. დედა, გაახალგაზრდავებული და ბედნიერი, იჯდა და ნაოჭებიანი ხელებით ახალ შარფს ეფერებოდა. მთავარია სული. ჩვენ არ ვარსებობთ ნივთებისთვის, პირიქით, ნივთები არსებობენ ჩვენთვის, ისინი გვანიჭებენ სიხარულს და ბედნიერებას და რაც ყველაზე მეტად გვახარებს, არის საყვარელი ადამიანების სიყვარული და ყურადღება.

შემდეგ კი დასძინა:-რა, არ იცით თქვენ ეს?მიუბრუნდა ქალიშვილს, რომელმაც უტაქტობა გამოიჩინა და უთხრა:

– შენ კი გირჩევ, დააჭირო შენს შხამიან ენას კბილი და სანამ რამეს უტყვი, მეტი იფიქრო!დედა ადგა და სხვა ოთახში გავიდა დასასვენებლად. ყველანი ჩუმად ისხდნენ, სუფრა ისევ სევდიანი იყო. დამ, ბოდიში მოიხადა, მაგრამ ამან განწყობა ვერ გამოაკეთა: ხუმრობდნენ, მაგრამ არ იცინოდნენ. არ იყო გულწრფელობა, არ იყო უშუალობა, რადგან შხამიანი სიტყვები მძიმე ღრუბელივით ეკიდა გარშემო.

ძვირფასი საჩუქარი – შემდეგ კი საყვარელი დისშვილი და მისი ქმარი მოვიდნენ. ყველას მხიარულად მიესალმნენ, დაბადების დღე მიულოცეს იუბილარ გოგონას. დისშვილის ქმარი მივიდა, ცალ მუხლზე დაიჩოქა და ვარდების თაიგული აჩუქა, თან წაუმღერა რამდენიმე ფრაზა ძველი რომანსიდან. დისშვილმა პატარა ყუთი გახსნა და მარგალიტისაგან დამზადებული მძივი ამოიღო.მან საყვარელ დეიდას ყელზე მძივი საკუთარი ხელით გაუკეთა, სარკესთან მიიყვანა და ჩაეხუტა. სუფრა ისევ ხმაურიანი გახდა, ისევ გაისმა სიცილი და მხიარულება.მორჩა! დაძაბული ატმოსფერო აღარ იყო, იგი სიყვარულსა და ბედნიერებაში გადაიზარდა. სახეებზე სიხარული გაჩნდა: ნამდვილი და გულწრფელი. საუბრობდნენ, ხუმრობდნენ, იცინოდნენ…

რჩევა რედაქციისგან: იცოდეთ, რომ ნებისმიერ ასაკში უნდა ასიამოვნოთ საკუთარ თავს. ზოგი ბედნიერი ხდება ახალი კაბის ყიდვით,  ზოგს სჭირდება მოგზაურობა ან უბრალოდ აკეთოს ის, რაც უყვარს. სისულელეა ერთმანეთის გაკრიტიკება ამის გამო, რადგან თითოეულ ჩვენგანს აქვს საკუთარი მისწრაფებები და ინტერესები.

ელეგანტური ასაკის ქალს, 40 წლის იქნება ის, თუ 70 წლის, უფლება აქვს გააკეთოს ის, რაც მას მთელი გული სურს. ეთანხმებით ამას? გაგვიზიარეთ კომენტარებში.