დედას ფინანსურად ვეხმარები, მაგრამ სიდედრი და ცოლი სიცოცხლეს მიმწარებენ

0
583

„ჩემი საწყალი დედა. როგორ მივატოვო ასეთ პირობებში?“ – კითხულობს ანრი, ჩვენი დღევანდელი ისტორიის გმირი. რთულ სიტუაციაში აღმოჩნდა, სადაც მტკიცე გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს და ნათესავების ჭკუაზე არ გაიაროს. შეძლებს ასე მოქცევას? პასუხს Paparazzi–ს სტატიაში გაიგებთ.

საბრალო დედა – „5 წლის წინ დავქორწინდი და ვფიქრობდი, რომ ზღაპრული ცხოვრება მექნებოდა. მაშინ არ ვიცოდი, რომ არა მხოლოდ ცოლთან, არამედ სიდედრთან ერთად ცხოვრება მომიწევდა. ზოგადად, ელენა კარგი ქალია. გემრიელად ამზადებს, სახლს ალაგებს და ყველაფერს აკეთებს. აი, ადამიანურ თვისებებში, მარტივად რომ ვთქვათ, მოიკოჭლებს. ყველაფერზე დეტალურად გიამბობთ.

როცა ნატალისთან შეხვედრა დავიწყე, მაშინვე გამაფრთხილა, რომ მკაცრი დედა ყავს. თითქოს, უმჯობესია ზედმეტი არაფერი ვთქვა, როცა გამაცნობს. ჩვენი ურთიერთობა სწრაფად განვითარდა და რამდენიმე დღეში უკვე ნატალის სახლში სადღესასწაულო სუფრასთან ვიჯექი. უნივერსიტეტი ახალი დამთავრებული მქონდა და ბიძაჩემის კომპანიაში სტაჟიორად ვმუშაობდი. „რას გეგმავ სამომავლოდ“ ასე იჯდები ვირთხასავით ოფისში? ფიქრობ, როგორ გამოიმუშავო მეტი ფული?“ – ელენამ მაშინვე კითხვები დამაყარა. გულწრფელად, ამაზე არც დავფიქრებულვარ. ძლივძლივობით დავშორდით, მაგრამ გულში ხინჯად დამრჩა. არა ტყუილუბრალოდ, რადგან სიდედრი ფულზე არაერთხელ მელაპარაკება.

ქორწილის შემდეგ დროებით ელენასთან ერთად ცხოვრება გადავწყვიტეთ. ცოლი ამტკიცებს, რომ ასე ჩვენი ბინისთვის ფულს უფრო სწრაფად დავაგროვებთ. წინააღმდეგი არ ვიყავი, რადგან ვფიქრობდი, რომ სიდედრთან ერთად ადვილად ვიცხოვრებდი. პრობლემები მაშინვე დაიწყო. ნატალის დედამ ოჯახის ბიუჯეტის კონტროლი საკუთარ თავზე აიღო. ჩემთვის არავის არაფერი უკითხავს. სიდედრთან საუბარი უსარგებლო იყო. მაჩუმებდა იმით, რომ გამოუცდელი ვიყავი და ფულის არაფერი მესმოდა. მალე უფრო მეტის გამომუშავება დავიწყე.

კარგი შვილის საქციელი – მაშინ ახალი პრობლემები დაიწყო. მამა გარდაიცვალა, ხოლო საბრალო დედას თვიდან თვემდე თავი ძლივს გაჰქონდა. ფიზიკურად და მორალურად უჭირდა. მამა უკანასკნელ წუთამდე მუშაობდა, რამაც ბოლო მოუღო. დედა რამდენიმე წელი ავადმყოფობდა და ამის გამო მუშაობა არ შეეძლო. ახლა ფულით უნდა დავეხმარო. თავიდან ხელფასის ნაწილს ვაძლევდი და ოჯახში ამის შესახებ არ იცოდნენ. სიდედრს არ მოსწონდა, როგორც თვითონ ამბობს, ოჯახიდან ფულის გატანა. როგორ არ ვცადე ახსნა, რომ სხვა გამოსავალი არაა, ვერ შევაგნებინე. მოგვიანებით, როცა ხელფასი ისევ მომიმატეს, ცოლსა და სიდედრს ამის შესახებ არ ვუთხარი. ასე დედას მეტს ვაძლევდი. სანატორიუმში სამკურნალოდ და დასასვენებლადაც გავაგზავნე. ტყუილად არ ამბობენ, რომ ადრე თუ გვიან ყველა საიდუმლოს ფარდა ეხდება.

ჩემმა ნატალიმ ხელფასის მომატების შესახებ გაიგო. სკანდალი მომიწყო, რომ ვატყუებ და არ ვენდობი. როცა ვუთხარი, რატომ მოვიქეცი ასე, უფრო მეტად გაბრაზდა. აღმოჩნდა, რომ ბრაზობს, რომ დედას ვეხმარები. თითქოს, ისეთი მოხუცი და ავადმყოფი არაა, რომ ზრდასრული შვილის ყოფაზე ცხოვრობდეს. ვეღარ მოვითმინე: „არ გაღელვებს, რომ დედაშენი ჩვენს კისერზე ზის? ისიც არ მუშაობს!“ ცოლს ჩემი ბრალდებები იმდენად არ მოეწონა, რომ გამაგდო და „საყვარელ დედასთან“ ღამის გასათევად გამიშვა. გული მეტკინა. უკვე ერთი კვირაა დედასთან ერთად ვცხოვრობ და არ მესმის, რა გავაკეთო. ვფიქრობდი, რომ ცოლს ჩემი ესმოდა, მაგრამ დედამისის პოზიციას მხარს უჭერს. რა აზრი აქვს ასეთ ურთიერთობას?

ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – უნდა მართავდეს სიდედრი ოჯახის ბიუჯეტს? რა თქმა უნდა, არა. უნდა განიხილოთ ფულის საკითხი თანაცხოვრების დაწყებამდე? რა თქმა უნდა, დიახ! ეს მთავარი შეცდომაა, რომელიც ანრიმ დაუშვა. ცოლთან და სიდედრთან თავიდანვე არასწორი ურთიერთობა ჰქონდა. ვფიქრობთ, ადრე თუ გვიან, ანრის ქორწინება დაიშლებოდა. საქმე იმაში არაა, რომ დედას ფულს ჩუმად აძლევდა. შეძლებს ნატალისთან ურთიერთობის შენარჩუნებას? გაგვიზიარეთ მოსაზრებები.