დედას ფული არ მივეცი იმისთვის, რომ მის აყვანილ შვილს ორსულობა შეენარჩუნებინა და ვფიქრობ, რომ სწორად მოვიქეცი.

2923

მე მქვია ეკატერინე. გასულ კვირას დედამ დამირეკა და ფული მთხოვა. მან თქვა, რომ ნატას სჭირდებოდა წამლის საყიდლად.

გავიფიქრე:

  • ვაი! და ის ხომ არასოდეს ავადმყოფობს! მხოლოდ 20 წლისაა, ჯანმრთელია და იმდენს ჭამს, რომ ძლივს ვასწრებ საჭმლის ყიდვას! ახლა კი უცებ წამლები სჭირდება!ძალიან გამიკვირდა. დედას ვუთხარი, რომ წამლებს მე თვითონ ვიყიდდი.

დედამ წამლების სახელები მიკარნახა და შოკში ჩავვარდი, როცა მივხვდი, რა სახის წამალი სჭირდებოდა ნატას. მას სჭირდებოდა მედიკამენტები, რათა თავიდან აეცილებინა სპონტანური აბორტი. მე თვითონაც ვიღებდი ამ წამლებს.

ნატა დედაჩემის ნაშვილები ქალიშვილია. მან ჩვენს ოჯახს უკვე ბევრი პრობლემა მოუტანა. 16 წლის წინ სხვა სახლში ვცხოვრობდით. ახლომახლო ცხოვრობდა ლოთების ოჯახი. ბინაში მეგობრებთან ერთად მუდმივად აწყობდნენ წვეულებებს. მათი სამი თუ ოთხი შვილი უკვე ბავშვთა სახლებში ცხოვრობდა. ოთხი წლის ნატა კი მათთან ერთად იყო. ის ხშირად იჯდა სადარბაზოში ერთი ჭუჭყიანი მაისურით, ხშირად გვიანობამდე დადიოდა ეზოში. არასოდეს არავინ უვლიდა და არ ნერვიულობდა მასზე.

რა თქმა უნდა, გოგონა ხშირად მშიერი იყო. დედაჩემს ძალიან შეებრალა და წამოიყვანა ჩვენს სახლში. აჭამა, აბანავა, გამოუცვალა ძველმანები. დედამ მას ჩემი სათამაშოებიც კი აჩუქა.ძალიან ხშირად ნატა ღამეც რჩებოდა ჩვენთან. შემდეგ კი მისმა მშობლებმა მეგობრებთან ერთად ნასვამ მდგომარეობაში იჩხუბეს და ორივე დაიღუპა. გოგონა დაობლდა. ის ბავშვთა სახლში გადაიყვანეს, მაგრამ დედაჩემმა ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ ჩვენთან წამოეყვანა და მეურვეობის უფლება მიეღო.

ნატა ნამდვილ მგლის ლეკვს ჰგავდა. ძალიან ცუდად ლაპარაკობდა, ყველაფრის ეშინოდა. დედამ მაშინვე დაიწყო მისი რეაბილიტაცია. წაიყვანა მეტყველების თერაპევტთან, ფსიქოლოგთან და ფსიქიატრთან. ექიმებმა ურჩიეს გაეგზავნა სპეციალურ სკოლაში, მაგრამ დედამ ამაზე კატეგორიული უარი თქვა და ნატა ჩვეულებრივ სკოლაში წავიდა. დედა დაყვებოდა და კლასშიც კი იჯდა ხოლმე.

ნატამ შეძლო სკოლის დამთავრება, გამოცდები ჩააბარა და კოლეჯშიც კი მოხვდა, მაგრამ სიმართლე ის არის, რომ სასწაული არ მომხდარა: მან ვერც ერთი გამოცდა ვერ ჩააბარა პირველ სესიაზე.ახლა კი ორსულად არის! საერთოდ არ მესმის, რატომ ეხმარება დედაჩემი ასეთ ადამიანს. როდესაც ის 18 წლის გახდა, დედას შეეძლო შეეწყვიტა მისთვის დახმარება, რადგან მეურვეობის ვადა დასრულდა და აღარაფერი ევალება. მაგრამ ის აგრძელებს მასზე ზრუნვას და დახმარებას.

დედას დიდი ძალისხმევა, დრო და ფული სჭირდება მის დასახმარებლად. ნატა კი არ აფასებს ამ ყველაფერს. სახელმწიფოსგან იღებს ფულს, ცხოვრობს მეგობრებთან ერთად. მერე კი, როცა ფული ამოიწურება, დედასთან მოდის და დედა აჭმევს.დაახლოებით ერთი წლის განმავლობაში ნატა ხვდება ახალგაზრდა კაცს. ის ისეთივე პრობლემური და მოუსვენარი იყო. ერთად ცხოვრებას სურდათ, მაგრამ ბინის ქირაობის ფული არ ჰქონდათ. დედაჩემთან უნდოდათ ცხოვრება, მაგრამ კატეგორიულად ავუკრძალე. კარგია, რომ დედამ მომისმინა.ახლა კი გავიგე, რომ ქალბატონი ორსულადაა. როგორ აპირებს ის ცხოვრებას და შვილის გაზრდას? მას არაფერი აქვს! არც ფული, არც ქმარი, არც ბინა!

რა ვქნა, უბრალოდ არ ვიცი. დედაჩემს ვკითხე:იცით რისთვის არის ეს წამლები?

  • კი, ვიცი! მე და ნატა ერთად ვიყავით ექიმთან. უთხრეს ეს წამლები მიეღო, ძალიან უნდა ამ ბავშვის გაჩენა. იქნებ შვილს რომ გააჩენს, ჭკუაზე მოვიდეს…
  • რანაირად უნდა მოვიდეს გონს? დედამისს ხუთი შვილი ჰყავდა და არ მოსულა გონზე! ნატაც ისეთივეა, რაც დედა. რა ბავშვზეა საუბარი? მას აბორტი სჭირდება! მას არ უნდა ეს ბავშვი! როგორ აპირებს მის აღზრდას? არც ფული, არც საცხოვრებელი, არც ქმარი! ამ ბავშვის გაზრდასაც შენ აპირებ თუ რა? რაში გჭირდება? შეწყვიტე მისი დახმარება!
  • როგორ არ მოგბეზრდა! ნატას წამლების ფულს არ მივცემ, ეს ჩემი ბოლო სიტყვაა!

დედა ძალიან გაბრაზდა ჩემზე. მან თქვა, რომ არ ესმის, რატომ არ მინდა გოგონას დახმარება. საიდანღაც ისესხა ფული და მაინც იყიდა წამლები.არ ვიცი რა გავაკეთო შემდეგ. არ ვიცი, კიდევ რამდენ ხანს დაეხმარება დედა ნატას. იმაზე ფიქრიც კი მეშინია, რა იქნება შემდეგ.

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს