მრავალშვილიანი ოჯახის ცხოვრება ზღაპარს არ ჰგავს. ხშირად მშობლებს ფინანსები არ ყოფნით, რომ ერთდროულად რამდენიმე შვილი გაზარდონ. სამწუხაროდ, ამ პრობლემებზე წინასწარ არ ფიქრობენ. მუდმივი სტრესის და ბავშვების მოვლის ფონზე ცოლ–ქმარმა შეიძლება კამათი დაიწყოს. კარგია, თუ ოჯახში ტირანი ქმარი არ ცხოვრობს. ამ მხრივ გვანცას ორმაგად არ გაუმართლა. დაკვირვებული მეზობელი მის ცხოვრებაზე გიამბობთ.
მრავალშვილიანი ოჯახის ცხოვრება – „დიდი ხანია ჩემი მეზობლის ოჯახს ვაკვირდები და მიკვირს. ნუთუ აკმაყოფილებთ ასეთი ცხოვრება? ყველაფერზე რიგის მიხედვით გიამბობთ. როცა ამ სახლში გადმოვედი, გვანცას უკვე 2 შვილი ჰყავდა. მეზობლების ბინიდან მუდმივად ყვირილის ხმა ისმოდა. ჩანდა, რომ სიღარიბეში ცხოვრობდნენ. წლები გავიდა, გვანცამ კიდევ ორი ბავშვი გააჩინა, თან წინა მშობიარობის შემდეგ საკმაოდ სწრაფად ორსულდებოდა. ახლა 35 წლისაა და მეხუთე ბავშვს ელოდება. ეს ყველაფერი ხდება იმის ფონზე, რომ ოჯახში ნამდვილი ცირკი აქვს.
თავად გესმით, ამდენი პირის გამოკვება რთულია. ამას ფული და სხვა რესურსები სჭირდება. ასევე თითოეულთან ბანალურად თამაში, ყურადღების მიქცევა. გასაგებია, რომ გვანცა არ მუშაობს. სახლში ფული მხოლოდ ქმარს შემოაქვს, მაგრამ არის ნიუანსი. გიორგი საზიზღარი კაცია. მესმის, როგორ უყვირის ცოლს და შვილებს, მუდმივად უკმაყოფილოა. სიმთვრალეში მისი ყვირილი ხმამაღლა ისმის. ამას სისტემატურად აკეთებს. ერთხელ ამის გამო ვიკამათეთ კიდეც. იმდენად ხმამაღლა ჩხუბობდნენ, რომ ვერ მოვითმინე, თან შუაღამე დგებოდა. იმ დღეს თავი საშინლად მტკიოდა. მოკლედ, მოთმენა აღარ შემეძლო. მეზობლებთან მივედი და გაჩუმება ვთხოვე. უხეშად მიპასუხეს და მითხრეს, მომეკეტა. შეფიქრიანებულმა პოლიცია გამოვიძახე. უნდა ითქვას, რომ პოლიციამ მეზობლის დამშვიდება შეძლო. ამ შემთხვევის შემდეგ ერთმანეთს გამარჯობას არ ვეუბნებოდით. ხოლო გვანცამ უფრო მოიწყინა.
როგორ დავეხმარო მეზობელს – ერთხელ მეზობლის ყელზე დიდი ჩალურჯება დავინახე. შევშინდი. კარგად ვხვდებოდი, საიდან გაჩნდა. რა შემეძლო გამეკეთებინა? იმ დღეს გვანცას მაღაზიაში შევხვდი და ვკითხე, დახმარება თუ სჭირდებოდა. ჩვენს დროში ბევრი ცენტრია, რომლებიც ქალებს და ბავშვებს ეხმარებიან. გვანცამ დარწმუნებით მიპასუხა: „აჰ, ამაზე მეკითხები? უბრალოდ დავეცი, ყველაფერი კარგადაა. არ ინერვიულო“. არ ვიცოდი, რა გამეკეთებინა. ძალით დახმარებას ხომ არ შევთავაზებ. საქმე ხომ ზრდასრულ ქალს ეხებოდა, რომელსაც საკუთარი თავი აქვს მხრებზე. მეზობელს რამდენიმე თვეში მშობიარობა უწევს.
მისი შვილების შემხედვარე გული მიკვდება. ბედნიერ ბავშვობაზე ლაპარაკი არაა. საწყლები ძლივს იკვებებიან, ყველაზე ფერმკრთალები არიან. ერთმანეთის გამონაცვალს იცვამენ! ყველაზე ცუდია, რომ მისი ქმარი 2 კვირის წინ გარდაიცვალა. თრომბი. 35 წლის ასაკში 5 შვილთან ერთად დაქვრივება, ამაზე გვანცა არ ოცნებობდა. წარმოდგენა არ მაქვს, რას გააკეთებს. არ მეცოდება. არასდროს მესმოდა იმ ადამიანების, რომლებიც მომავალზე ფიქრის გარეშე ამდენ შვილს აჩენენ. აი, ბავშვები ამას არ იმსახურებენ! რა ელოდებათ ახლა?
ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – სანამ ბავშვის გაჩენას გადაწყვეტთ, კარგად უნდა დაფიქრდეთ, მზად ხართ კიდევ ერთი პასუხისმგებლობის ასაღებად. ბავშვის გაჩენით საქმე არ მთავრდება. შესაძლებლობა უნდა გქონდეთ, რომ შვილები ბედნიერები გაიზარდოთ, ფეხზე დააყენოთ და კარგი განათლება მისცეთ. შეძლებს გვანცა ამის გაკეთებას? სავარაუდოდ, არა. ცხადია, რომ აგრესიული ურთიერთობის მსხვერპლი გახდა. არ ვიცით, რა ხდებოდა მის ცხოვრებაში ზუსტად და რატომ ვერ იპოვა ძალა, რომ ქმართან პრობლემები მოეგვარებინა. და მაინც, ახლა თავისი ქმედებების შედეგებთან გამკლავება დიდხანს მოუწევს.
