ალექსანდრესთან რომ დავიწყე ურთიერთობა, მეგონა, სწორედ ის კაცი გავიცანი, ვისთან ერთადაც მთელი ცხოვრება ვიცხოვრებდი და სიხარულს და მწუხარებას გავუზიარებდი. თავიდან იყო ასე.ალექსანდრემ თითქოს გულთან ახლოს მიიტანა ის ფაქტი, რომ მშობლები არ მყავდა და ბავშვთა სახლში გავიზარდე. ვნებივრობდი მის ყურადღების ქვეშ, ყვავილებსა და საჩუქრებში, ბედნიერებისგან დავფრინავდი. როდესაც მან თავისთან გადასვლა შემომთავაზა, სიამოვნებით დავთანხმდი და ჩვენი ურთიერთობის იურიდიულ რეგისტრაციაზე საერთოდ არ მიფიქრია.
სრულყოფილ ჰარმონიაში ვცხოვრობდით, შვილი გვინდოდა და მალე დავორსულდი კიდეც. გავიდა ოთხი თვე, საგრძნობლად მოვიმატე და შევამჩნიე, რომ ჩემი ქმარი თავს მარიდებდა. მას არ მოსწონდა ჩემი წონაში მატება და პერიოდულად წუწუნებდა, თითქოს თვითონ იყო ორსულად.თანამედროვე ტელეფონები ხშირად თავიანთი მფლობელების საიდუმლოს გასცემენ ხოლმე. ეს მოხდა ალექსანდრესთან. შხაპის იღებდა, როცა ტელეფონში შეტყობინება მოვიდა და ეკრანზე ტექსტის დასაწყისი წავიკითხე. ვიღაც ნინამ ჰკითხა, ამაღამ თუ მივიდოდა მასთან. ალექსანდრე სააბაზანოდან გამოვიდა, ტელეფონი აიღო, ინბოქსი გახსნა და პატარა შოუ მოაწყო:
- სანამ აქ ვბანაობდი, რაღაც მესიჯი მოსულა… არ გაგიგია?
ვუპასუხე, რომ ჭურჭელს ვრეცხავდი და ტელეფონს ყურადღებას არ ვაქცევდი. ჩემმა ქმარმა შემომხედა და შემდეგ მითხრა:
- ისევ სამსახურში უნდა წავიდე, შეიძლება დავიგვიანო…
მივხვდი სად მიდიოდა და რა მოხდებოდა. გავაცილე და მერე დილამდე ვტიროდი. ასეთი “სამუშაო” რეგულარული გახდა. ერთხელ ვკითხე, რა ხდებოდა სამსახურში ასეთი, მაგრამ ალექსანდრემ უხეშად გამაწყვეტინა:
- რაში გაინტერესებს? გავარკვევთ ორსული ქალების გარეშეც, ხვალ მოვალ…
მშვენიერი ბიჭი შემეძინა. როდესაც მან ვკითხე ალექსანდრეს, რა სურდა დაერქვა შვილისთვის, მან მიპასუხა:
- რაც გინდა, ის დაარქვი, სულერთია ჩემთვის…
მშობიარობის შემდეგ, რა თქმა უნდა, წონაში მოვიმატე, ჩემს ქმარს ეს არ მოეწონა და ჩემი გარეგნობის გამო შეურაცხყოფას მაყენებდა. ძალიან რთული იყო სახლის მიხედვა, ბავშვზე ზრუნვა და თან ფორმაში ყოფნა.ღამე ძალიან ცოტა მეძინა, ბავშვი სულ ტიროდა და ეს ალექსანდრეს სახლიდან “გაქცევის” კიდევ ერთი მიზეზი გახდა. ის, მისი თქმით, მიდიოდა ხან ძმასთან, ხან მშობლებთან, რადგან სამსახურში გამოძინებული უნდა მისულიყო. როცა დავინახე, რომ სიტუაცია დღითიდღე უარესდება, გადავწყვიტე გულწრფელად დალაპარაკება და პირდაპირ ვკითხე, სხვა ქალი ხომ არ ჰყავდა? პასუხმა გამაოგნა:
- კი მყავს, მაგრამ რა გეგონა, შენნაირის გვერდით ძილი არ შემიძლია! ვინაიდან ასეთი საუბარი დაიწყე, საკითხს სწრაფად მოვაგვარებთ. ხვალვე ნინა ჩვენთან გადმოვა, შენ და წადი სადაც გინდა!
ასეთი “გადაწყვეტილებისგან” გავოგნდი, წამოვიძახე:
- სად?! შენ ხომ იცი, რომ არავინ მყავს, საერთოდ არავინ!ალექსანდრემ მხრები აიჩეჩა
- მოიფიქრე, ხვალამდე დიდი დროა…
თავიდან მეგონა, რომ ეს მისი მხრიდან ასეთი სასტიკი ხუმრობა იყო – ექვსი თვის ბავშვთან ერთად გარეთ გაგდებით მემუქრებოდა. მაგრამ მეორე დღეს მოხდა ისეთი რამ, რაც დიდხანს მახსოვდა, როგორც კოშმარი.ალექსანდრე მოვიდა და თავის საყვარელთან ერთად. ის იყო მოვლილი, ლამაზი, საქმიანი სახით შემოიარა ბინა და ზიზღით შემომხედა მე და ატირებულ ბავშვს. მამამ ჩვენი ნივთები ჩაყარა ჩანთაში და მიყვირა:
- რატომ არ ჩაალაგე, ხომ გითხარი, საღამომდე გაქვს დრო!
ნახევარი საათის შემდეგ, ატირებული ბავშვით გარეთ გამაგდო. გასვლისას “მზრუნველმა” ქმარმა ჯიბეში რაღაც ჩამიდო, თურმე რამდენიმე კუპიურა იყო…წავედი და არც კი ვიცოდი სად გავატარებდი ღამეს. რატომღაც, ჩემმა ფეხებმა მიმიყვანა იმავე საერთო საცხოვრებელში, სადაც ბავშვთა სახლის შემდეგ ვცხოვრობდი. მორიგემ მიცნო და თავისუფალ ოთახში ერთი ღამის გათევის ნება მომცა. დილით ჩემი ნაღდი ფული დავთვალე, რამდენიმე ოქროს ბეჭედი და ყელსაბამი ჩავაბარე. ასეთი „სასტარტო“ კაპიტალით დაიწყო ჩემი ახალი ცხოვრება.
ძალიან გამიმართლა და ბინა მალე ვიშოვე იაფად. როდესაც განცხადების დაფასთან მივედი, ვიღაც ბებია აწერდა თავის შეთავაზებას ოთახის დაქირავებაზე. გამოველაპარაკე, ყველაფერი მოვუყევი და ერთი საათის შემდეგ მე და ბავშვი პატარა, მყუდრო ოთახში ვიმყოფებოდით.ნანა ბებია ჩემსავით მარტოსული იყო. რამდენიმე წლის წინ მან დამარხა ერთადერთი ქალიშვილი, ახლა კი ძლივს ირჩენდა თავს, რის გამოც გადაწყვიტა ოთახის დაქირავება. რა თქმა უნდა, მიხვდა, რომ ჩემგან შემოსავალი სიმბოლური იქნებოდა, მაგრამ მაინც შემიფარა.
ჩემი განათლებით ძალიან გამიჭირდა კვალიფიციური სამუშაოს პოვნა, ამიტომ მომიწია იმის კეთება, რაც ვიცოდი. დილით მეზობელი ცხრასართულიანი კორპუსის ეზოს ვხვეტდი, შემდეგ სახლებს ვასუფთავებდი, საღამოობით კი ვქსოვდი და ჩემს მოქსოვილს ნანა ბებია თანდათან ყიდდა. ასე დაახლოებით ორი წელი ვიცხოვრეთ.ვცდილობდი კეთილსინდისიერად მემუშავა და ბინების მეპატრონეების მიმოხილვებმა მალე კარგი რეპუტაცია გამიჩინა. მუდმივი მომხმარებლები მყავდა, რომლებსაც სურდათ, რომ მათი სახლები მომეწესრიგებინა.
ერთ-ერთი დასუფთავების დროს სახლის პატრონი მომიბრუნდა წინადადებით, რომ მასთან დიასახლისად წავსულიყავი. პირობები, რომელიც შემომთავაზა, ძალიან მაცდური და მისაღები იყო.ასე რომ, ჩვენ დავემშვიდობეთ ჩვენს ანა ბებიას და დავიწყეთ ცხოვრება კერძო სახლში, ფართო ნაკვეთზე. ქალბატონი დიანა დამეხმარა შვილი კარგ საბავშვო ბაღში რომ მიმეყვანა და გადასახდზეც თავად იზრუნა. მე კი სანიმუშო წესრიგს ვინარჩუნებდი მთელ სახლში. ერთი ინციდენტის შემდეგ კიდევ უფრო დავახლოვდით.
დიასახლისს ჰყავდა უზარმაზარი კეთილგანწყობილი ლაბრადორი. მისი გატაცება იყო ბევრი და გემრიელი საკვების ჭამა და ძაღლი ხშირად იპარავდა საჭმელს. ერთხელ მაგიდას მიადგა და გადაყლაპა ღეჭვის გარეშე, რაც კი მოასწრო.
ოთახის დალაგებისას სამზარეულოდან ხმაური მომესმა, გავიქეცი და დავინახე, რომ დიანას მიერ მაგიდაზე დატოვებული ტკბილეულის პაკეტები ლაბრადორის პირში უჩინარდებოდა. შეუძლებელი იყო წართმევა, გაიქცა და მხოლოდ მაშინ დავიჭირე, როცა უკვე ყველა კანფეტი გადაყლაპა ქაღალდებიანად.
სასწრაფოდ ავიღე პირველადი სამედიცინო დახმარების ნაკრები, ღებინება რომ გამომეწვია ძაღლს პირში ჩავასხი სითხეები. შემდეგ ქალბატონ დიანას შევატყობინე ყველაფერი.დიასახლისი ვეტერინართან ერთად მოვარდა ნახევარი საათის შემდეგ, ამ დროისთვის ძაღლს უკვე ამოღებული ჰქონდა კუჭის შიგთავსი და საყვედურით სავსე თვალებით მიყურებდა.ვეტერინარმა მოიწონა ჩემი მოხერხებულობა და ძაღლი დაათვალიერა. ყოველი შემთხვევისთვის, ლაბრადორი გადაიყვანეს ექოსკოპიაზე, რათა დარწმუნებულიყვნენ, რომ მთელი ფოლგა და ცელოფანი ამოიღო.
დაბრუნებისთანავე დიანამ დიდი მადლობა გადამიხადა სიტუაციაზე სწრაფი რეაგირებისთვის, შემდეგ კი მკითხა, მინდოდა თუ არა მისი დახმარება არა მხოლოდ სახლში, არამედ სამსახურშიც?
შეთავაზება მოულოდნელი იყო, მე ხომ არაფერი ვიცოდი? მაგრამ დიანამ მითხრა, რომ ყველაფერს მასწავლიდა, მას სჭირდებოდა საიმედო ასისტენტი, რომელსაც ენდობოდა.ასე დავიწყე ბუღალტრული აღრიცხვისა და მენეჯერული საქმიანობის დაუფლება. ბევრი ვიწვალე, მაგრამ ერთი წლის შემდეგ უკვე ვმუშაობდი დისტანციურად, ვაწარმოებდი ანგარიშების მუდმივ აუდიტს ქალბატონი დიანას კომპანიაში.რამდენიმე შეუსაბამობის შემდეგ, რაც თავად აღმოვაჩინე, დირექტორმა გაათავისუფლა ორი არაკეთილსინდისიერი მენეჯერი, გამიზარდა ხელფასი და გარკვეული პასუხისმგებლობებიც დამიმატა.
ხუთი წლის შემდეგ კონკიადან საკმაოდ მდიდარ ქალად გადავიქეცი, მანქანა და სახლი შევიძინე. ერთხელ, მაკლერის მიერ შემოთავაზებულ სახლს რომ გადავხედე, მოულოდნელი შეხვედრა მქონდა ალექსანდრესა და მის „ლამაზმანთან“. ბოლო სიტყვას ბრჭყალებში ვწერ, რადგან ყოფილი მოდელი ქმარივით უფორმო არსებად ქცეულიყო. სახლს კი იმიტომ ყიდდნენ, რომ სესხს ვერ იხდიდნენ…
