მამა იოანე შანხაელს მთელ მსოფლიოში პატივს სცემდნენ. ამ საოცარ ფოტოს შეხედეთ. მთავარეპისკოპოსი იოანე მრევლთან ერთად ფილიპინების კუნძულ ტუბაბაოზე კარვის ტაძრის შესასვლელთან. საზრიანმა მსმენელებმა სამხედრო კარვებში ეკლესია, საავადმყოფო და სასტუმრო მოაწყვეს. აქვე შანხაიდან ლტოლვილების ევაკუაცია მოხდა. მამაომ ტუბაბაოზე 3 თვე გაატარა.
იოანე შანხაელი – მამა იოანე შანხაელი რუსეთში, ამერიკაში, სერბეთში, ჩინეთში, საფრანგეთსა და შორეულ ფილიპინების კუნძულ ტუბაბაოზე მოღვაწეობდა. ის კანონს იცავდა: იმ ქვეყნის ენაზე მსახურობდა, სადაც იმყოფებოდა. მარსელში – ფრანგულად, ჩინეთში – ჩინურად, საბერძნეთში – ბერძნულად. ყველგან როგორც წმინდას პატივს სცემდნენ. სიყვარულის საოცარი ნიჭი ჰქონდა. ბავშვებზე გიჟდებოდა, მათ იცავდა და ეხმარებოდა. შანხაის ღარიბ უბნებში უპატრონოთა თავშესაფარი მოაწყო. სასადილოდ არ ჯდებოდა, სანამ არ დასხდებოდნენ ბიჭები, რომლებიც მას ემსახურებოდნენ. შანხაის და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსს დიდი გული ჰქონდა. ლტოლვილებს ეხმარებოდა, რადგან თავად მწუხარება იწვნია. 25 წლისას უმაღლესის განათლების მქონე დიდგვაროვანს იუგოსლავიაში გაზეთების გაყიდვა მოუწია. როგორც მაშინ ყველა ლტოლვილი, მისი ოჯახიც ღარიბი იყო. მიხეილ მაქსიმოვიჩი (ეს ერქვა მამა იოანეს) ბელგრადის უნივერსიტეტში სასულიერო ფაკულტეტზე სწავლის საფასურს თავად იხდიდა. მოხუც მშობლებზე ზრუნავდა. გაზეთებით ქუჩაში სირბილი და თითოეული თეთრის მძიმედ გამომუშავება უწევდა. მამა იოანე თავისი გამჭრიახობით ცნობილია. მისი წმიდა ნაწილები უხრწნელია. ეპისკოპოსი ნიკოლოზი, რომელიც სემინარელებს მიმართავდა, იოანე მაქსიმოვიჩზე ასე ამბობდა: „ბავშვებო, მამა იოანეს მოუსმინეთ. ის ღვთის ანგელოზია ადამიანის სახით“.
იოანე შანხაელმა იწინასწარმეტყველა მოვლენები, რომელიც იოანეს „აპოკალიფსში“ აღწერილია – როცა იოანე შანხაელმა იოანე ღვთისმეტყველის „გამოცხადება“, წიგნი ახალი აღთქმიდან, წაიკითხა, რომელიც აღსასრულის შესახებ მოგვითხრობს, ძალიან გაოცდა. ახალგაზრდა იოანესთან მოვიდა სულიერი გაცნობიერება, რომელიც ასობით წლის წინ ღვთისმეტყველმა აღწერა. წმინდა იოანე შანხაელმა, მოკრძალებულმა და სამართლიანმა ადამიანმა მომავალი იხილა. 59 წლის მამა იოანე ჩვენთან აღარაა. გამოდის, რომ ბოლო მოვლენები, რომელზეც გვაფრთხილებდა, უკვე დადგა.
„მიწიერი ცხოვრების აღსასრულამდე იქნება არეულობა, ომები, სამოქალაქო დაპირისპირება, ავადმყოფობა, შიმშილი, მიწისძვრები. ხალხი შიშისგან დაიტანჯება, სტიქიური უბედურებისგან დაიღუპებიან. სიცოცხლე, სიხარული აღარ იქნება, არამედ მტკივნეული მდგომარეობა. ამას რწმენის დაკარგვა მოჰყვება. კაცობრიობის ძე, რომელიც მოვა, იპოვის რწმენას დედამიწაზე? ადამიანები ამაყები, უმადურები გახდებიან და ღვთის კანონებს უარყოფენ: განდგომას ზნეობრივი ცხოვრების დაკნინება მოჰყვება. სიკეთე შემცირდება და ბოროტება გაძლიერდება“.
„ღმერთი არის შთამნთქმელი ცეცხლი (ებრ. 12:29). როცა საგანი ცეცხლს ეხება, ან იწვის ან მაგრდება. ასე ადამიანი ღმერთთან შეხებისას ან მოკვდება ან გადარჩება. ცეცხლი ყოველთვის ცეცხლია! მასზე შეხებისას მიიღება ფერფლიც და ფოლადიც, იმის მიხედვით, თუ რა ეხება. ასე ხდება ადამიანთანაც. იმის მიხედვით, თუ რას მიიტანს ღვთაებრივ ცეცხლთან, რა მდგომარეობაში შეეხება უფალს. ჩვენი ცოდვები ჩალაა, რომელიც ამ შეხვედრისას იწვის. უნდა გვახსოვდეს უკანასკნელი განკითხვის შესახებ და ამ დღეს და მოვლენას სათანადოდ მივუდგეთ. სული უნდა გაიწმინდოთ, უნდა ილოცოთ. ამ მოვლენას საღად და გაცნობიერებულად უნდა მიუდგეთ“.
ვინ შეძლებს ბოლო ჟამს გადარჩენას – მამა იოანე შანხაელი წინასწარმეტყველებდა, რომ რთულ დროში, ბოლო ჟამს მხოლოდ თავმდაბლები გადარჩებიან. მხოლოდ ისინი, რომლებიც სულიერ ცხოვრებაზე ზრუნავენ. „სიყვარულის ერთ–ერთი ნიშანია „არ გაღიზიანდეთ“. ბნელი რისხვა, გაღიზიანება, როგორც ობობის ქსელი, მთელ მსოფლიოში ერების, ოჯახების და გულების ზემოთ კიდია. კაცობრიობის გაღიზიანება ზოგჯერ სისულელით გამოწვეულია და ცხოვრებას წამლავს.“
იოანე შანხაელი 1896 წლის 4 ივნისს ხარკოვის პროვინციაში დაიბადა. ბავშვობიდან სულიერი ცხოვრებისკენ მიილტვოდა. ფრანგი კათოლიკე გუვერნანტი, რომელიც პატარას ლოცვებს, მარხვას და წმინდანების ცხოვრების წაკითხვას უყურებდა, ღრმა შთაბეჭდილების ქვეშ იყო. შედეგად, მართლმადიდებლობა მიიღო.
„მოკრძალება სიკეთის რთულად მისაღწევი ფორმაა. ადამიანს, რომელიც მტკივნეულად ფიქრობს, რომ საკუთარი თავი სხვებზე დაბლა არ დააყენოს და სხვებზე მაღალი პოზიცია დაიკავოს, შემოქმედებითი შრომა არ შეუძლია. მით უფრო, მაღალი, სულიერი. პატივმოყვარეობა არა მხოლოდ ზნეობრივი, არამედ მორალური სტაგნაციის ნიშანია. მოკრძალება სისუსტეს არ ნიშნავს, როგორც ბევრი ფიქრობს, როცა მოკრძალებას უფრთხის. ის და მხოლოდ ის გვაძლევს ძალას და სიმამაცეს. საზოგადოების და ხალხის ცხოვრებაში სიამაყე სიკვდილის წინ გვტოვებს. კულტურის დონე საზოგადოების და საერთაშორისო მოკრძალების პირდაპირპროპორციულია. სწორედ ამიტომ, სიტყვა, რომელმაც სამყაროები შექმნა, მოკრძალებული ადამიანის ცხოვრება მიიღო და მტანჯველი გზა გაიარა. ამით მოკრძალების სული გვაჩვენა, როგორც სინათლე, რომელსაც უსასრულო დიდებამდე მივყავართ. იესო ქრისტეს მორჩილება ადამიანში ჭეშმარიტების ბეჭედი გახდა“.
მომავლის განჭვრეტა არ შეგვიძლია, მაგრამ მზად უნდა ვიყოთ, რომ ნებისმიერ მომენტში გამჭრიახი მამაო იოანე შანხაელის სიტყვა აღსასრულზე ახდება. სულზე იზრუნეთ, კეთილი საქმეები გააკეთეთ და ახლობლებს დაეხმარეთ. ასე გადარჩენას შეძლებთ.
