ბავშვთა სახლის ბავშვების მომავალი უმეტესად ბუნდოვანია. ანჟელიკას სადღაც გაუმართლა. ის 13 წლის ასაკში აღმოჩნდა ბავშვთა სახლში. მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, ნათესავებმა კი მიატოვეს გოგონა.
ანჟელიკა კარგად აღზრდილი და ტაქტიანი ბავშვი იყო. ერთმა მასწავლებელმა მაშინვე მიაპყრო ყურადღება. უნდოდა, რომ გოგონა რომ წამოიზრდებოდა, მისი რძალი გამხდარიყო. ვაჟი ანჟელიკაზე ათი წლით უფროსი იყო. მასწავლებელი ფიქრობდა, რომ ობოლი გოგონა იქნებოდა მორჩილი ცოლი საკუთარი საცხოვრებელი ფართით. ანჟელიკას აზრი საერთოდ არ აინტერესებდა.
- ვის სჭირდება უპატრონო გოგო ბავშვთა სახლიდან? მთელი ცხოვრება ჩვენი მადლობელი უნდა იყოს. მისი ბოლო არის პანელზე დგომა, ჩვენ კი წესიერი ოჯახი გვაქვს!
ზრდასრულ ასაკში ანჟელიკას ბევრი იმედგაცრუება შეხვდა. მას ჰქონდა ბევრი პასუხისმგებლობა და თითქმის არანაირი უფლება. სწავლა დედამთილმა აუკრძალა. გოგონამ სუპერმარკეტში დაიწყო დამლაგებლად მუშაობა. ხელფასს ქმარი და დედამთილი ართმევდნენ. ტანსაცმელი თანამშრომლებმა მისცეს, როცა დაინახეს, რომ გოგონა რთულ მდგომარეობაში იყო.
მალე ანჟელიკამ აღმოაჩინა, რომ ბავშვს ელოდებოდა. ქალიშვილის დაბადებასთან ერთად გოგონას მსოფლმხედველობა თავდაყირა დადგა. ქალიშვილი რომ შეეძინა, არავინ ეხმარებოდა, ექვსი თვის შემდეგ კი დედამთილმა და ქმარმა უთხრეს, რომ სამსახურში გასვლის დრო იყო.ჩვენ ვერ გარჩენთ, მუქთახორა არ გვჭირდება სახლში! იქნებ, ეს ბავშვიც სხვისგან გყავს? – თქვა დედამთილმა.
ანჟელიკა ალაგებდა და წმენდდა იატაკებს და თან ქალიშვილს უვლიდა. მარკეტის ყველა თანამშრომელი ეხმარებოდა.
- ვერაფერს ვაგებინებ – შესჩივლა ხალხს დედამთილმა – შვილიშვილს არ მაძლევს, არ მენდობა!ანი მარკეტში მთავარ ბუღალტერად მუშაობდა და აპირებდა დეკრეტში გასვლას. მას მაშინვე მოეწონა ანჟელიკა. მივიდა გოგონასთან და შესთავაზა:
- მოშორდი შენს უვარგის ქმარს და გადმოდი ჩემთან საცხოვრებლად. ძირითადად ქალაქგარეთ ვიქნები. ამიტომ ქალაქის ბინა მთლიანად შენს განკარგულებაში იქნება. შემდეგ შეიტანე განქორწინებაზე განაცხადი, გაიყოფა ქონება და დაგენიშნება ალიმენტი. სანამ ამ ყველაფერს დაალაგებ, მე ვიქნები შენს გვერდით!
- როგორ გავაკეთო ეს? – ტიროდა ანჟელიკა -შენ უკვე შვილები გყავს და მე ჩემი პრობლემებით როგორ დაგაწვე კისერზე?
- ყველაფერი კარგადა იქნება! ჩვენ გვაქვს დიდი ფერმა. ყველაფერში დაგვეხმარები და ბავშვებსაც უფრო ადვილად მივხედავ შენთან ერთად.
ანჟელიკამ დიდხანს იფიქრა და გადაწყვიტა ანის შეთავაზება მიეღო. მას აღარ სურდა ძველი ცხოვრებით ეცხოვრა. ქმართან ერთ ჭერქვეშ ყოფნა აუტანელი იყო. ჩაალაგა თავისი ნივთები და სახლიდან ჩუმად წავიდა.
როცა მისმა ქმარმა და დედამთილმა გაიგეს, განგაში ატეხეს. მაშინვე მიხვდნენ, რომ გოგონა ქონების გაყოფას მოითხოვდა, რაც ძალიან არ სურდათ. დედამთილმა გადაწყვიტა ბავშვი წაერთმია და დედობის უფლება ჩამოერთმია. თუმცა, ეს ადვილი არ იქნებოდა – ანჟელიკა კარგი დედა იყო, მუშაობდა და შვილს იდეალურად უვლიდა.
დედამთილმა მოისყიდა მოწმეები, რომ სასამართლოში ცრუ ჩვენება მიეცა რძალზე, დაიქირავა ძვირადღირებული ადვოკატი და გაგზავნა ანას სახლში:
- თქვე ვინ ხართ მისთვის? – ჰკითხა ანამ.
- ადვოკატი ვარ და უნდა დაველაპარაკო ქალბატონს – განაცხადა ადვოკატმა.
- მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ საუბარს დავესწრები!
- Შუადღე მშვიდობის. მე მქვია ალექსანდრე – თქვა კაცმა და ატირდა…
აღმოჩნდა, რომ ალექსანდრეს გარდაცვლილი ჰყავდა ქალიშვილი, რომელისაც ძალიან ჰგავდა ანჟელიკა. კაცს შვილი აღარ ჰყავდა. გული აუჩუყა გოგონას მსგავსებამ და ამან მთლიანად შეცვალა საქმის ვითარება.
ის დაეხმარა ანჟელიკას განქორწინებაში, არ წაართმევინა ქალიშვილი და მოაპოვებინა ქმრის ქონების ერთი ნაწილი. მეორე ნაწილი კი ყოფილ ქმარს და ბოროტ დედამთილს გადაეცა.
დიდ უბედურებას დიდი ბედნიერება მოჰყვება – ასე მოხდა ანჟელიკას ცხოვრებაში…
