ზოგიერთი მშობლისთვის შვილების ფინანსურად დახმარება ცხოვრების აზრი ხდება. შვილები უკვე ზრდასრულები არიან, მაგრამ მშობლები მუშაობას აგრძელებენ, რომ მათი მომავალი უზრუნველყონ. არ ვკითხულობთ, რამდენად სწორი სტრატეგიაა, რადგან თითოეული თავად წყვეტს, როგორ იცხოვროს. ამის ნაცვლად გიზიარებთ მკითხველის ისტორიას, რომელიც მსგავს სიტუაციაში აღმოჩნდა.
შვილების ფინანსურად დახმარება – „თითქმის 10 წელი გავიდა, რაც საზღვარგარეთ წავედი. კარგ ცხოვრებას არ ვეძებდი, ფულის შოვნა და ქალიშვილების დახმარება მსურდა. უკვე დიდები არიან, მაგრამ მთელ მსოფლიოში მხოლოდ სამი ვართ. ქმარმა საკუთარი თავისთვის ცხოვრება გადაწყვიტა და ფინანსურად არ გვეხმარება. როცა ორივემ საკუთარი ოჯახი შექმნა, საზღვარგარეთ ფულის საშოვნელად წავედი. უნდა ითქვას, რომ უფროსს ქალიშვილს ძალიან გაუმართლა. მისი ქმარი კარგ ფულს შოულობს. ბინა და მანქანა აქვს. ჩემი მარინა სამსახურში ფულის გამო არც დადის. უბრალოდ უყვარს ის, რასაც აკეთებს. ისე უდარდელად ცხოვრობს. აი, უმცროს ქალიშვილს, თეოს არც ისე გაუმართლა. კარგი ქმარი ჰყავს, შეხმატკბილებულად ცხოვრობენ, ოღონდ ქმრის მშობლების სახლში. დიდი სახლია და საკუთარი ოთახი აქვთ. სამზარეულო საერთოა, ამიტომ დედამთილი მუდმივად საუბრობს, როგორი ცუდი დიასახლისია ჩემი თეო. თავადაც დედამთილთან ვცხოვრობდი, ვიცი, რას ნიშნავს ეს. სწორედ ამიტომ, უმცროსი ქალიშვილის დახმარება გადავწყვიტე.
პირველი 5 წლის განმავლობაში თითოეულ თეთრს ვაგროვებდი. დილიდან ღამემდე ვმუშაობდი, რომ ფული დამეგროვებინა. საკმარისი თანხა შევაგროვე. როცა დავბრუნდი, უმცროს ქალიშვილს ბინა ვუყიდე. კარგ უბანში, სკოლასთან ახლოს, რომ ბავშვებს ახლოს ევლოთ. ამ წლებში ხომ სამი შვილი ეყოლათ. ბინა ახალ კორპუსში არაა, მაგრამ არც ძველია. ამის შემდეგ ბინაში რემონტი იყო გასაკეთებელი, ავეჯი შესაცვლელი. სადღაც ერთი წელი მთელ ფულს ვუგზავნიდი, რომ ბინა მოეწყოთ. მას შემდეგ ასე ვცხოვრობ: 800 ევროს ვიღებ, აქედან 500 ევროს თეოს ვუგზავნი. კიდევ 50 ევროს მარინას, რომ არ იფიქროს, რომ დედამ საერთოდ დაივიწყა. დარჩენილს საარსებოდ ვიტოვებ. არ ვწუწუნებ, არა. ამისთვის ვმუშაობ. ოღონდ ერთი რამ მაღელვებს. ბავშვობაში ჩემი შვილები ძალიან მეგობრულები იყვნენ, ყოველთვის ერთმანეთს ეხმარებოდნენ. ახლა ურთიერთობა თითქმის შეწყვიტეს. ერთხელ მარინას ვკითხე, როგორი იყო თეო. ისეთი სახე მიიღო, არ ვიცი, თავად დარეკე და ჰკითხეო. არადა ერთ ქალაქში ცხოვრობენ და ურთიერთობა არ აქვთ. არ მესმის, რაშია საქმე. იქნებ თავად ვარ დამნაშავე?“
ვფიქრობთ, უთანხმოების ბევრი მიზეზი არსებობს. უმჯობესია, რომ ქალმა ეს საკითხი შვილებთან განიხილოს. იქნებ უფროსი ქალიშვილი უკმაყოფილოა, რომ დედისგან ძალიან ცოტას იღებს. ასევე შეიძლება დები შეიცვალნენ და საერთო ინტერესები აღარ აქვთ. ასეც ხდება, ახლობლებს შორისაც. ვფიქრობთ, რომ ქალმა ჯერ საკუთარ თავზე უნდა იზრუნოს. შვილების ფინანსურად დახმარება კარგია, მაგრამ საკუთარ თავზეც ხომ უნდა იფიქროთ.
