ზოგჯერ მშობლებმა შვილების სიყვარულში საზღვარი არ იციან. ამას ხშირად გვერდითი მოვლენები ახლავს. ის, რაც ერთისთვის სიყვარული და ზრუნვაა, სხვისთვის ყველა წარმოსადგენი და წარმოუდგენელი პიროვნული საზღვრის დარღვევაა. ასე მოხდა ჩვენი მკითხველის ცხოვრებაში. მშობლებმა ვაჟიშვილს ქორწილის დღეს გულუხვი საჩუქარი გადასცეს. ყველაფერი ისე არ დასრულდა, როგორც სურდათ. Paparazzi გიზიარებთ ქალის ისტორიას, რომელიც ვერ ხვდება, სად დაუშვა შეცდომა.
საჩუქარი ქორწილზე – „ჩვენი ვაჟი ყველაზე ძვირფასი ადამიანია, რომელიც გვყავს. ერთადერთი შვილია. მთელი ცხოვრება მისთვის ყველაფერს ვაკეთებდით. ოღონდ ჩვენს დახმარებას არ აფასებს. მშობლებს ზურგი აქცია. ვერ ვხვდები, რა დავაშავეთ. ყველაფერზე დეტალურად გიამბობთ.
2 წლის წინ ჩვენმა შვილმა დანიელმა იქორწინა. დიდი ქორწილის გადახდა არ სურდათ, მაგრამ გადავწყვიტეთ, რომ ღირსეული საჩუქრის გარეშე ვერ დავტოვებდით. ქორწილის წინ იპოთეკა გავაფორმეთ და ახალგაზრდებს ბინა ავუღეთ. რა თქმა უნდა, ჩვენს სახელზე გავაფორმეთ. რძალი კარგია, მაგრამ ოჯახის შიგნით უფრო საიმედოა. გვსურდა, რომ ჩვენს ვაჟს საცხოვრებელი ჰქონოდა. ქორწილის დღეს ახალგაზრდებს საჩუქრად გასაღები გადავეცით. ერთი გასაღები ჩემთვის დავიტოვე. მაშინ ძალიან უხაროდათ და მადლიერები იყვნენ. მათი ბედნიერება ჩვენც გვიხაროდა.
ახალი ბინა – დაქორწინებისთანავე ნაჩუქარ ბინაში გადმოვიდნენ და საკუთარი ხარჯებით მოაწყვეს. გადავწყვიტე, რომ რძალი გამეხარებინა, ამიტომ დროდადრო ბინაში ვსტუმრობდი. მთელი დღე სამსახურში არიან. ვიფიქრე, სანამ არ არიან, მივალ, დავალაგებ, საჭმელს მოვამზადებ. რძალი ფეთხუმი მყავს. ყოველთვის უწესრიგობა მხვდება. ბევრი სარეცხი, ჩაურეცხავი უნიტაზი. საჭმელზე არაფერს ვამბობ. სოსისის გარდა მაცივარში არაფერია. თითქმის ყოველდღე მათთან მივდიოდი. არ ვაწუხებდი. მივდიოდი, როცა სახლში არ იყვნენ. შემდეგ შვილს ვურეკავდი და ვეუბნებოდი, რა გავაკეთე. ვთხოვდი, რომ ხშირად დაელაგებინათ და სწორად ეკვებათ. სახლის საჭმლის გარეშე ცხოვრება არ შეიძლება. ვფიქრობდი, რომ მათ ცხოვრებას ვუმარტივებდი.
ერთ დღეს შვილი მოვიდა და ბინის გასაღები მომიტანა სიტყვებით: „თუ ჩვენს ცხოვრებაში მუდმივად ჩარევას აპირებ და იმის თქმას, რა გავაკეთოთ, ეს ბინა არ მჭირდება. მუდმივად მსაყვედურობ. ხან ყოველდღე არ გირეკავთ, ხან რჩევას არ გთხოვთ, სად დავისვენო. ვალდებული არ ვარ. მე და ჩემი ცოლი თავად გადავწყვეტთ, როდის დავალაგოთ და რა ვჭამოთ!“ გასაღები დატოვა და წავიდა. ნაქირავებ ბინაში გადავიდნენ. მისი პრეტენზიების შემდეგ გამოვიდა, რომ ცუდი დედა ვარ, რადგან ყველაფერში ვეხმარებოდი. ჩვენ ხომ მასზე ვზრუნავთ. რა გავაკეთო ახლა? პატიება ვთხოვო, რომ მათზე ვზრუნავდი?“
რედაქციის მოსაზრება – მშობლებს შვილს ქორწილის დღეს გულუხვი საჩუქარი გაუკეთეს, თუმცა არ გააფრთხილეს, რომ ნაკრებში ტოტალური კონტროლიც შედიოდა. მშობლების მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ ცხოვრება არავის სურს. როგორც ჩანს, ბინა ახალგაზრდებისთვის სერიოზული არგუმენტი არ გახდა. ვფიქრობთ, რომ დედამ ცხოვრებაზე აზრი უნდა შეიცვალოს და შვილის გაგება სცადოს.
