რაში სჭირდება დედაშენს ქურქი? ის ხომ უკვე ბებერია, – უთხრა რძალმა ჩემს ბიჭს

0
17663

პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარ ისტორიას მოგვითხრობს.მე მანანა მქვია. მე და ჩემს ქმარს 5 შვილი გვყავს. ისე მოხდა, რომ 36 წლის ასაკში დავქვრივდი, ჩემი ქმარი ტრაგიკულად დაიღუპა ქარხანაში, სადაც მუშაობდა, უბედური შემთხვევის დროს.

ჩემი ქმრის გარდაცვალების შემდეგ მარტო დავრჩი 5 შვილთან ერთად. ძალიან მიჭირდა. განსაკუთრებით, თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ჩემი უმცროსი ქალიშვილი ინვალიდია და მას მუდმივად სჭირდება ძვირადღირებული წამლების ყიდვა.

მაგრამ მე, ქმრის გარდაცვალების შემდეგ არ გავლოთებულვარ და ფსკერზე არ დავშვებულვარ. ორ სამსახურში ვმუშაობდი, მე არ მინდოდა, რომ ჩემს შვილებს რაიმე მოჰკლებოდათ. ჩემს შვილებს ყველაფერი ჰქონდათ. თუმცა, მიწევდა, რომ საკუთარ თავზე დამეზოგა. ერთხელ საავადმყოფოშიც კი მოვხვდი იმის გამო, რომ ბევრს ვმუშაობდი და საერთოდ არ ვისვენებდი.

იმაზე ვოცნებობდი, რომ როდესაც ჩემი შვილები გაიზრდებოდნენ, ჩემი ოცნების ასრულებას შევძლებდი, ჯერ კიდევ სკოლის დროინდელის. მთელი ცხოვრება ვოცნებობდი, ნატურალური ბეწვის ლამაზ ქურქზე. ძალიან მინდოდა ასეთი ქურქი ჩამეცვა და ზამთარში ქალაქში მესეირნა. ხშირად წარმოვიდგენდი, როგორი თბილი, რბილი, მსუბუქი და ლამაზი იქნებოდა.შესაძლოა ვიღაცას ჩემი ოცნება სისულელედ მოეჩვენოს, მაგრამ ეს იყო ჩემი ოცნება.

წლები გადიოდა, ჩემი შვილები გაიზარდნენ, მაგრამ ქურქის ყიდვა მე ვერ შევძელი. რატომ? იმიტომ, რომ შვილებისთვის განათლება უნდა მიმეცა. ნანას მკურნალობასაც ბევრი ფული სჭირდებოდა. ასე, რომ ქურქი ჯერ არ მქონდა. მთლიანად ჩემს შვილებს ვეკუთვნოდი, ვეხმარებოდი, როგორც შემეძლო.

და აი, მალე იუბილე მაქვს – 50 წლის ვხდები. დამავიწყდა კიდეც ჩემი ოცნება, მაგრამ შვილებმა შემატყობინეს, რომ იუბილეზე წაულის ქურქს მაჩუქებდნენ. მე ძალიან მესიამოვნა, რომ მათ ჩემი ოცნება ახსოვდათ.მერე გავიგე, რომ ჩემი უმცროსი ვაჟის ცოლს თავის ქმრისთვის უთქვამს:

  • რაში სჭირდება დედაშენს ქურქი? ის ხომ ბებერია. სად უნდა ჩაიცვას? ქურთუკით იაროს! რა საჭიროა ქურქში ამდენი ფულის გადახდა?!

ეს რომ გავიგე, ძალიან მეწყინა.მე ხომ უკვე წარმოვიდგენდი ხოლმე, თუ როგორ ჩავიცვამდი ამ ქურქს და როგორ გავიდოდი ზამთარში გარეთ. ნუთუ ასეთი ქურქი არასოდეს მექნება? ნუთუ მე არ დავიმსახურე?ეს ხომ უბრალოდ ქურქი არ იყო, ეს იყო ოცნება, რომელიც ყველა ცხოვრებისეულ სირთულესთან გამკლავებაში მეხმარებოდა. სწორედ ეს ოცნება მეხმარებოდა, რთულ პერიოდებში.ჩემმა შვილმა თავის ცოლს არ დაუჯერა. ჩემმა შვილებმა ფული შეკრიბეს და და იუბილეზე ულამაზესი წაულის ქურქი მიყიდეს.

– შენ ჩვენ ყველაფერი მოგვეცი, რაც შეგეძლო. ჩვენ არ გვენანება ფული იმისთვის, რომ, ბოლოსდაბოლოს ახდეს შენი ოცნება! – მითხრა მე უფროსმა ქალიშვილმა.

ამ მომენტში ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვიყავი მთელს დედამიწაზე.მე ზუსტად ვიცი, რომ არასოდეს არ შეიძლება ადამიანის ოცნებაზე გაცინება. მაშინაც კი, თუ ეს ოცნება არ შეეფერება ადამიანს არც ასაკის და არც სტატუსის მიხედვით. ოცნება ადამიანს ეხმარება იცხოვროს და გაუმკლავდეს სირთულეებს, რომლებსაც ახვედრებს ცხოვრება.

მინდა, რომ თოვლი მალე მოვიდეს, რათა შევძლო ჩემი ახალი ქურქის ჩაცმა და ქალაქში გასეირნება.