პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარი ოჯახის ისტორიას გვიამბობს.მე ნათელა მქვია. ვცხოვრობ დიდ სოფელში, საკუთარ სახლში. გავაჩინე და გავზარდე ორი ვაჟი. ორივე დიდი ხნის წინ დაინიშნა. ჩემი უფროსი ვაჟი, აკაკი, თავის ოჯახთან ერთად ჩემთან არც ისე ხშირად ჩამოდის. კოტე კი, ჩემი უმცროსი ვაჟი, თავის მეუღლესა და ორ შვილთან ერთად, ხშირი სტუმარია ჩემს სახლში.
კოტე რომ ჩამოდის, ყოველთვის მეხმარება. მის ცოლს კი – ნანას, არაფრის გაკეთება არ უნდა. შვილიშვილებსაც არ უშვებს, რომ რამეში მომეხმარონ. სოფელში ხომ ყოველთვის ბევრი სამუშაოა და მე მარტოს მიჭირს ამ ყველაფერთან გამკლავება.
- ამდენ რაღაცას რატომ თესავთ? დათესეთ? ახლა კი მიხედეთ! მე არ ვაპირებ ამ ბოსტანში მუშაობას.
- მე ხომ თქვენთვის ვცდილობ. მინდა, რომ ახალი ხილი და ბოსტნეული გქონდეთ. ნამდვილი, ნიტრატების გარეშე.
- ჩვენ ამ ყველაფრის ყიდვა მაღაზიაშიც შეგვიძლია, რა საჭიროა ასეთი მსხვერპლი? ვის სჭირდება? თავი დამანებეთ, ბოსტანი არ მაინტერესებს. სამსახურშიც ძალიან ვიღლები, აქ იმისთვის ჩამოვდივარ, რომ დავისვენო.
- ამდენი წლის მანძილზე, ერთხელაც კი არ მომხმარებიხარ ბოსტანში, – ვუთხარი მე.
ჩემს რძალს ძალიან ეწყინა, მაგრამ მე არაფერი მითხრა. მერე მთელი ოჯახი სახლში დაბრუნდა.მთელი ორი კვირის მანძილზე, ჩემი ბიჭი თავის ოჯახთან ერთად ჩემთან აღარ ჩამოსულა.
მერე ჩემი ბიჭი ჩამოვიდა და აი, რა მითხრა:
- ნანამ თქვა, რომ აქ აღარ ჩამოვა და ბავშვების ჩამოყვანასაც არ გამიშვებს მანამდე, სანამ ნახევარ სახლს მე არ დამიმტკიცებ. ნანას ძალიან არ მოსწონს აქ მუშაობას რომ აძალებ. ის ამბობს, რომ ბოსტნეულის ყიდვა მაღაზიაშიც შეგვიძლია და ბოსტანში მუშაობა სულაც არ არის აუცილებელი.
- შენი ცოლი სულ გაგიჟებულა. ანუ შვილებს მაშინ მაჩვენებს, როდესაც სახლის ნახევარს თქვენ დაგიმტკიცებთ. ესეც ახალი ამბავი!
- მე ვცდილობდი დამერწმუნებინა, რომ მართალი არ იყო, მაგრამ უშედეგოდ, – თავი იმართლა კოტემ.
- ნანას არ მოსწონს ის, რომ მშვიდად დასვენებას არ აცდი. თქვენ მუდმივად ჩხუბობთ და მე ეს საშინლად მომბეზრდა. ბინის ნახევარს თუ მაჩუქებ, ის აქ თავს უფრო კომფორტულად იგრძნობს. ამ შემთხვევაში, ის თავს საკუთარ ტერიტორიაზე იგრძნობს.
ძალიან შეშფოთებული ვიყავი ჩემი რძლის საქციელით, მაგრამ ჩემი შვილიშვილები ძალიან მიყვარს და ამიტომ გავაკეთე ის, რაც ჩემს რძალს უნდოდა.ჩემი შვილის ოჯახის სიმშვიდისთვის, ყველაფრისთვის მზად ვარ.
ახლა ჩემი რძალი ხშირად ჩამოდის შვილიშვილებთან ერთად, მაგრამ ძალიან დაძაბული ურთიერთობა გვაქვს. რა იქნება მომავალში, არ ვიცი.
