პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ერთი მამაკაცის ისტორიაა მოთხრობილი.კოტე თითქმის უგონოდ იწვა საწოლზე. ის უბრალოდ ძალიან მთვრალი იყო.დედამისი დაესიზმრა.
- კოტე, შვილო! გაიღვიძე!კოტე გრძნობდა, რომ მას უბრალოდ არ ჰქონდა ძალა, რომ არყისგან დამძიმებული თავი აეწია.
- ოჰ, რამდენი დავლიეთ გუშინ ბიჭებმა! როგორ ვიქეიფეთ! და შენ დედა, ასე ადრე, რატომ მოსულხარ? ოთახში ბნელოდა. კოტე დიდი გაჭირვებით დააკვირდა საათს. ხუთი საათი იყო. საინტერესოა: საღამოა თუ დილა?
- ვერაფერი გამიგია. მამამ ხომ მითხრა გუშინ, რომ შენ გარდაიცვალე. მომატყუა? აქ რატომ ხარ, დედა?
- კოტე, შვილო! მომისმინე. მე ვეღარასოდეს დაგეხმარები, მაგრამ შენ მკურნალობა გჭირდება! ჩემი საწოლის ქვეშ არის ყუთი. იქ ფული დევს. ეს ფული საკმარისი უნდა იყოს შენი მკურნალობისთვის. გამოჯანმრთელდი, შვილო! ძალიან გთხოვ! თავს გაუფრთხილდი, შვილო!
როდესაც კოტემ ფულის შესახებ გაიგო, ძალიან გაუხარდა. დედას დაჰპირდა, რომ ალკოჰოლიზმისგან იმკურნალებდა და თავად გადაწყვიტა ფული სასმელში დაეხარჯა.კოტემ წამოდგომა სცადა, მაგრამ პირველივე მცდელობაზე ვერ მოახერხა. მეორე მცდელობაც წარუმატებელი აღმოჩნდა. მესამე ცდაზე კი, ის ადგა და სააბაზანოში შევიდა. სახე დაიბანა და სააბაზანოდან დაიყვირა:
- დედა, ჯერ არ წახვიდე! ახლავე ვიპოვი ჩემს შარვალს, ჩავიცვამ და მე და შენ ერთად წავალთ ფულის ასაღებად. შენს გარეშე, მამამ შეიძლება არ მომცეს!
მაგრამ როდესაც კოტე სააბაზანოდან გამოვიდა, ნახა რომ ბინა ცარიელი იყო. მის მეხსიერებაში გუშინდელი დღის ფრაგმენტები ამოტივტივდა. მას გაახსენდა, რომ გუშინ დაკრძალვა იყო, რომ დედამისი მართლაც დაკრძალეს გუშინ.კოტეს ცივმა ოფლმა დაასხა. საწოლზე დაჯდა და ატირდა. მერე წამოხტა და ბინის დალაგება დაიწყო. გადაყარა ნაგავი და ცარიელი ბოთლები. მერე იატაკი მორეცხა ყველა ოთახში. მას მოეჩვენა, რომ თითქოს რაღაცნაირად შინაგანადაც ოდნავ შემსუბუქდა.ისევ საწოლზე ჩამოჯდა და თავისი ცხოვრების გახსენება დაიწყო.ის ერთადერთი, ძალიან სასურველი და ნანატრი შვილი იყო. დედას ის ძალიან უყვარდა და ყოველთვის იცავდა მას მამის წინაშე.
- ნანა! რას აკეთებ? არ შეიძლება ასე ბიჭის აღზრდა! არ შეიძლება მისი ასე გათამამება. მოგვიანებით ამას ვინანებთ, მაგრამ გვიანი იქნება!
ნანა ქმარს არ უსმენდა. კოტეს უარს არაფერზე ეუბნებოდა. დედა ყველაფერს ყიდულობდა, რასაც კოტე მოისურვებდა. ამისათვის იგი დილიდან საღამომდე მუშაობდა და ასევე დიდ ოჯახსაც უძღვებოდა. მთავარია შვილი ყოფილიყო კარგად და არაფერი მოჰკლებოდა.და მას არაფერი არც აკლდა. მაგრამ, ის საერთოდ არ აფასებდა იმას, რასაც დედა მისთვის აკეთებდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ, სადაც ის ძალიან ცუდად სწავლობდა, დედამ შეძლო მისი ტექნიკუმში მოწყობა, მაგრამ ის იქიდან გარიცხეს. შემდეგ ჯარში მსახურობდა. დაბრუნდა. მამამ სამსახური უშოვა, მაგრამ კოტეს კარგად მუშაობა არ უნდოდა. მას არაყი შეუყვარდა და ბევრი თავისნაირი მეგობარი გაუჩნდა.
მალე კოტემ თავისთვის კარგი უცხოური მანქანა იყიდა. მის შესაძენად ბანკიდან დიდი სესხი აიღო. მალე მან მანქანა დაამტვრია და თან ისე, რომ მისი შეკეთება ვერ მოხერხდა. სესხის გადახდა მშობლებს მოუწიათ.ამის შემდეგ, კოტემ მარი გაიცნო და დაქორწინდა. მის მშობლებს ეს ძალიან გაუხარდათ: იმედოვნებდნენ, რომ ის დაეჭვიანდებოდა.მაგრამ, მისთვის უფრო ძვირფასი არაყი და მისი მეგობრები იყვნენ. კოტე მთელ ხელფასს სასმელში ხარჯავდა. მან ცოლის ცემა დაიწყო, მაგრამ მარის ძალიან უყვარდა იგი და დედასთან ერთად რამდენიმე წლის განმავლობაში მისთვის იბრძოდა. კოდირებულიც კი იყო, მაგრამ არაფერი შველოდა.
კოტეს და მარის ვაჟი შეეძინათ, მაგრამ ბავშვის დაბადებამაც კი არ შეცვალა კოტე. მან კიდევ უფრო მეტის დალევა დაიწყო. ბოლოს სამსახურიდან გაათავისუფლეს და ცოლსაც გაშორდა.სმას კიდევ უფრო მეტად მოუმატა. დედა ამის გამო ძალიან ნერვიულობდა. მან იპოვა კარგი ფასიანი კლინიკა, სადაც შვილის განკურნებას დაპირდნენ, მაგრამ მკურნალობა ძალიან ძვირი ღირდა. ნანამ გადაწყვიტა, რომ შვილი აუცილებლად უნდა გადაერჩინა და კიდევ უფრო მეტი მუშაობა დაიწყო. ის მთელი ძალებით ცდილობდა შვილის მკურნალობისთვის ფულის შეგროვებას.
ის საკუთარ თავს არ ზოგავდა, არ მკურნალობდა. ის უკვე ასკში იყო და ორგანიზმმა ვეღარ გაუძლო. ნანა გარდაიცვალა.კოტე მიხვდა, რაც ჩაიდინა: სწორედ მის გამო, მისი გაუთავებელი სმის გამო გარდაიცვალა დედა.
ჩაიცვა და მამასთან წავიდა. მამა დივანზე იწვა და უბრალოდ ჭერს უყურებდა. ნანას გარეშე მას სახლი ცარიელად და ძალიან დიდად ეჩვენებოდა.
- მაპატიე, მამა!
- კარგი! სამწუხაროდ ვერაფერს გამოვასწორებთ!კოტე მეორე ოთახში შევიდა, ფული იპოვა და მამასთან გამოვიდა.
- აი ფული, მამა! დედაჩემს კარგი ძეგლი დავუდგათ. მან ეს დაიმსახურა! არაყს, ერთ წვეთსაც კი აღარ დავლევ! გპირდები!
მამამ მას შეხედა და მიხვდა, რომ ამჯერად ვაჟი პირობას შეასრულებდა. სამწუხაროა, რომ მისი საყვარელი ნანა ამას ვეღარ ნახავს.
