ხალხი განსხვავებულად უყურებს ცხოვრებას და იმას, თუ ვინ რა უნდა გააკეთოს. ეს ხშირად უთანხმოებას და კონფლიქტს იწვევს. ასე მოხდა ჩვენს დღევანდელ ამბავში. ქმარმა გადაწყვიტა, რომ სხვის სახლში დალაგება ისაა, რაც ცოლმა შაბათ–კვირას უნდა გააკეთოს. ოღონდ ცოლი სხვა აზრზეა. Paparazzi გიზიარებთ ამბავს, სადაც ცოლ–ქმარი საერთო ენას ვერ პოულობს. შეგვიძლია დავეხმაროთ?
სხვისი სახლის დალაგება – „5 წელია დაოჯახებული ვარ. მთელი ეს წლები მშვიდად, ჩხუბის გარეშე ვჩხუბობდით, მაგრამ ყველაფერი შეიცვალა. ახლა სახლში ვზივარ და არ ვმუშაობ. 4 წლის წინ ვაჟი გამიჩნდა, მას შემდეგ სამსახური არ მიშოვია. ქმარი დაჟინებით ითხოვს, რომ სახლის მყუდროება შევქმნა, თავად კი ოჯახს არჩენს. კარგ ფულს შოულობს, ამიტომ სამსახურის დაწყებას არ ვჩქარობ. გულწრფელად, საოჯახო საქმეები არ მიყვარს, ოფისში მუშაობა მირჩევნია. ვინაიდან ასე მოხდა, ყველაფრის კარგად გაკეთება ვისწავლე. ზაფხულში სახლი გენერალურად დავალაგე, ფარდებიც გავრეცხე. როცა უკან დავკიდე, ქმარიც გაბრწყინდა. „ოჰო, სახლი უფრო მყუდრო გახდა! სუფთა ფარდებით უკეთესია. წინა დღეს დედას ვესტუმრე. მის ფარდებს სქელი მტვერი ადევს. არ გინდა ესტუმრო და გარეცხვაში დაეხმარო?“ – მითხრა ქმარმა.
ამ თხოვნამ გამაოცა, მაგრამ ქმრისთვის უარის თქმა არ მსურს. გავიფიქრე, რომ დედამთილსაც უნდა დავეხმარო, რადგან ოჯახი ვართ, მაგრამ მალე ვინანე. დედამთილმა ჩემი მაქსიმალურად გამოყენება გადაწყვიტა. მისი სახლის დალაგებაზე მთელი შაბათი დავხარჯე. ფარდის გარდა ხალიჩის გარეცხვა, კარადებიდან და თაროებიდან მტვრის გადაწმენდა მაიძულა. თითქოს, რადგან მოდი, ყველაფერი დაალაგე. ასეთი მძიმე დღის შემდეგ სახლში ძლივს მივედი. ქმარმა ასეთი მარტივი მეთოდებით დედამთილთან სახლის დასალაგებლად რამდენჯერმე გამიშვა. იმის ნაცვლად, რომ შაბათი დღე ქმართან და შვილთან ერთად გამეტარებინა, დედამთილის სახლს ვალაგებდი. გულწრფელად, ყოველჯერზე ვფიქრობ, რატომ ვაკეთებ ამას.
უთანხმოება ოჯახში – ახლახანს მე და ჩემი მეუღლე სამზარეულოში ვისხედით. სახლის დალაგების თემას შევეხეთ. „მარი, რატომ არასდროს მთავაზობ დედაჩემთან წასვლას და დალაგებაში დახმარებას? ვფიქრობდი, რომ დროდადრო მოინახულებდი და დაალაგებდი. თუ ელოდები, რომ მე გთხოვო?“ – მოულოდნელად მკითხა. ამ კითხვამ გამაოგნა. არ ვიცოდი, რომ სხვისი სახლის დალაგება ჩემს მოვალეობაში შედიოდა. ქმარი ფიქრობს, რომ ეს უნდა გავაკეთო. მაშინ ავფეთქდი და ვუთხარი, რომ საერთოდ დედამისია. თუ სურს დახმარება, დაე, დაეხმაროს და მე არ დამავალოს. ჩემი ხელებით მისი სურვილების გადაჭრა მოსახერხებელია.
ეს გააპროტესტა. მისი თქმით, ოჯახი ვართ და დედამთილზე ზრუნვა ჩვენს მოვალეობაში შედის. აშკარაა, რომ ჩემი სიტყვები ეწყინა. კამათის გამწვავებას მოვერიდე და გავჩუმდი, რომ ამ ენერგიულ 55 წლის დედას სახლის დალაგება თავად შეეძლო. უბრალოდ მშვიდად ვუთხარი, რომ ეს არ მაწყობდა. ვუთხარი, რომ მირჩევნია სამსახურში გავიდე, ხოლო საოჯახო საქმეები შუაზე გავიყოთ. ასე ყველაფერი სამართლიანად იქნება. დედის სახლის დასალაგებლად კი დასუფთავების სერვისით ვისარგებლოთ, რადგან დახმარება ასე სჭირდება. ქმარი გაბრაზდა. თითქმის აღარ მელაპარაკება. არ მესმის, რას ვაკეთებ არასწორად?“
ვფიქრობთ, რომ ქმარმა ცოლს ზედმეტად ბევრი მოვალეობა დააკისრა. დედამთილის სახლის დალაგება საოჯახო საქმის ნაწილი არაა. ერთი საქმეა, როცა რაღაც რთულის გაკეთებაში ეხმარებით, მეორე, როცა ცოლს დედასთან შინამოსამსახურედ აგზავნი. მარისთვის სამსახურის პოვნა და ფინანსური დამოუკიდებლობის მოპოვება საუკეთესო გადაწყვეტილებაა. ასევე საოჯახო საქმეების გაყოფა, რომ ქმარი მიხვდეს, რომ ეს კურორტზე დასვენება არაა.
