პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – მამაკაცი საკუთარი ოჯახის ისტორიას მოგვითხრობს.მე გიორგი მქვია. თორმეტი წლის წინ თიკო გავიცანი და შემიყვარდა. თავიდან ერთმანეთს ვხვდებოდით და მერე დავქორწინდით. ქორწილიდან ორი წლის შემდეგ დაიბადა ჩვენი ქალიშვილი – ელენე. მე და თიკოს ძალიან გვიყვარს ჩვენი ქალიშვილი – ის ჩვენი სიხარული და ბედნიერებაა.
მეც და თიკოც მხოლოდ ჩვენმა დედებმა გაგვზარდეს. ერთ დღეს ჩემმა სიდედრმა მითხრა, რა ერქვა თიკოს მამას და მისი ფოტო მაჩვენა.ფოტო რომ დავინახე, ადგილზე გავიყინე. მივხვდი, რომ მე და თიკოს ერთი მამა გვყავდა.გამოდის, რომ ჩემი ცოლი, თიკო – ჩემი ნახევარდაა. ამის შესახებ ჩემს ცოლს ვუამბე, ვუამბე დედაჩემსაც და სიდედრსაც.
ახლა როგორ მოვიქცეთ, არც კი ვიცით. მე და თიკოს ისევ გვიყვარს ერთმანეთი.გავიკეთეთ დნმ-ის ტესტი და ტესტის შედეგმა ყველაფერი დაადასტურა.მე და თიკოს დაშორება არ გვინდა. უბრალოდ არ ვიცით, როგორ გავაგრძელოთ ცხოვრება. ძალიან ვნერვიულობთ ჩვენი შვილის ჯანმრთელობის გამო, რადგან მე და თიკო ძალიან ახლო ნათესავები ვართ და ჩვენს შვილს შეიძლება ჰქონდეს სხვადასხვა დაავადებები. როდის გამოვლინდება ეს, ჯერჯერობით უცნობია.
