რა გავაკეთოთ, თუ მეზობელი ანჩხლი და ბოროტი ბებიაა? შეიძლება ასეთ ქალთან ერთად მშვიდად ცხოვრება და როგორ გავაკეთოთ სწორად? ლილიმ სცადა და ნაწილობრივ წარმატებას მიაღწია. რით დასრულდა ქალის კეთილი განზრახვა და რა მოხდა მეზობლებს შორის? ეს Paparazzi–ის სტატიაში წაიკითხეთ.
ბოროტი ბებია – ბებია სოფო დიდხანს მარტო ცხოვრობდა. მისი შვილები საზღვარგარეთ წავიდნენ: ზოგი ადრე, ზოგი გვიან. უმცროსი ქალიშვილი სამუშაოდ მხოლოდ მარტში წავიდა და აღარ ჩამოსულა. სოფის დიდი მეურნეობა არ ჰქონდა. მხოლოდ მიწის ნაკვეთი სახლის გარშემო და ათი ქათამი. ოღონდ საკმაოდ ანჩხლი ხასიათი ჰქონდა. მეზობლებთან, განსაკუთრებით თანატოლებთან კამათი უყვარდა. ლილისთან მეტნაკლებად ადეკვატურად ურთიერთობდა. ახალგაზრდა ქალი ორი შვილით და ქმრით, რომელიც მუდმივად მუშაობდა, მოხუცს არ აღიზიანებდა. ლილის სოფო ეცოდებოდა. ნელ–ნელა ჭირვეულ მეზობელთან სიარულს მოუხშირა.
ნორმალური ურთიერთობა – ახალგაზრდა ქალი მოხუც მეზობელს ეხმარებოდა და არც უფიქრია, რომ ერთხელ მისი სიკეთე ასე დაუბრუნდებოდა. რა თქმა უნდა, მოხუცის ხასიათი კარგად იცოდა, მაგრამ მის მიმართ საკმაოდ კეთილგანწყობილი იყო. თვლიდა, რომ ლილი არა მხოლოდ ეხმარებოდა, არამედ ცხოვრებისეულ სიბრძნეს სწავლობდა. ლილის მოხუც ქალზე ზრუნვა უხაროდა კიდეც. თავად ობოლია, მშობლები, ბებია–ბაბუა არ ჰყავს. აქ, ასეთი ბედის საჩუქარი. მოხუცს კვლების დაბარვაში, ქათმების გამოკვებაში, პროდუქტების ყიდვაში ეხმარებოდა. ბოროტმა ბებიამ ბასრი კბილების გამოჩენა საერთოდ შეწყვიტა. მეზობლებსაც შეურიგდა.
ლილის ქმარი სკეპტიკურად განწყობილი იყო: „ამ ბებერ ცხენზე დროს ტყუილად ხარჯავ. თავს კიდევ გამოაჩენს. რა აზრი აქვს მასთან ყოფნას? ხომ არ აპირებ მისი სახლის და ნაკვეთის წართმევას?“. „როგორ ბედავ მოხუც ქალზე ასე ლაპარაკს. მომვლელი არ ჰყავს. შვილები წავიდნენ. ნამდვილად მოხუცი და უძლურია“ – წამოიძახა ლილიმ. „ჰო, ისეთი უძლურია, რომ მის ნაცვლად უნდა იშრომო“ – როგორც ჩანს, ლილის ქმარმა სოფო კარგად შეიცნო. გრძნობდა, რომ ბოროტი ბებია მალე თავს გამოაჩენდა.
უსიამოვნო სიურპრიზი – სიტუაცია, რომელმაც ლილის მოხუცზე აზრი სამუდამოდ შეუცვალა, შემთხვევით მოხდა. მისი შვილები ჰელოუინისთვის ემზადებოდნენ. სოფლისთვის უცნაური დღესასწაულია, მაგრამ ბავშვებს აინტერესებდათ. გოგრიდან ფარნის გაკეთება გადაწყვიტეს. „დედა, შეიძლება ავიღოთ გოგრა ბებია სოფოს ბოსტნიდან?“ – ჰკითხა უფროსმა ვაჟმა ლილის. „ჯერ ნებართვა ითხოვეთ“ – უპასუხა ქალმა. ბიჭებმა არ მოუსმინეს. ჯერ ულამაზეს და დიდ გოგრას აირჩევენ, შემდეგ ჰკითხავენ. ბებიამ ბოსტანში ხმაური შენიშნა და მაშინვე გამოვარდა. ბავშვებს საშინლად ეჩხუბა და გოგრის ქურდობაში დაადანაშაულა.
ბებიის ყვირილზე თითქმის მთელი სოფელი შეიკრიბა. „ამ პატარა ქურდებმა უდიდესი და ულამაზესი გოგრა მომპარეს. ასეთი რა დედა ხარ, რომ შვილები ასე გაზარდე“ – არ ჩერდებოდა სოფო. ლილის შვილები შეშინდნენ, ფარნის იდეა და ბებიის ბოსტანში შესვლა აღარ ახარებდათ. ლილი მეზობლის დამშვიდებას ცდილობდა. ახალგაზრდა ქალი შოკირებული იყო, რადგან ფიქრობდა, რომ ის და სოფო მეგობრები იყვნენ. დიახ, მარტივი ხასიათი არასდროს ჰქონია, მაგრამ ადრე საკუთარ თავს ამის უფლებას არ აძლევდა. ლილი ბოდიშს იხდიდა, რომ მისი შვილები ასე უპასუხისმგებლოდ მოიქცნენ. მაგრამ ისინი ხომ ბავშვები არიან.
ბრაზიანი ბებია მარტო დარჩა – ამ კამათის შემდეგ ლილი მოხუცის სახლს გვერდს უვლიდა. არ ესმოდა, რატომ მოაწყო მოხუცმა ასეთი სკანდალი გოგრის გამო. ხომ შეეძლო მშვიდად გაერკვია, დალაპარაკებოდა. არა სოფო ლილიას კიდევ დიდხანს ლანძღავდა. ასე ბოროტი ქალი სიბერეში მარტო დარჩა. მასთან საუბარი არავის სურდა. ზოგჯერ ადგილობრივი ხელისუფლებიდან მოდიოდნენ იმის გასაგებად, მოხუცი ქალი ხომ არ გარდაიცვალა. მოხუცი ქალი ვერც მიხვდა, რატომ არ სურდა არავის მასთან საქმის დაჭერა. მისგან ხომ მთელი გოგრის წაღება სურდათ.
