„გაყიდული ბინის ფულის ჩემს თავზე დახარჯვას ვაპირებ, აბა როგორ?“ – დარწმუნებით ამბობს ჟუჟუნა. ქალმა გაყიდა საკუთარი ბინა, რომელსაც წლები აქირავებდა. ამის შესახებ ზრდასრულ ვაჟიშვილს არაფერი უთხრა. Paparazzi–ის სტატიაში ნახეთ, რა რეაქცია ჰქონდა მის შვილს და რძალს იმის გათვალისწინებით, რომ თავად ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობენ.
გაყიდული ბინის ფული – „თავის დროზე ძალიან გამიმართლა, როცა ორი ბინის მფლობელი გავხდი. ერთ, ოროთახიან ბინაში მთელი ცხოვრება ვიცხოვრე. მეორე, სამოთახიან ბინას ვაქირავებდი. იმ დროისთვის უკვე 40 წლის ვიყავი, ხოლო ჩემი ვაჟი სკოლას ამთავრებდა. მე და ჩემი ქმარი დიდი ხნის წინ დავშორდით და მას შემდეგ არავინ მყოლია. შვილი სასწავლებლად დედაქალაქში წავიდა. უნდა ითქვას, რომ ახლო ურთიერთობა არასდროს გვქონდა, ამიტომ ჩემგან სწრაფად გადასვლა სურდა. კახამ სტიპენდია მიიღო და საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდა. უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ შეყვარებულთან ცხოვრება დაიწყო და პროფესიით სამსახურში მოეწყო. მთელი ამ დროის განმავლობაში სახლში მხოლოდ 5-ჯერ ჩამოვიდა. სწორედ ამიტომ, მის პირად ცხოვრებაზე დიდი არაფერი ვიცოდი.
თავად სკოლაში ვმუშაობდი და ჩემს უძრავ ქონებაზე ვზრუნავდი. ერთი შეხედვით, მარტივია: ბინა გააქირავე და ყოველთვე ფულს იღებ, მაგრამ სინამდვილეში ხან რაღაცის შეკეთებაა საჭირო, ხან მეზობლებთან კამათი, ხან მდგმურებთან საქმის გარკვევა. ისეც ხდება, რომ ქირას არ იხდიან ან საერთოდ სურთ, რომ ქირა დავაკლო. ძალიან კონფლიქტური ადამიანი არ ვარ, ყოველთვის ვცდილობ, რომ შეთანხმებაზე წავიდე, დავეხმარო. ზოგჯერ უბრალოდ მიყენებენ. ამ მომენტების დაჭერას ვსწავლობ. მაგალითად, როცა ჩემი შვილი დაქორწინდა, თავის ცოლთან ერთად ფიქრობდა, რომ სამოთახიან ბინას მივცემდი. ხშირად მირეკავდნენ და ამას მეკითხებოდნენ, მაგრამ ბინა ამისთვის არ მიყიდია! ჩემი შვილი ფეხზე დადგა, საკუთარ საცხოვრებელზე უნდა იფიქროს. თავიდანვე ვეუბნებოდი, რომ ამაზე წინასწარ უნდა იფიქროს. მაგალითად, ბინისთვის ფული გადადოს. არ მისმენდა. გოგოს პაემანზე დაპატიჟებას ბევრი არაფერი სჭირდება. თითქოს მსგავს მდგომარეობაში არასდროს ვყოფილვარ!
შვილთან კამათი – მოკლედ, მაშინ ჩემს ვაჟთან ძალიან ვიჩხუბე. რძალი უკვე ორსულად იყო. მითხრა, რომ შვილიშვილთან ურთიერთობის იმედი არ მქონოდა. ამის დიდი სურვილი არც მქონდა. ვაღიარებ, ბავშვების მიმართ გულგრილი ვიყავი. ჩემი შვილისა და რძლის წინაშე თითის წვერებზე არ ვირბენ, რადგან შანტაჟს მიწყობენ. ეს მანიპულაციაა! დროთა განმავლობაში სიტუაცია ჩაცხრა. შვილიშვილი მაინც გავიცანი. ვერ ვიტყვი, რომ გრძნობით ავივსე. არც ჩემი რძალი მომწონს, არც ის, როგორ ზრდის შვილს. მათ საქმეში არ ვერევი. ისე გააკეთონ, როგორც სურთ. თავადაც ასე ვიქცევი. ახლახანს სამოთახიანი ბინა გავყიდე. მომბეზრდა! ჩემთვის მინდა ვიცხოვრო და ხვალინდელ დღეზე არ ვიფიქრო. მიღებულ ფულს ჩემს თავზე ვხარჯავდი. როგორც იქნა, საზღვარგარეთ წავედი. მოკრძალებული, მაგრამ მაინც უკეთესია, ვიდრე არაფერი.
შვილს ბინის გაყიდვაზე არაფერი ვუთხარი. ამის ნაცვლად ახალ წელს მას, მის ცოლს და შვილს კონვერტები დავურიგე. თითოეულში ათასი დოლარი ჩავდე. კონვერტები მხოლოდ მაშინ გახსნეს, როცა უკვე წამოვედი. შვილმა მაშინვე დამირეკა, რომ გაეგო, საიდან მქონდა ამდენი ფული. მაშინ სიმართლე ვუთხარი. შოკში იყო. კამათი დაიწყო, თუ რატომ არ ვუთხარი, როგორ შემეძლო ამის გაკეთება და რაღაც მსგავსი. ამ სიტუაციაში ჩემს სურვილებზე არავინ ფიქრობს. უკვე ახალი წელი ახლოვდება, რამდენი დრო გავიდა, მაგრამ ვაჟი ისევ გაბრაზებულია. ამბობს, რომ მხოლოდ საკუთარ თავზე ვფიქრობ. ფული, რომელიც მათ ვაჩუქე, არ ახსოვთ. თითქოს არც ყოფილა. სად დავაშავე?“
ჟუჟუნა არ ჰგავს იმ დედებს, რომლებიც სიცოცხლის ბოლომდე შვილებზე ზრუნავენ. ამის სრული უფლება აქვს. ვალდებული არაა შვილს აცნობოს, როცა რაღაცის გაკეთებას აპირებს. არ ვთვლი, რომ ქალი რაღაცაში დამნაშავეა. ახლობლების უზრუნველყოფა მისი პრობლემა არაა.
