რამდენად ხშირად ხდება ჩვენთვის დედამთილი და ცხოვრება ერთი მთლიანი? ზოგიერთ ქალს წარმოუდგენლად უმართლებს და მათი დედამთილი თითქმის მეორე დედა ხდება. ზოგი იძულებულია აიტანოს, შენიშვნები და უსასრულო ნოტაციები უსასრულოდ მოისმინოს. ნატო მსგავს სიტუაციაში აღმოჩნდა.
დედამთილი და ცხოვრება – ნატო 18 წლის ასაკში გათხოვდა. ვანო სიგიჟემდე შეუყვარდა. ქორწილი პატარძლის საინტერესო პოზიციის გამო არ გადაუხდიათ, უბრალოდ სჯეროდათ, რომ ნამდვილად ერთმანეთისთვის შექმნილები იყვნენ. ნატო ფიქრობდა, ვანოზე უკეთესს ვერავის შეხვდებოდა. გამოდის, ბედნიერების ჩიტი კუდით უნდა დაიჭიროს.
სამწუხარო რეალობა – ახალგაზრდა ქალს სჯეროდა, რომ ვანოსთან ერთად ნებისმიერ სირთულეს გაუმკლავდებოდა. თუმცა ყოველდღე საღი გონება უყვიროდა: „გაიქეცი! ნუთუ ვერ ხედავ, რომ ეს შეცდომაა?“ ახალგაზრდა რძალს საკუთარი გონების მოსმენა არ სურდა და ქმარს ჯიუტად ხელს არ უშვებდა. ის, თავის მხრივ, დედის კალთას. ეს უცნაური არაა, რადგან აზას ვაჟიშვილი ამქვეყნად ყველაფერზე მეტად უყვარდა. ვანოს მამას აზასთან ურთიერთობის დაკანონებაზე თავი არ შეუწუხებია. ყველაფერი მიიღო, რაც სურდა, შემდეგ გაიქცა. მას შემდეგ აზა მთელ ყურადღებას შვილს უთმობს და გაანებივრა კიდეც. სანამ ნატო ვანოს ხვდებოდა, აზა ძალიან საყვარელი და მზრუნველი ქალი იყო. ქორწინების შემდეგ საშინელი რამ მოხდა. ქალს დედამთილთან ერთად ერთ ჭერქვეშ ცხოვრება მოუწია. ვანო მასზე მთელი 5 წლით უფროსი იყო, მუშაობდა და პირობა მისცა, რომ ბინას იქირავებდა. თუმცა მის სიტყვებს ასრულება არ ეწერა.
იღბლიანი გაქცევა – რისი მოსმენა არ მოუწია, სანამ დედამთილთან ერთად ცხოვრობდა. რა თქმა უნდა, ცუდად ამზადებდა, ურიგოდ იცვამდა, ქმარს ვერ ართობდა და სახლზე ცუდად ზრუნავდა. სადაც არ უნდა წასულიყო და რაც არ უნდა გაეკეთებინა, აზას თვალები თან დაჰყვებოდა. ნატოს მშობლებს ასეთი ნაადრევი ქორწინება არ ახარებდათ, მაგრამ ქალიშვილს შეძლებისდაგვარად ეხმარებოდნენ. „თუ გრძნობ, რომ რაღაც რიგზე არაა, მაშინვე სახლში დაბრუნდი“ – ეუბნებოდა დედა. ისიც მოვიდა. ვანოსთან ქორწინება წელიწადზე ცოტა მეტი ხნით გაგრძელდა. ნატო დიდხანს ტიროდა და მშობლებს ძლივს უამბო, რატომ მოიქცა ასე. აღმოჩნდა, რომ დედამთილის ყოველდღიურ შენიშვნებს ქმრის უმადური სიტყვებიც დაემატა. გოგონას ასე ცხოვრება აღარ შეეძლო. თავისი შეცდომის გამო ძალიან რცხვენოდა, მაგრამ ახლა ისევ თავისუფლებას გრძნობდა.
დედამთილი და ცხოვრება: კარგი ხალხის დახმარება – „ნატო, მაპატიე, რომ მთელი შენი ოჯახი შევაწუხე. უბრალოდ არ ვიცი, ვის მივმართო. აზას მოხუცთა თავშესაფარში წაყვანა არ მინდა, მეცოდება. მზია, ვანოს მეორე ცოლი, მასზე საერთოდ არ ფიქრობს. არ აჭმევს და არ უვლის. მითხრა, რომ თვის ბოლოს აქ აზა აღარ იყოს. გარდაცვლილი ვანოს ბინას ყიდის“ – უჩურჩულა მეზობელმა ნატოს. რამდენიმე ათეული წლის შემდეგ ნატოს მოუწია დაბრუნება ბინაში, საიდანაც ერთხელ გამოიქცა. განვლილი კოშმარიდან გათავისუფლება შეძლო, გათხოვდა, სამი შვილი გააჩინა. მშვიდი და ბედნიერი ცხოვრება ზარმა შეწყვიტა: „ნატო, შენი მეზობელი ვარ სართულზე, როცა ვანოზე გათხოვილი იყავი. ნატო, აზა გადაარჩინე. დიდი დღე არ უწერია“.
ახლა ნატო ძველი ბინის ზღურბლთან იდგა. ჰაერში სიბერის, ობის და კანალიზაციის სუნი ტრიალებდა. ოთახში შევიდა და საწოლზე ბევრი ძველი საბანი დაინახა. მის ქვეშ შეშინებული მოხუცი იწვა და გაძვალტყავებულ კატას იხუტებდა. მოხუცს თვალებში ჩახედა და მასში ძლიერი და გავლენიანი ქალი ვერ დაინახა. სიბერემ და მძიმე ცხოვრებამ აზას ახირებები მოაშორა.
ბრძენ ქალს ამ სუნიანი საბნების ქვეშ აზას დატოვება არ შეეძლო. რა თქმა უნდა, ვერასდროს დაივიწყებს, რისი გადახდაც მოუწია ახალგაზრდობაში. მაგრამ როგორ იგრძნობს თავს, თუ აქ დატოვებს მოხუც ქალს, რომ სიცივესა და შიმშილში უფალს სული მიაბაროს? ყველაზე მთავარია, რა რეაქცია ჰქონდათ ნატოს ქმარს და მის დედამთილს. „მართალი ხარ, შვილო, ქალის ბედის ანაბარად მიტოვება არ შეიძლება“ – ასე უთხრა ნატოს ახალმა დედამთილმა. როგორც იქნა, ნატოს ცხოვრება და დედამთილი ერთნაირად მშვენიერია.
