პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი თავისი ერთ-ერთი მეგობრის ისტორიას მოგვითხრობს.მე და ლელა ერთ ინსტიტუტში ვსწავლობდით. ჩვენს კურსზე ერთი წარმოუდგენლად სიმპათიური ახალგაზრდა ბიჭი სწავლობდა. ყველა გოგო მასზე გიჟდებოდა. ის იყო მაღალი, სიმპათიური, კარგი აღნაგობის და შეძლებული ოჯახიდან.
ყველა გოგო მას დასდევდა, განსაკუთრებით ლელა. მან მოიფიქრა, თუ რა უნდა გაეკეთებინა იმისთვის, რომ ლაშა მასზე დაქორწინებულიყო. მან უბრალოდ გადაწყვიტა, რომ დაორსულებულიყო.ლაშა ბევრ გოგოსთან დადიოდა. მისთვის ეს ჩვეულებრივი ამბავი იყო, მაგრამ ის ყოველთვის იცავდა თავს. თუმცა, ლელამ მაინც მოახერხა მისგან დაფეხმძიმება. ორი თვის შემდეგ, მან ლაშას თამამად გამოუცხადა, რომ ორსულად იყო და, რა თქმა უნდა, ლაშასგან. ლაშა არწმუნებდა, რომ აბორტი გაეკეთებინა, მაგრამ ის კატეგორიულ უარზე იყო.
ლაშას მამამ გარკვევით და კატეგორიულად განაცხადა:
- მამაკაცმა ყოველთვის უნდა აგოს პასუხი საკუთარ ქმედებებზე. მე ფულით დაგეხმარებით. შენი კი, რადგან გოგო ფეხმძიმედაა, ცოლად მოიყვანე.
მოკლედ, ლელა და ლაშა დაქორწინდნენ. ლელა ძალიან ბედნიერი იყო: ის წარმატებულად გათხოვდა.ქორწილიდან ერთი თვის შემდეგ ლაშამ ლელას წარმოუდგენელი რამ შესთავაზა. მან შესთავაზა, რომ ბავშვზე უარი ეთქვა და შორს გამგზავრებულიყო, რომელიმე შორეულ ქვეყანაში. ლაშამ უთხრა, რომ მას ფული ჰქონდა, რომ იქ ბიზნესის წამოწყებას აპირებდა და იქ შესანიშნავად იცხოვრებდნენ.
ლელა ამ წინადადებაზე კატეგორიულ უარს აცხადებდა. მას ბავშვზე უარის თქმა არ სურდა. თუმცა, ლაშამ შეძლო დაერწმუნებინა იგი, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა, რომ მათ შვილი საერთოდ არ სჭირდებოდათ.იგი დიდხანს არწმუნებდა ლელას და ლელა საბოლოოდ დათანხმდა. მას ხომ ძალიან უყვარდა ლაშა და ძალიან ეშინოდა მისი დაკარგვის.მათ ტყუპები შეეძინათ. მშობიარობის შემდეგ ლელამ და ლაშამ შვილებზე უარი განაცხადეს და ამერიკაში გაემგზავრნენ.
იქ მცირე ბიზნესი წამოიწყეს და საკუთარი სიამოვნებისთვის ცხოვრობდნენ.ასე გავიდა ოცი წელი.ერთ დღეს კი დიდი უბედურება დატრიალდა – ლაშას მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ.ლაშამ და ლელამ ნივთები ჩაალაგეს და სამშობლოში დაბრუნდნენ. მათ მემკვიდრეობა უნდა მიეღოთ. მემკვიდრეობა კი მცირე არ იყო. ლაშას მამა ძალიან წარმატებული ბიზნესმენი იყო.
სამშობლოში მათ სიურპრიზი ელოდათ. ძალიან უსიამოვნო და მოულოდნელი. ლაშას მამამ თურმე მთელი ქონება ლაშასა და ლელას შვილებს დაუტოვა.თურმე მას შემდეგ, რაც ლაშამ და ლელამ საკუთარ შვილებზე უარი თქვეს, ისინი ლაშას მშობლებმა იშვილეს და გაზარდეს. მამამ ლაშას წერილი დაუტოვა:
„თუ ამ წერილს კითხულობ, ეს ნიშნავს, რომ მე ცოცხალი აღარ ვარ. ძალიან მრცხვენია და მწყინს, რომ ნამდვილ კაცად ვერ გაგზარდე: შენ მაინც ვერ ისწავლე შენს ქმედებებზე პასუხისმგებლობის აღება.შენ ყოველთვის ძალიან ჯიუტი და სულელი იყავი. როგორ შეიძლებოდა საკუთარი შვილების მიტოვება? ჩვენ ისინი ვიშვილეთ და გავზარდეთ.
თამუნა და გიორგი მშვენიერი ადამიანები არიან. მათ ბევრი სიხარული გვაჩუქეს მე და დედაშენს.ყველაფერი, რაც ცხოვრების მანძილზე შევიძინე, თამუნას და გიორგის დარჩება. შენ ჩემგან ერთ თეთრსაც ვერ მიიღებ. სასამართლოში წასვლა არც კი სცადო: ანდერძი სწორად არის შედგენილი, ვერაფერს ჩაეჭიდები. ასე რომ, სასამართლოს აუცილებლად წააგებ.
ძალიან მრცხვენია, რომ მე და დედაშენმა გავზარდეთ შვილი, რომელმაც შეძლო შვილების მიტოვება და მათ გარეშე უცხო ქვეყანაში წასვლა. შენ შეგვარცხვინე. არასოდეს მოხვიდე ჩვენს საფლავებზე”.
მას შემდეგ, რაც ლაშამ წერილი წაიკითხა, გიორგიმ მამას უთხრა, რომ მათი სახლი სასწრაფოდ დაეტოვებინა.
- ბაბუამ ყველაფერი გვასწავლა. მის საქმეს მე და ჩემი და გავაგრძელებთ. თქვენ არ გვჭირდებით. ისევე, როგორც თქვენ არ გვჭირდებოდით მრავალი წლის წინ. წადი. ჩვენ შენი ნახვა აღარ გვინდა. არასოდეს! – უთხრა გიორგიმ.
ლაშამ სარჩელი შეიტანა, მაგრამ წააგო: ანდერძი სწორად იყო შედგენილი და მისი ბათილად ცნობა ვერ მოხერხდა.ლაშამ საკუთარი კომპანია დაარსა, რომელსაც მცირე შემოსავალი მოჰქონდა. ლელამ საყვარელი გაიჩინა და მასთან წავიდა საცხოვრებლად.ლაშა მარტო დარჩა. აღარც საკუთარი კომპანია ახარებს და აღარც ფული. მან ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი დაკარგა: თავისი მეუღლე და შვილები. ახლა უკვე სამუდამოდ.აი, ასე… ახალგაზრდობის შეცდომამ მრავალი წლის შემდეგ შეახსენა თავი.
