მშობლებზე ზრუნვის პასუხისმგებლობა აუცილებლად შვილებს ეკისრებათ. ეს ხომ კაცობრიობის არსია, ასე არაა? დედა და მამა ძვირფას შვილებს ფეხზე დადგომაში ეხმარებიან. ხოლო ბავშვი იზრდება და მშობლებს მხარს უჭერს, როცა ასაკის გამო ფეხზე დგომა უჭირთ.
მშობლებზე ზრუნვის პასუხისმგებლობა – ეს თბილი ამბავი მზიას გადახდა. ქალი მთელი ცხოვრება იტალიაში მუშაობდა. თითქმის 25 წლის განმავლობაში თავის სითბოს უზიარებდა სხვებს, სანამ სახლში ქმარი და პატარა ქალიშვილი სოფო იზრდებოდნენ. მაშინ მზიას სხვაგვარად მოქცევა არ შეეძლო, რადგან ქმარი უმუშევარი დარჩა. დედამთილი დიდხანს ავად იყო, ქმარი დიდ დროს მის მოვლას უთმობდა.
მზია წინააღმდეგი არ იყო, რადგან ესმოდა, რომ დედა ყველაზე ძვირფასი ადამიანია ჩვენს ცხოვრებაში. მით უფრო, მეუღლეს მის გარდა სხვა არავინ ჰყავდა. მზია ორის ნაცვლად მუშაობას დათანხმდა, რომ მას მთელი დრო ძვირფასი ადამიანის მოვლისთვის დაეთმო. ქალი ბედნიერი იყო, რომ დედა მათ მდგომარეობაში შევიდა და პატარა სოფოს აღზრდა საკუთარ თავზე აიღო.
მზიას და სოფოს ხანგრძლივმა განშორებამ ურთიერთობის შენარჩუნებაში ხელი ვერ შეუშალა. მზია ყველაფრისთვის მზად იყო, რომ მის ქალიშვილს ჰქონოდა საუკეთესო გაჯეტი, მოდური ნივთები, ძვირფასი კოსმეტიკა. მისი ბედნიერებისთვის ყველაფერს აკეთებდა. არც უფიქრია, რომ ასე ქალიშვილს გააფუჭებდა. ასეც მოხდა. სოფო ყველაზე მეტად აფასებდა არა დედის საჩუქრებს, არამედ მის ყურადღებას და ძალას, რომელსაც ამ ყველაფერზე ხარჯავდა. გოგონა ყოველთვის იმავეთი პასუხობდა. როგორც კი შეძლო, სამსახურში მოეწყო და ნელ–ნელა ფულის გადადება დაიწყო. მზია ფიქრობდა, რომ მისი ოჯახი კარგად ცხოვრობდა. ქმართან ურთიერთობის საკითხზე საუბარს გაურბოდა. წყვილი უკვე დიდი ხანია მიხვდა, რომ გრძნობები გაუცივდათ. ოღონდ განქორწინებაზე საუბარს ვერც ერთი ბედავდა.
„დედა, ეს ყველაზე გონივრული გადაწყვეტილებაა. მამა არ მინახავს მას შემდეგ, რაც ბებიასთან ცხოვრება დავიწყე. თითქოს ყველაფერი კარგად გვაქვს. მესმის, რომ დედამისზე უნდა იზრუნოს, მაგრამ ჩვენზე უბრალოდ უარი თქვა“ – აღიარა ერთხელ სოფომ დედასთან საუბარში. მზია თამამი ფიქრებით გაოგნებული იყო, მაგრამ მიხვდა, რომ მისი ქალიშვილი მართალი იყო. ამავდროულად, ახალგაზრდა ქალიშვილის სიბრძნით აღფრთოვანებული იყო.
განქორწინება სიურპრიზით – განქორწინების გეგმა მეუღლემ ჩვეულებრივად მიიღო. ესმოდათ, რომ ამდენწლიანი ცალ–ცალკე ცხოვრების შემდეგ ყოფილი გრძნობების დაბრუნებას ვერ შეძლებდნენ. თავიდან მეუღლე განქორწინებას დათანხმდა, მაგრამ შემდეგ უკან დაიხია. მზიას არ ესმოდა, რამ აიძულა აზრის შეცვლა. სამწუხაროდ, ქმრის სიტყვამ არ დააყოვნა.
„შენი ბოლო იტალიური ხელფასი მომეცი და განქორწინებას მიიღებ“ – მოკლედ უთხრა ქმარმა. მზია შოკში იყო. ახლახანს ჩამოვიდა და იმედოვნებდა, რომ სამშობლოში დროებით მუშაობის გარეშე იცხოვრებდა. დასვენება, შეჩვევა სჭირდებოდა. რას გააკეთებს, თუ მთელ ფულს გასცემს? თან ასე უბრალოდ, ვიღაცის ახირების გამო. საქმეში სოფო ჩაერია. „არ იდარდო, დედა, ახლა ის ასაკი აღარ გაქვს. მე მოვაგვარებ. განქორწინებას მიიღებ და ფულიც დაგრჩება“. მზიას წარმოდგენა არ ჰქონდა, როგორ აპირებდა ქალიშვილი სიტუაციის შემობრუნებას, მაგრამ დათანხმდა. სახლიდან შორს ცხოვრება და მრავალწლიან შეზღუდვებმა მისი ჯანმრთელობა შეარყია.
მზია რესტორანში მაგიდასთან იჯდა და შეკვეთას ელოდა. რესტორნებში სიარულისთვის ფულის დახარჯვა ეუხერხულებოდა, მაგრამ სოფომ დაიჟინა. აღსანიშნავი ჰქონდათ. განქორწინება მიიღეს, ფულის კონვერტები წარმატებით შეცვალეს. „იჯდეს იტალიური ხელფასის გარეშე, იქნებ, დაჭკვიანდეს. მამა ამას ვერასდროს მოიფიქრებდა, ეს მისმა ახალმა საყვარელმა ფული ისურვა. წარმომიდგენია მათი სახე, როცა კონვერტში ცარიელ ქაღალდებს ნახავენ“ – იცინოდა სოფო.
მზია ფიქრებით შორს იყო წასული: „ქალიშვილი წინააღმდეგია, რომ იტალიაში დავბრუნდე. შევძლებ ასე ცხოვრებას? მეყოფა ფული, რომელიც მე და სოფომ ღირსეული ცხოვრებისთვის დავაგროვეთ?“ თუმცა მძიმე ფიქრებიც ბედნიერების შეგრძნებაში ხელს ვერ უშლიდა. ძვირფასი ადამიანის გვერდითაა და გრძნობს, რომ მუდმივად გაღიმება სურს. იქნებ, მისი ქალიშვილი მართალია? ახლა სოფო მართვის სადავეებს ხელში იღებს, ხოლო მზია უბრალოდ უნდა ენდოს.
