პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარ მეუღლეზე საუბრობს.ცოტა ხნის წინ მე და ჩემს მეუღლეს ძალიან სერიოზული საუბარი გვქონდა. ჩემმა გიორგიმ უცებ გამომიცხადა, რომ მე დიდი ზარმაცი ვარ და ჩვენს სახლში სრულყოფილი სისუფთავე არ არის. მან გადაწყვიტა, რომ ახლა ჩემი ჯერი დადგა, რომ ვიმუშაო და ოჯახი ვარჩინო.
ჩემი ქმრის აზრით, ახლა მე უნდა ვიმუშაო კიდეც, ბავშვებსაც უნდა მივხედო და სახლის საქმეებიც უნდა გავაკეთო. ის კი ამ დროს დივანზე უნდა იწვეს და უნდა დაისვენოს.რატომ? იმიტომ რომ, მან აქამდე ძალიან ბევრი იმუშავა. ის მუშაობდა, სანამ მე ორსულად ვიყავი, შემდეგ ჩვენი უფროსი ქალიშვილი პატარა იყო. შემდეგ მეორე შვილი შეგვეძინა. სანამ ის წამოიზარდა. შემდეგ ორივე ავად ხდებოდა: ხან რიგრიგობით, ხან ერთდროულად.
ჩემმა ქმარმა გამომიცხადა, რომ ახლა აღარც ჭურჭელს დარეცხავს და აღარც ნაგავს გაიტანს. ახლა ეს ყოველთვის მე უნდა გავაკეთო და ამიერიდან მუდამ ასე იქნება.და კიდევ, არც სანიაღვრე მილების გაწმენდაში დამეხმარება, ეს მამაკაცის საქმე არ არისო.და კიდევ, მე ბავშვები აუცილებლად ძალიან კარგად უნდა აღვზარდო. მან არასოდეს არ უნდა იგრძნოს თავი უხერხულად მათ გამო.
- მაგრამ, შენ მათ ძალიან ცუდ მაგალითს მისცემ იმით, რომ არასოდეს დამეხმარები. ბავშვები ხომ მაგალითს ყოველთვის მშობლებისგან იღებენ. მათ აღზრდაში შენც უნდა მიიღო მონაწილეობა. შენ უნდა დამეხმარო, მე რკინის არ ვარ. რამდენ ხანს გავძლებ ასე თუ ვიმუშავებ? მე მხოლოდ მაშინ არ ვმუშაობდი, როდესაც ორსულად ვიყავი და პატარა ბავშვები მყავდა. გახსოვს, რამდენად ხშირად ხდებოდნენ ავად? ხან სათითაოდ, ხან ორივე ერთად. სამსახურში არავინ მიღებდა, რადგან მუდმივად გაცდენა მჭირდებოდა.
მე ვერ ვხვდებოდი, თუ რატომ შეიცვალა ჩემი ქმარი ასე მოულოდნელად? მან აღიარა, რომ ერთ-ერთმა თანამშრომელმა უთხრა. მან ბავშვიანი ქალი მოიყვანა ცოლად და მათ ოჯახში ყველაფერს მხოლოდ ცოლი აკეთებს. ქმარი მხოლოდ ისვენებს.ასე რომ, ჩემს გიორგისაც ასეთი ცხოვრება მოუნდა.
არა, ჩემო ძვირფასო ქმარო, ჩემთან ეს არ გაგივა! მე ტვირთმზიდი ცხენი არ ვარ! არ ვაპირებ ყველაფრის საკუთარი მხრებით ტარებას.თუ ჩემი ქმარი არ გადაიფიქრებს, მაშინ უკეთესი იქნება თუ მას გავშორდები.
