საშობაოდ სახლში დაბრუნებას ვგეგმავდი, მაგრამ არც ქალიშვილი, არც სიძე არ მელოდება

0
1399

ბევრი ადამიანი, რომლებიც საზღვარგარეთ მუშაობენ, ფულის გამომუშავებაზე და დიდი ოჯახისთვის სახლის აშენებაზე ოცნებობს. ხშირად ეს ოცნებები დიდი იმედგაცრუებით უბრუნდებათ. ასე მოხდა ზინას ცხოვრებაში. წლები მუშაობდა, რომ სახლზე ოცნება აეხდინა, მაგრამ მიხვდა, რომ ყველაფერი ამაო იყო. Paparazzi გიამბობთ ქალის ამბავს, რომელიც ახლა გზაჯვარედინზეა და არ იცის, როგორ მოიქცეს.

„ალბათ, ჩემი ისტორია არავის გააკვირვებს. საზღვარგარეთ 15 წლის წინ წავედი. ქმარმა მიმატოვა, ხოლო ქალიშვილი სწორედ მაშინ გათხოვდა. გარემოს შეცვლა და ქალიშვილის დახმარება მსურდა. მთელ გამომუშავებულ ფულს მას ვუგზავნიდი. შევთანხმდით, რომ ფულს ვიშოვიდი, თავად დიდი ოჯახისთვის ააშენებდა სახლს, სადაც სიბერეში ვიცხოვრებდი. ქალიშვილმა პირდაპირ მითხრა, რომ ფულს სიძე განკარგავსო. წინააღმდეგი არ ვიყავი, ჭკვიანი კაცია. ფულს აგროვებდნენ, თანდათან მშენებლობა დაიწყეს. ზუსტად 5 წლის წინ ახალ სახლში გადავიდნენ. ცოტა შემაშფოთა იმ ფაქტმა, რომ სიძე ყველაფერს მის სახელზე აფორმებს. ფული ხომ ჩემია, თან მთელი ეს დრო ჩემს ბინაში ცხოვრობდნენ. ქალიშვილი მამშვიდებს. ამბობს, რომ ასე უფრო ადვილია.

ასეც მოხდა. საბუთების გაკეთების დრო არ მქონდა. ჩემი ქალიშვილი დეკრეტშია. ჯერ ქალიშვილის გამო, შემდეგ უმცროსებისთვის. ამ გადაწყვეტილებას შევეგუე. სახლი მართლაც შესანიშნავი გამოვიდა. ყოველწლიურად ზამთრის დღესასწაულებზე მათთან ჩამოვდიოდი. ფართო მისაღებ ოთახში ბუხართან ვისხედით, ირგვლივ შვილიშვილები დარბოდნენ. სწორედ ისაა, რაზეც ვოცნებობდი.

წელსაც დღესასწაულებზე ჩამოსვლა გადავწყვიტე. დაბადების დღე 8 იანვარს მაქვს. შობას და იუბილეს ერთად აღვნიშნავდით. ოღონდ არც ქალიშვილს, არც სიძეს არ სურს ჩემი ჩამოსვლა. ქალიშვილი მეუბნება, რომ წელს სადღესასწაულო განწყობა არ აქვთ და არაფერს აღნიშნავენ. სიძე მხარს უჭერს. ეჭვები მაწუხებს. მოგვიანებით მეზობელმა დამირეკა და მითხრა, რომ ახლა სახლში ჩემი მძახლებიც ცხოვრობენ. აღმოჩნდა, რომ სიძემ მშობლები თავისთან წაიყვანა. წინააღმდეგი არ ვარ, რადგან ეს სახლი მთელი ოჯახისთვის უნდა იყოს. მაგრამ გამოდის, რომ ახლა ჩემი ადგილი არაა. არც მითხრეს, რომ სიძის მშობლები წამოიყვანეს. სიმართლე რომ ეთქვათ, წინააღმდეგი არ ვიქნებოდი.

გული დამწყდა. იმედი მქონდა, რომ წელს ბავშვებთან საცხოვრებლად სამუდამოდ გადავიდოდი. უკვე 60 წლის ვარ, შეუსვენებელი მუშაობით დავიღალე. ვფიქრობ, ღირს თუ არა. აქ მყავს მამაკაცი, რომელიც ცოლობას მთხოვს. უარზე ვარ, რადგან სახლში დაბრუნებაზე ვფიქრობ. იქნებ, სჯობს დავრჩე და ჩემი ცხოვრება მოვიწყო?“

ზინა ნამდვილად რთულ სიტუაციაშია. ის, რაზეც 15 წელი ოცნებობდა, ერთ წამში აუხდენელ იმედად გადაიქცა, თუმცა პირადი ცხოვრების მოწყობის კარგი შანსი აქვს. შეუძლია ოჯახი შექმნას და დრო საკუთარ თავს დაუთმოს. ისედაც ბევრი წელი დახარჯა იმისთვის, რომ ქალიშვილს დიდ მყუდრო სახლში ეცხოვრა. დროა, საკუთარი თავისთვის იცხოვროს.