როგორ მოიქცევა შვილიანი ქალი, თუ მარტო დარჩენა მოუწევს? უცნობია, რატომ უმზადებს ბედი ქალს ასეთ გამოცდებს. არ არსებობს მინიშნებები, ქალი გაუმკლავდება თუ არა. ასე ხომ ბევრი საზრუნავი აწვება. თუ ყველაფერი პირიქითაა? ქალს შეუძლია ფრთები გაშალოს და ღრმად ჩაისუნთქოს, თავისუფლების უსაზღვრო სიხარული იგრძნოს.
გიამბობთ ორ მეგობარზე, რომლებიც მსგავს ცხოვრებისეულ სიტუაციაში აღმოჩნდნენ. ნათელამ და ანამ ერთმანეთი უნივერსიტეტში გაიცნეს. მას შემდეგ განუყრელები არიან. ტელეფონზე მუდმივად საუბრობდნენ, ერთმანეთს სტუმრობდნენ, საიდუმლოებებს უზიარებდნენ. ნათელას ყოველთვის უკვირდა, როგორ მიაქცია ყურადღება ნათელმა და მებრძოლმა ანამ. განსხვავებული ხასიათები ჰქონდათ, მაგრამ ეს მხოლოდ კარგი იყო. სხვადასხვა გემოვნების გამო ბიჭების გამო პრობლემები არასდროს ჰქონიათ. უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ ნათელა თანაკურსელზე, მასსავით მშვიდ და წყნარ ისტორიის მასწავლებელზე გათხოვდა.
ანამ ჟურნალისტის განათლება მიიღო. ეს გამოიყენა, როგორც ბილეთი მდიდრების და ცნობილების სამყაროში. მოდით დაინტერესებული იყო, ამიტომ ჯერ ჟურნალში, შემდეგ ტელეარხზე მუშაობდა. ნათელას არ გაუკვირდა, როცა მისი ლამაზი დაქალით ახალგაზრდა ბიზნესმენი დაინტერესდა. როგორი სამწუხაროც არ უნდა იყოს აღიარება, ფაქტი ფაქტად რჩება, ნათელას დაქალის შურდა. ფარულად ოცნებობდა, რომ დაქალის მომავალი ქორწინება წარუმატებელი ყოფილიყო.
ნათელა მართალი აღმოჩნდა. ანა გათხოვდა, მაგრამ მათი ქორწინება მხოლოდ 3 წელი გაგრძელდა. „განსხვავებულები ვართ, ლოდინის და ჰაეროვანი სასახლის აგების აზრს ვერ ვხედავ. ჩვენი შვილის გამო მეგობრებად დავრჩებით. ის ჯერ კიდევ პატარაა და მამა სჭირდება“. ახლა ნათელას სინდისი აწუხებს. როგორი დაქალია, თუ ანას ცუდი უსურვა? კარგია, თავისუფალი და დამოუკიდებელი რომ დარჩენილიყო, მაგრამ შვილი ჰყავს. ბიჭი მხოლოდ 3 წლისაა და არ ესმის, რატომ ნახულობს მამას იშვიათად. თუმცა, მგონი ანა განქორწინებას არ განიცდის. ნათელას შური აღფრთოვანებით შეიცვალა.
როცა ორი მეგობარი ერთმანეთს ყავაზე შეხვდნენ, ნათელამ ანამ ვერ იცნო. ეს არ იყო ღარიბი ქალი შვილით ხელში, როგორც ნათელა წარმოიდგენდა. ლამაზი, მოვლილი, ენერგიული, თავისუფალი ქალი საუბრობდა, სად აპირებდა შვილთან ერთად დასასვენებლად წასვლას. ანა ფრილანსერად მუშაობდა და ბუნებრივი უნარების წყალობით ნებისმიერი სიტუაციიდან გამოდიოდა, ფულს შოულობდა. „დიახ, ქმარი დიდად არ სჭირდება“ – გაიფიქრა ნათელამ.
მაშინ, როცა ღარიბ მასწავლებელს პირქუში ყოველდღიურობა ელოდა. მის ცხოვრებაში არაფერი შეიცვალა. ქმარი იმდენს შოულობს, რომ აუცილებელს ძლივს ყოფნის. იძულებულია, ბინის ქირა გადაიხადოს. ვალს დასასრული არ აქვს. „ნუთუ ასეთ ბედს ვიმსახურებ. რა მოხდება, რომ განვქორწინდე? სად წავალ მერე?“ – ფიქრობდა ნათელა.
სამწუხაროა, რომ ნათელას გამორჩა მომენტი, როცა ანა მომავალზე წუხილის გამო ცრემლებს გზას აძლევს. საზოგადოებრივი აზრი ასეთ ძლიერ ქალზეც ზეწოლას ახდენს. მაგრამ ანა წამიერი სისუსტის შემდეგ ძალას იკრებს და მწვერვალის დასაპყრობად მიიწევს. უჭირს, მაგრამ დანებება მის წესებში არ შედის. თამამი ქალები, რომლებიც წასვლის გადაწყვეტილებას იღებენ, დიდ ძალას ავლენენ. მხოლოდ მათ იციან, როგორი ტკივილები სტანჯავთ, რა ეჭვები ცდილობს გონების დაბინდვას. თუმცა წარსულისკენ მოხედვის შესაძლებლობა არ აქვთ, თან ამას აზრიც არ აქვს. ახლა წინ უნდა იარონ და ახალი მწვერვალები დაიპყრონ. დაე, მამაც ქალებს ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად ჰქონდეთ.
