ზრდასრული ბავშვების აღზრდა რთული და უმადური საქმეა. ზოგჯერ ბავშვები მშობლებისგან არა ყურადღებას, არამედ მხოლოდ ფულს ითხოვენ. ისინიც ემორჩილებიან, რადგან როგორ შეიძლება უარის თქმა. არის შემთხვევები, როცა ზრდასრული მემკვიდრეები მოხუცი მშობლების გასულელებას ცდილობენ. ასეთი ისტორიები სამწუხაროდ მთავრდება.
ზრდასრული ბავშვების აღზრდა – ლილი შუახნის ასაკის იყო, როცა ლაშას ცოლად გაყვა. წყვილმა ერთმანეთი ეკლესიაში გაიცნო და დიდი ხნის განმავლობაში მეგობრულად ურთიერთობდნენ. მიხვდნენ, რომ მონათესავე სულს შეხვდნენ. ორივეს წარუმატებელი ქორწინება უკვე გამოცდილი ჰქონდა, ამიტომ ურთიერთობის დაკანონება აშინებდათ. ზრდასრულმა წყვილმა ასეთ თავგადასავალში მეორედ შესვლა მაინც გაბედა.
დედა და მეგობრები ლილის ასეთი არჩევანის გამო არ საყვედურობდნენ, მაგრამ ლაშა არ მოსწონდათ. „შენ თქვი, რომ პირველი ქორწინებიდან სამი შვილი ჰყავს. სად არიან ახლა? თუ გადაწყვეტს, რომ პირველ ცოლს დაუბრუნდეს“ – კითხვებს აყრიდნენ მეგობრები. ქალი მტკიცედ იდგა. ლაშამ აუხსნა, რომ ცოლთან და შვილებთან კონტაქტი არ აქვს. „მან ყველაფერი წამართვა. ფული, ბინა, მანქანა, დანაზოგი. ფეხშიშველი გარეთ აღმოვჩნდი. საყვარელთან წავიდა და ბავშვებიც წაიყვანა. წლები მათთან კონტაქტის დამყარებას ვცდილობდი, მაგრამ უშედეგოდ. ახლა აღარ ვცდილობ“ – არწმუნებდა მომავალი ქმარი. ქალმაც დაიჯერა.
ლილის დედის ინტუიცია მოსვენებას არ აძლევდა. „მასთან ცხოვრება გაგიჭირდება. აი, ნახავ. რომელიღაც ზრდასრული შვილი თითს დაიქნევს და საყვარელი მამა მისკენ გაიქცევა. მთელ ფულს სახლიდან გაიტანს“ – ამბობდა დედამისი. ლილი არ უჯერებდა. ხელი მოკრძალებულად მოაწერეს და უკვე 5 წელია ერთად ტკბილად ცხოვრობდნენ. სანამ ცოლმა არ შენიშნა, რომ ქმარი ფინანსურ სიტუაციას უმალავს.
ლილის ცუდი არაფერი უფიქრია, მაგრამ ლაშას კედელზე მიყენება მოუწია, როცა მან პირდაპირ პასუხზე უარი თქვა. „შუათანა ქალიშვილის შვილი ავადაა. ჩემი შვილიშვილი. მკურნალობის ფული არ აქვთ, რადგან ორი თვეა ხელფასს უგვიანებენ. ქალიშვილი ძალიან ტიროდა, რომ დამხმარე სხვა არავინ ჰყავს. როგორ ვუთხრა უარი?“ მსგავსი „გადაუდებელი“ თხოვნა ორი დარჩენილი ვაჟისგანაც მოვიდა. იპოთეკა გადასახდელია, მანქანა გასაახლებელი. მამა ხომ ყოველთვის მხარს დაუჭერს. ყოველთვის ძალიან კარგი იყო, უბრალოდ ცუდმა დედამ დააშორა.
ლილი ბრაზობდა და ყვიროდა. „ნუთუ ვერ ხვდები, რომ უბრალოდ შენი ფული უნდათ? ისეთი შთაბეჭდილება მაქვს, თითქოს გუშინ დაიბადე. ასე ძალიან მამა ვერ მოენატრებათ, თუ მხოლოდ ფინანსური სირთულეების დროს ახსენდებათ. თუ ვერ ხვდები, დაგიმტკიცებ“. ლაშა უარზე იყო და ორ ბანაკს შორის იხეოდა. „ჩემი შვილები არიან“ – ყვიროდა ლაშა. ოღონდ ლილი უფრო ბრძნულად მოიქცა.
ლაშას სამივე მემკვიდრეს დაურეკა და ვახშამზე დაპატიჟა. ყველა დათანხმდა და დანიშნულ დღეს ესტუმრნენ. სანამ მამაკაცი მეორე ოთახში იმალებოდა, ლილიმ არ დააყოვნა და პირდაპირ იკითხა: „აბა, ამ ბებერ სულელს ბევრი ფული გამოსტყუეთ?“ შვილებმა ერთმანეთს გადახედეს, მაგრამ ნამდვილი ზრახვები არ დაუმალავთ. „რა გინდათ, რომ გავაკეთოთ? გავიგოთ და ვაპატიოთ? მადლობა თქვას, რომ დედამ ეს სქემა ადრე არ მოიფიქრა. თორემ მამა ისე გვენატრებოდა, სიტყვები არ გვყოფნის“ – ჩაიბუზღუნა ქალიშვილმა. ამ მომენტზე მეზობელი ოთახიდან ლაშა გამოვიდა. ყველამ ყველაფერი გაიგონა, ამიტომ სტუმრები ცარიელი სუფრიდან ადგნენ და სასწრაფოდ წავიდნენ.
იმ საღამოს ცოლ–ქმარი დიდხანს საუბრობდა. ლაშას ნამდვილად არ ესმოდა, როგორ წამოეგო ასეთ ხაფანგზე. ლილი ამშვიდებდა: „არიან ბავშვები, რომელთაც დახმარება ნამდვილად სჭირდებათ. უფრო მეტად, ვიდრე შენს ზრდასრულ შვილებს. იქნებ ვიპოვოთ თავშესაფარი, რომლის მფარველები გავხდებით?“ ლაშას იდეა მოეწონა. ლილის უხაროდა, რომ ფულს ნამდვილად შეუძლია სარგებლის მოტანა, თუნდაც უცხო ბავშვებისთვის.
