გიორგის ვუთხარი, რომ ნანას გაშორდეს და შვილი თავისთან წამოიყვანოს

1913

პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში – საკუთარ ისტორიას ანა გვიყვება.

მე ანა მქვია. მეუღლე დიდი ხნის წინ გარდამეცვალა. ჩემი ბიჭი მარტომ გავზარდე. ჩვენ კარგ სამოთახიან ბინაში ვცხოვრობთ ქალაქის ცენტრში.

გიორგი ძალიან კარგი ბიჭია. სკოლაში კარგად სწავლობდა და ინსტიტუტშიც თავისით ჩააბარა. იქაც ძალიან კარგად სწავლობდა და შემდეგ მარტივად იშოვა კარგი სამსახური. ახლა ბანკში მუშაობს. ძალიან მიხაროდა ის, რომ ჩემი შვილის ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად იყო. ვიმედოვნებდი, რომ რძალიც კარგი შემხვდებოდა.

ამაოდ ვიმედოვნებდი. არ გამიმართლა. ბანკში მან ერთი გოგო გაიცნო. ბუნებრივია, ჩამოსული. არ ვიცი რომელი სოფლიდან არის. მაშინვე ვუთხარი ჩემს შვილს, რომ მაგ გოგოს ცოლად მოყვანა არ გაებედა.

ჩემმა შვილმა დამიჯერა და მე ძალიან გახარებული ვიყავი. მეგონა, რომ ის ნანას დაშორდა. ნამდვილი შოკი დამემართა, როდესაც გავიგე, რომ ეს ასე არ იყო.

ერთხელ გიორგიმ ნანა ჩვენთან მოიყვანა. მან თქვა, რომ ისინი დაქორწინებას აპირებდნენ. აღმოჩნდა, რომ ნანა ორსულად იყო.

მე ზუსტად ვიცი, რომ მას ჩემი შვილი არ უყვარს. სპეციალურად დაორსულდა, რომ ქალაქში გათხოვდეს. შემდეგ გაირკვა, რომ ისინი ჩვენთან აპირებდნენ ცხოვრებას. ისე გამოვიდა, რომ ნანა მე უნდა მერჩინა, რადგან ის ორსულად იყო.

ამ ყველაფერზე მაშინვე უარი ვთქვი, მაგრამ გიორგი ერთი კვირის მანძილზე მთხოვდა, რომ ნანას კარგად მოვქცეოდი. მე დავპირდი, თუმცა ვიცოდი, რომ ამის გაკეთება ძალიან გამიჭირდებოდა.

ნანა ძალიან ცდილობდა, რომ ჩემზე კარგი შთაბეჭდილება მოეხდინა. ის სახლსაც ალაგებდა, საჭმელსაც ამზადებდა და სარეცხსაც რეცხავდა. მე ყოველთვის ვცდილობდი მის მდგომარეობიდან გამოყვანას, მინდოდა, რომ ჩხუბი ამტყდარიყო და მისი სახლიდან გაგდების მიზეზი მომცემოდა. ნანა ჩემს პროვოკაციებზე არ რეაგირებდა.

შვილიშვილი რომ დაიბადა, მაშინვე მოვითხოვე მამობის ტესტის ჩატარება. ნანა წინააღმდეგი არ ყოფილა. ტესტმა დაადასტურა, რომ ლუკა ნამდვილად გიორგის შვილი იყო.

მე არ მინდა ჩემი რძლის ჩემს ბინაში დარეგისტრირება. გიორგის ვუთხარი, რომ ნანას დაშორდეს და შვილი თავისთან დაიტოვოს. შვილიშვილს ჩემს ბინაში დავარეგისტრირებ, მზად ვარ გავზარდო კიდეც.

გიორგიმ უარი მითხრა. ის სახლიდან წავიდა და თავისი ცოლ-შვილი თან წაიყვანა. არც კი ვიცი, ახლა სად ცხოვრობენ. ვფიქრობ, მალე დაბრუნდება. ის უჩემოდ ცხოვრებას ვერ გაუმკლავდება და ნანას გამოექცევა. არაუშავს, დაველოდები…

მე ჩემი სოფლელი რძალი საერთოდ არ მომწონს…

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს