„მე და ჩემს მეუღლეს ფინანსური დახმარება გვჭირდება, მაგრამ შვილებს არ ვაღელვებთ!“ – ჩივის თათული. ქალს ბევრი პრობლემა შეექმნა, როცა მისი მეუღლე საავადმყოფოში აღმოჩნდა. ქალიშვილებს და ვაჟიშვილს დახმარება სთხოვა, მაგრამ მხოლოდ ცარიელი დაპირებები მიიღო. Paparazzi–ის სტატიაში გაიგეთ, რატომ გაიზარდნენ თათულის შვილები ასეთი უგულოები.
„მე და ჩემი მეუღლე ყოველთვის ბევრი შვილის ყოლაზე ვოცნებობდით. ეს წარმატებით გამოგვივიდა. უფროსი სანდრო 22 წლის ასაკში გავაჩინე. 3 წლის შემდეგ ჩვენი გული, ანიტა დაიბადა, კიდევ 3 წლის შემდეგ ჩემი უმცროსი ქალიშვილი ქეთო. შვილები ფეხზე დავაყენეთ. ქმარი ნებისმიერ საქმეს ხელს კიდებდა, რომ ფული დაეგროვებინა. საბედნიეროდ, შვილებმა დაფინანსება აიღეს და განათლება უფასოდ მიიღეს. თუმცა ფული მაინც საჭირო იყო.
პირველად უფროსი ვაჟი დაოჯახდა. გასაგებია, რომ ქორწილი უნდა გადაგვეხადა. გაგვიმართლა, რომ მძახლები კარგი ადამიანები აღმოჩნდნენ. გვითხრეს, რომ ხარჯის ნახევარს საკუთარ თავზე აიღებდნენ. ქორწილის შემდეგ სანდრო ცოლთან ერთად საზღვარგარეთ გაემგზავრა რაღაც ეშმაკური სამუშაო პროგრამით. არ ჩავრეულვართ, შვილს ვენდობოდით. გვითხრა, რომ კარგი საქმეა, დაე, ასე იყოს. მას შემდეგ 15 წელი გავიდა, ხოლო შვილი სამშობლოში არ დაბრუნებულა.
რამდენიმე წლის შემდეგ ანიტა დაოჯახდა. ქორწილისთვის ფული გახდა საჭირო. იმ პერიოდში ქმრის ბინას ვაქირავებდით. ეს ბინა მემკვიდრეობით მიიღო. შევთანხმდით, რომ ბინას ქალიშვილს ვაჩუქებდით და მხოლოდ რემონტის ფულს მივცემდით. ანიტამ და მისმა მეუღლეც რემონტის ხარჯში წვლილი შეიტანეს. თუმცა არა ისე, როგორც მე და ჩემმა მეუღლემ. უმცროსი ქალიშვილიც მალე დაქორწინდა. ჩვენი დანაზოგი თითქმის განულდა. როგორღაც გავუმკლავდით. გაგვიმართლა, რომ შეძლებულ ახალგაზრდაზე დაოჯახდა. მან ქორწილის მთელი ხარჯი თავისი სურვილით გადაიხადა. ჩვენ თაფლობის თვეში საზღვარგარეთ მოგზაურობა ვაჩუქეთ.
უდარდელი სიბერისთვის არაფერი დაგვრჩა, მაგრამ არ მაღელვებდა. დარწმუნებული ვიყავი, რომ ნებისმიერ მომენტში შვილების იმედი შემეძლო მქონოდა. თუმცა ასე ჯერ არასდროს შევმცდარვარ. როცა შვილებმა ცალკე ცხოვრება დაიწყეს, ჩვენ, მშობლები, დაგვივიწყეს. სანდრო გასაგებია, რომ საზღვარგარეთ ცხოვრობს და ხშირად არ გვეხმიანება. ანიტას უფრო მოსწონს დედამთილთან ურთიერთობა, რომელიც შვილიშვილზე ბინის გადაფორმებას დაპირდა. ქეთო თავისი ცხოვრებით ტკბება. ქმართან ერთად ხშირად მოგზაურობს. თბილი ურთიერთობა არასდროს გვქონდა.
როცა მე და ჩემს მეუღლეს ფინანსური დახმარება გვჭირდებოდა, ბავშვები უკვალოდ გაქრნენ. ჩემი მეუღლე საავადმყოფოში აღმოჩნდა. ავადმყოფობა გამწვავდა. უკვე ახალგაზრდები არ ვართ. წელს ჩემს მეუღლეს 65 წელი შეუსრულდა, მე – 60. დიდი პენსია არ გვაქვს. ფული კრიტიკულად არ გვყოფნის. თავად იცით, რა ფასებია ახლა ყველაფერზე. არ ვიცი, კიდევ რამდენ ხანს მოუწევს ჩემს ქმარს საავადმყოფოში ყოფნა.
ვაჟიშვილმა, რომელიც კანადაში ცხოვრობს, ფულის გამოგზავნას დამპირდა, მაგრამ ეს ცარიელი სიტყვებია. ანიტამ და ქეთომ თეთრები გამომიგზავნეს. ეს ფული მკურნალობის ერთ დღესაც არ ფარავს. მათზე ზეწოლა არ შემიძლია. სიტუაცია ავუხსენი და ასეთი პასუხი მივიღე. არც ერთი ქალიშვილი საავადმყოფოში არ მოსულა. გული ისე მტკივა, არ ვიცი, რა გავაკეთო. სესხის აღება მომიწია, რომ თვიდან თვემდე თავი ვირჩინო. როგორღაც გავუმკლავდები. საწყენია, რომ შვილები ასეთები გაიზარდნენ“.
არ ვიცით დეტალები, როგორ ზრდიდა თათული შვილებს. შესაძლოა, ძლიერ ანებივრებდა? ასეა თუ ისე, ზრდასრულ ასაკში მშობლების მიმართ უმადურობა ხშირი შემთხვევაა. ზრდასრული შვილების შეცვლას ვეღარ შეძლებს, მაგრამ ღირს მათთან საუბარი და ახსნა, რატომ აღიქმება მათი ქცევა ასე მტკივნეულად.
