მამაომ შემახსენა, რა არ უნდა ავიღო ეკლესიაში, როცა მთავაზობენ

655

მთელ მსოფლიოში მორწმუნე ხალხისთვის ეკლესიაში სიარული წმინდა საქმეა. ეს საკუთარ თავთან განმარტოების და ამავდროულად უფალთან მიახლოების საშუალებაა. მნიშვნელობა არ აქვს, იქნება ეს ტაძარი, მეჩეთი თუ სინაგოგა. რას აკეთებს ეკლესიაში უპატიოსნო მრევლი და შეიძლება თუ არა იქ გამოჩნდნენ? ამისთვის ბევრი მიზეზი აქვთ. ცოტამ თუ იცის, რომ ასეთი სულიერი ადგილი შეიძლება იყოს ვიღაცის ჭკვიანური ხაფანგი, რომელსაც ბოროტი ზრახვებისთვის იყენებს. სიტყვაზე, ასე იყო საუკუნეების განმავლობაში, უბრალოდ ამაზე საუბარი მიღებული არაა. თაღლითები, ქურდები, ჯადოქრები და სხვა მსგავსი ხალხი შენობაში ან მის გარშემო ხშირად ტრიალებენ. მათთვის მორწმუნე ხალხი ადვილი ნადავლია.

რას აკეთებენ ეკლესიაში – დავიწყოთ იმით, რომ ადამიანები, რომელთაც უფალთან განმარტოება სურთ, ამ მომენტში საკმაოდ გულახდილები, ანუ დაუცველები არიან. მათი ენერგეტიკის დარღვევა ადვილია. მეზობლად ხმამაღალი საუბარი ან ტელეფონის ზარი გაღიზიანებას და შინაგან უკმაყოფილებას იწვევს, რაც ერთბაშად წმინდა ადგილზე ყველაზე ნეგატიურად მოქმედებს.

ეკლესიაში უთქმელი დრესკოდი უმიზეზოდ არ დაწესდა. პირველ რიგში, ეს ქალებს ეხება. შეიძლება იფიქროთ, რომ დღევანდელი კანონები მოძველებულია, მაგრამ ღია ან მით უფრო ვულგარული ტანსაცმელი ზედმეტ ყურადღებას იწვევს. ნეგატივსაც. ეს ასეთ შენობაში არ გვჭირდება. სხვა სიტყვებით, ეკლესიაში ქცევას ყურადღება უნდა მიაქციოთ. გარეგნობა პირველ ადგილზეა. თუ ტურისტი ხართ, არ იზარმაცოთ და უცხო მონასტრის წესებით დაინტერესდით, სანამ შესვლას გადაწყვეტთ. პატივისცემა გამოიჩინეთ, რომ სულელურ სიტუაციაში არ აღმოჩნდეთ.

თუ ძალიან გაფანტული ხართ და მუდმივად იგვიანებთ, სხვებს თქვენს ნაცვლად სანთლის დანთება არ სთხოვოთ. ეს შეგიძლიათ გააკეთოთ, მაგრამ ძალიან ლამაზი არაა. ამ გზით გადაცემულ სანთელს ხელი არ უნდა შეახოთ. რაიმე ქსოვილში ან სუფთა ქაღალდში გახვეული აიღეთ. ყველა შემხვედრს ეკლესიაში არ ჰკითხოთ, სად ღირს ამ სანთლების დანთება. ეკლესიაში ეს ინტუიციურად გასაგებია. მხოლოდ ცოტა ყურადღება და რამდენიმე წუთი გჭირდებათ. აქ ქაოსი მიუღებელია.

სხვებისგან მომავალი საფრთხე – როგორი უცნაურიც არ უნდა იყოს, ეკლესიაში სხვას საათი არ უნდა ჰკითხოთ. ამ კითხვაზე პასუხის გაცემაც არ ღირს. ითვლება, რომ ასე ადამიანის სასიცოცხლო ძალა და ენერგია შეგიძლიათ მიითვისოთ. ამბობენ, რომ ეკლესიაში ხშირად დადის სხვადასხვა უწმინდური. ადამიანები, რომელთაც იციან ჯადოს გაკეთება, დაწყევლა ან რაღაც ცუდის ჩადენა. მათთვის კომფორტულია იმ ადამიანების გარშემო ყოფნა, რომლებმაც არაფერი იციან და თავს უსაფრთხოდ გრძნობენ. ეკლესია და მისი შემოგარენი რუტინის დავიწყებას და სხვა წყობაზე გადართვას ხელს უწყობს. ხშირად ეს დიდი შეცდომაა. შეიძლება სახლში მიხვიდეთ, შემდეგ რამდენიმე დღე ავად გახდეთ ან საერთოდ უსიამოვნება იგრძნოთ.

კიდევ რამდენიმე მაგალითი: ზურგს უკან ხელების გადაჯვარედინება. ზოგიერთი მორწმუნე ამ მეთოდით შფოთვას ებრძვის. ქვეცნობიერად დაპატარავებას ცდილობს, რომ შემთხვევით არაფერი გადაატრიალოს ან ვინმეს არ შეეხოს. ითვლება, რომ ასეთ პოზაში მყოფი მსხვერპლის დაზიანება ყველაზე ადვილია. თავად ქმნის ერთგვარ „ბორბალს“ უწმინდური ძალებისთვის. ამას ბოროტი ხალხი იყენებს.

უცხო ადამიანისგან საჩუქრის აღება კატეგორიულად აკრძალულია. უცნობია, რას იძლევა უცნობი რაღაც კანფეტთან ან ვაშლთან ერთად. არსებობს არამატერიალური ნივთები, რომელთა შეგრძნება შეუძლებელია. ისინი თქვენი გახდება, როგორც კი ეკლესიაში უცხო ნივთს შეეხებით. პირველ რიგში, ბავშვებს ეხებათ. მათ უყვართ იმის აღება, რასაც აძლევენ, შედეგზე საერთოდ არ ფიქრობენ.

თუ თაღლითებს, ჯიბის ქურდებს და ქურდული სამყაროს სხვა წარმომადგენლებს გაიხსენებთ, არც თუ ისე სასიამოვნო სურათი იქმნება. არ შეგეშინდეთ. უბრალოდ გაფრთხილებთ. უმეტესად საფრთხე არ გემუქრებათ, თუ ქცევის ძირითად წესებს დაიცავთ. ეს არა მხოლოდ ეკლესიას, არამედ ბევრ სხვა ადგილს ეხება.