იაპონიაში სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა 84 წელია, რაც დაახლოებით 20 წლით მეტია, ვიდრე პოსტსაბჭოთა სივრცის ქვეყნებში. მაგრამ, მაშინ როდესაც აქ ეს მაჩვენებელი იკლებს ან ადგილზეა გაჩერებული, იაპონიაში სიცოცხლის ხანგრძლივობა იზრდება.
პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში საუბარია იმაზე, თუ როგორ ახერხებენ იაპონიის მკვიდრნი 100 წლამდე უპრობლემოდ ცხოვრებას. ქვეყანაში უკვე 80 ათასზე მეტი ადამიანია, ვინც ასი წლის იუბილე აღნიშნა. მეტიც, მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ უახლოეს ათწლეულებში ეს რიცხვი 1 მილიონამდე გაიზრდება! და ეს სავსებით შესაძლებელია, რადგან იქ ცხოვრობენ ადამიანები, რომლებიც 110 და 115 წელს მიაღწიეს. რა არის მათი საიდუმლო?
სიცოცხლის ხანგრძლივობა იაპონიაში
რა თქმა უნდა, ასეთი ანომალიური მაჩვენებლები მთელი მსოფლიოს მკვლევართა ყურადღებას იპყრობს. თავად იაპონიაში კი ხშირად ატარებენ გამოკითხვებს ასაკოვან ადამიანებში და სთხოვენ მათ თავიანთი ხრიკების გაზიარებას.
მაგალითად, 2022 წლის გამოკითხვამ (გამოიკითხა რამდენიმე ასეული ადამიანი) საინტერესო შედეგები მოგვცა. ყველაზე ხშირად, ასაკოვანი ადამიანები სწორ კვებაზე საუბრობდნენ და მათ საყვარელ საკვებს შორის იყო ბრინჯი, ბოსტნეული და რძე. პოპულარობის მიხედვით მეორე იყო ოპტიმისტური განწყობა და მომავლის ნდობა.
შემდეგი იყო ფიზიკური აქტივობა, ურთიერთობა და ჰობი. იაპონელებმა ასევე ისაუბრეს იმაზე, რომ უნდა გქონდეს მადლიერების გრძნობა ყველაფრისთვის, რაც გაგაჩნია. ყურადღებას ამახვილებდნენ დღის სწორ რეჟიმზე და ძილზე. ყველაზე პოპულარული პასუხების სიის ბოლოში იყო „საკუთარ თავზე ზრუნვა“.
კვებისა და ქცევის თავისებურებები
იაპონელი რესპონდენტები ყველაზე ხშირად აცხადებდნენ, რომ აუცილებელია მივიღოთ ისეთი საკვები, რომელიც მოგვწონს და ასევე ისეთიც, რომელიც არ მოგვწონს. თუ პროდუქტი ნამდვილად სასარგებლოა, მაშინ ის უნდა დაემატოს რაციონს, მიუხედავად იმისა, მოგვწონს თუ არა.
სხეული აქ ნამდვილ ტაძრად ითვლება, რომელსაც განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოეპყრო. ამიტომ, ზომიერად უნდა იქნას მიღებული მცენარეული საკვები, ძლიერი სასმელების მიღება მინიმუმამდე უნდა იქნას დაყვანილი და სრული უარი უნდა ითქვას მავნე ჩვევებზე.
თუმცა, მსოფლიოში საკმაოდ ბევრი ქვეყანაა, სადაც მოსახლეობა დილიდან საღამომდე გემრიელ ხილ-ბოსტნეულს მიირთმევს, მაგრამ იაპონელებზე გაცილებით ნაკლებს ცხოვრობს. აქ მთავარი სწორედ ოპტიმისტური დამოკიდებულებაა. იაპონელები მართლაც ძალიან პოზიტიური ხალხია, რომლებიც პატივისცემით ეპყრობიან თითოეულ თანამოსაუბრეს (და მის გრძნობებს).
შედარებით მცირე ტერიტორიით და ბუნებრივი რესურსების გარეშე, იაპონელებმა მოახერხეს მშპ-ს მხრივ მსოფლიოში სიდიდით მესამე ეკონომიკის შექმნა. ისინი არ ჩერდებოდნენ წარუმატებლობებზე, აკეთებდნენ დასკვნებს და კიდევ უფრო დიდი მონდომებით მიიწევდნენ წინ. ისინი არ აძლევდნენ ცუდ აზრებს ბატონობის საშუალებას, არამედ დევნიდნენ მათ, რათა ღიმილითა და სიხარულით განეგრძოთ ცხოვრება.
ამბობენ, რომ უფრო პოზიტიური ერის პოვნა უბრალოდ შეუძლებელია. იაპონელებმა ერთ-ერთმა პირველებმა გაიგეს, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია საკუთარი აზრების გაკონტროლება. თუ შენს თავში ცუდი აზრები მეფობს, ისინი წამლავს როგორც შენს, ასევე შენს გარშემომყოფთა ცხოვრებას. პოზიტიური აზრები უკეთესს გხდის შენც და ყველას, ვისაც ბედმა შენთან ერთად ყოფნა არგუნა.
იაპონელებმა უარყვეს სიტყვა “არა”. მათ ისწავლეს აზროვნების გაკონტროლება, რათა ნეგატიურ აზრებს შანსი არ მისცენ. გარდა ამისა, მათ შეიმუშავეს იკიგაის პრინციპი, რომელიც მიზნისა და ცხოვრების აზრის პოვნაში გვეხმარება. მიზანი შეიძლება ეხებოდეს ოჯახს, რწმენას, ან რაიმე საქმიანობას. ნებისმიერ შემთხვევაში, ის ეხმარება ადამიანს ნებისმიერ ასაკში დატკბეს ცხოვრებით და შეიგრძნოს საკუთარი მნიშვნელობა.
