მშვენიერი სულის ადამიანი – არის ის, რომელიც სიკეთეს პოპულარობის და მისი მისამართით მადლიერების გამოთქმის გამო კი არ აკეთებს, არამედ იმიტომ აკეთებს, რომ ადამიანების დახმარება გულწრფელად სურს. ის არ დაიწყებს თავისი კეთილი საქმეების აფიშირებას ვიდეო კამერაზე გადაღებით და ინტერნეტში დადებით. ტელეფონით გადაღებული კეთილი საქმე – საჩვენებლად გაკეთებულია და არა სულის ძახილით!
ახლა “მოდაშია” გაჭირვებული ადამიანების დახმარება, ამ ყველაფრის ვიდეოზე დაფიქსირებით. კადრში ხშირად ხვდებიან ბებიები, ბაბუები და აგრეთვე ბავშვები. ინტერნეტი სავსეა ასეთი გულისამაყუჩებელი ვიდეოებით. იმის თქმა გინდათ, რომ ეს ყველაფერი სიკეთისთვის კეთდება და არა დიდი რაოდენობით გამომწერების მოსაზიდად? კი, როგორ არა!
ლამაზი სულის ადამიანი
ჩემი ძველი მეგობარი ხშირად დადის ეკლესიაში. მან ბევრი საინტერესო რამ იცის ეკლესიის მსახურთა ცხოვრების შესახებ და ასევე მათ შესახებ, ვინც მოსახლეობის გაჭირვებულ ფენას ეხმარება. მეგობარმა მიამბო ერთი ისტორია ლამაზი სულის მქონე ადამიანის შესახებ. მისი ნებართვით ამ ისტორიას პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში გაგიზიარებთ.
შარშან მამაოსთან ერთი მეცენატი მოვიდა და უთხრა, რომ ისინი გამუდმებით შემოწირავენ ფულს ღარიბებისა და შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა კვებისთვის. ეკლესიაში გაჭირვებულთა სია შეადგინეს და დაიწყეს მათთვის საკვების მომზადება. ჯერ-ჯერობით ამას კვირაში ერთხელ აკეთებენ, მაგრამ არის იმედი, რომ მომავალში შესაძლებელი გახდება ამის ყოველდღიურად გაკეთება.
მამაომ ისე მოაწყო, რომ საჭმელი გაჭირვებულებთან პირდაპირ სახლებში მიაქვთ. როდესაც ძვირადღირებული კერძების პირველი პარტია დარიგდა, ადამიანებს ეგონათ, რომ ვიღაცას მისამართი შეეშალა. ისინი აცრემლებული თვალებით იღებდნენ დახმარებას გემრიელი საკვების სახით. ერთი მოხუცი ქალი, მძღოლს, რომელმაც სადილი მიუტანა, ხელების დასაკოცნად მივარდა.
ეკლესია დაუღალავად ყიდულობს პროდუქტებს და აკონტროლებს მათ ხარისხს. ახლა საჭმელი ტაძრის სამზარეულოში მზადდება. მენიუში არის ისეთი კერძები, რომელთა ყიდვას შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირები ვერ ახერხებენ ვერც ფინანსურად და ვერც ფიზიკურად.
მრევლი, რომელსაც არ შეუძლია ტაძარში მისვლა, მღვდლების ყურადღების გარეშე არ რჩება: ეკლესიის მსახურები მიდიან მათთან სახლში ერთად სალოცავად და აღსარების მოსასმენად. ისინი ინვალიდთა სულებს ბრძნული დარიგებებითა და ღვთის სიტყვით კურნავენ. მართლაც, ფიზიოლოგიური კმაყოფილების გარდა, ადამიანებს სულიერი ურთიერთობა სჭირდებათ.
კეთილ საქმეებს გახმაურება არ სჭირდება
ინტერნეტში ვერ ნახავთ ვიდეოებს, სადაც ნაჩვენებია პროდუქტების ყიდვის, ეკლესიის სამზარეულოში საჭმლის მომზადების და ადამიანებისთვის საკვების სახლში მიტანის მომენტებს. საქველმოქმედო საქმიანობას კამერაზე არავინ აღბეჭდავს, რათა საზოგადოებას აჩვენოს.
ამ დახმარების შესახებ ყოველ გზაჯვარედინზე არ ყვირიან. ადამიანები უბრალოდ ერთად აკეთებენ კეთილ საქმეს და არავისგან ელოდებიან მოწონებას. მათ არ აინტერესებთ ქება ან საქვეყნო დიდება. კაცობრიობის ნამდვილად კეთილ წარმომადგენლებს რეკლამა არ სჭირდებათ.
მადლიერი მოქალაქეები ქველმოქმედის ვინაობით დაინტერესდნენ, მაგრამ მღვდელმა ვერ დააკმაყოფილა მათი ცნობისმოყვარეობა: მან თავად არ იცოდა იმ ადამიანის სახელი, რომელიც ქველმოქმედებისთვის ფულს იძლეოდა. კეთილმა ადამიანმა ინკოგნიტოდ დარჩენა ამჯობინა და ეკლესიას მისი ნდობით აღჭურვილი პირი ეკონტაქტებოდა. მართალია შემომწირველის სახელი არ იციან, მაგრამ მისი ჯანმრთელობისთვის ლოცვა არ ავიწყდებათ. ეკლესიაში მას ყოველდღე კეთილი სიტყვით იხსენებენ და უფალს სთხოვენ, რომ ასეთი კარგი ადამიანები მრავალად იყვნენ.
დღემდე გამოცანად რჩება, თუ ვინ ეხმარება გაჭირვებულებს. ისიც კი უცნობია, ქალია თუ მამაკაცი. იციან მხოლოდ ის, რომ ის ლამაზი სულის მქონე ადამიანია!
