პარტნიორის პოვნის ყველა თანამედროვე შესაძლებლობით, როგორიცაა გაცნობის აპლიკაციები, სხვადასხვა ვებსაიტები და უბრალოდ ქუჩაში შეხვედრები, ახალგაზრდებმა ხანდახან მაინც არ იციან, რა ჰკითხონ შეხვედრისას პოტენციურ პარტნიორს. ადრე ხალხს ამდენი გატაცებები არ ჰქონდა. ახალგაზრდები უსმენდნენ მსგავს მუსიკას და თითქმის ერთნაირ ფილმებს უყურებდნენ. ადრე უფრო ადვილი იყო. ახლა, როდესაც ინტერესთა დიაპაზონი უზარმაზარია, ეს სერიოზულ დაბრკოლებად იქცა ახალი ურთიერთობების განვითარებისთვის.
ინტერნეტის განვითარებასთან ერთად სამყარო უფრო კომპაქტური გახდა და ამავე დროს უფრო ღრმა. გაჩნდა ახალი გატაცებები, სუბკულტურა და ცხოვრებისეული შეხედულებები. და, რაც საინტერესოა, რომ ეს პრობლემა უფროს თაობასაც შეეხო. ადრე ზრდასრულმა ადამიანებმა მშვენივრად იცოდნენ რა სჭირდებოდათ და რას ელოდნენ პარტნიორისგან, რადგან ყველა შედარებით ერთნაირად ცხოვრობდა. ახლა კი ყურადღებით უნდა დავაკვირდეთ „მოპირდაპირე თვალებს“, რას ფიქრობს ამჯერად?
რა უნდა ვკითხოთ ადამიანს გაცნობისას
რამდენად ხშირად ათვალიერებთ თქვენი ბავშვობის ძველ ქაღალდის ფოტოებს? მე ასეთი პერიოდი მქონდა. ვუყურებდი ჩემი მშობლების, ბიძების, დეიდების, ზღვის და სხვა დასამახსოვრებელი მოვლენების ფოტოებს და ერთი ფაქტი ყოველთვის მაოცებდა. ადრე ადამიანები შედარებით უფრო ასაკიანად გამოიყურებოდნენ. მაგალითად, დედაჩემი. მე ახლა 50 წელს გადაცილებული ვარ და მის სურათს ვუყურებ, როდესაც ის დაახლოებით ამავე ასაკში იყო. ძნელია, რომ თანატოლები გვეწოდოს.
ამას, რა თქმა უნდა, ლოგიკური ახსნა აქვს. ჩემი მშობლები მაშინ სოფელში ცხოვრობდნენ, ბევრს მუშაობდნენ, შეიძლება ითქვას, ძალიან ბევრს. მე კი მთელი ცხოვრება ქალაქში გავატარე, ვიჯექი მყუდრო ოფისში, ბუღალტრად ვმუშაობდი. გარდა ამისა, ვცდილობდი არასდროს მემუშავა ზედმეტი, ვზრუნავდი და ვაგრძელებ საკუთარ თავზე ზრუნვას. სპორტული დარბაზი, კოსმეტოლოგიური პროცედურები, იოგა. მოგეხსენებათ, ეს ყველაფერი ნაყოფს იძლევა. ამის დანახვა შეუიარაღებელი თვალითაც შეიძლება.
ცხოვრების მიმართ დამოკიდებულებასაც აქვს მნიშვნელობა. გახსოვთ, როგორ გვიკრძალავდნენ ნარჩენი საკვების გადაყრას და ტანსაცმელს მანამ არ გადაყრიდნენ, სანამ ბოლომდე არ გაცვდებოდა? დღესდღეობით ნორმად ითვლება გარდერობის შეცვლა თითქმის წელიწადში ერთხელ. ტანსაცმლის უმეტესობას, რომელიც ჯერ კიდევ ახალია, უბრალოდ ყრიან, რადგან მოდიდან გადადის. რა თქმა უნდა, სამწუხაროა, რომ გადააგდო რაიმე ძვირი და ხარისხიანი, მაგრამ ძირითადად მაინც ყრიან. ახლა ასეა მოწყობილი მთელი მსოფლიო.
ჩემი მორიგი ქორწინებაც ნაგავსაყრელზე აღმოჩნდა. ჩემი მშობლები ბოლომდე ერთად ცხოვრობდნენ. ბუნებრივია, ჩხუბი ჰქონდათ. საქმე იქამდეც მიდიოდა, რომ მამაჩემი რამდენიმე კვირით მეგობართან მიდიოდა საცხოვრებლად, ისეთი დაძაბული იყო ერთ დროს სიტუაცია. მაგრამ ისინი ყოველთვის რიგდებოდნენ, საერთო ენას პოულობდნენ და ყველაფერი ნორმას უბრუნდებოდა. მე სამჯერ გავთხოვდი და ყოველ ჯერზე, როცა ვშორდებოდი, მიკვირდა: რა ცოტა სჭირდება თანამედროვე ოჯახებს, რომ დაინგრას.
პირველად, როცა ახალგაზრდა ვიყავი, მიზეზი ბანალური ღალატი იყო. ახალი არაფერია, ბევრისთვის ნაცნობი სიტუაციაა. მეორე ქორწინება ფულის გამო დაინგრა. ერთმანეთს ვერ ვეწეოდით. ჩემს ყოფილს, რომც მოენდომებინა, მე არ ვიყავი მზად მისი მივლინებებიდან ლოდინისთვის და სახლში სიმარტოვეში წვნიანის მომზადებისთვის. იმ დროს ჩვენ უკვე გვყავდა შვილი, მაგრამ ჩვენმა მარჩენალმა ,,სწორედ ის მომენტი” ვერ დაიჭირა. მესამე ქორწინება 5 წლის წინ დაინგრა. ჩემთვის ეს კარგ ამინდში მეხის გავარდნას ჰგავდა, მაგრამ ინიციატორი ჩემი ქმარი გახლდათ, რომელმაც ჩემს თავს თავისი კოლეგა და დიდი ხნის ნაცნობი ამჯობინა.
თავისუფლება
მას შემდეგ რაღაცნაირად აღარ ვარ დამოკიდებული მამაკაცებზე. ჩემთვის მარტო ცხოვრება ბევრად საინტერესოა. ჩემი ვაჟი დიდი ხნის წინ დაქორწინდა და თავს მშვენივრად გრძნობს. ხანდახან ტელეფონით ვსაუბრობთ, ამიტომ თავს მარტოსულად და მიტოვებულად არ ვგრძნობ. გარდა სამსახურისა, ბევრი სხვადასხვა გატაცებაც მაქვს: მოგზაურობა, ცეკვა, კინო. მერწმუნეთ, თუ იქ ტრიალებთ, სადაც თავს კარგად გრძნობთ, ურთიერთობებზე ფიქრიც არ გინდათ. რისთვის?
ერთ დღეს ჩემმა მეგობარმა გადაწყვიტა, რომ ჩემთვის ახალი მამაკაცი გაეცნო. და არა უბრალოდ ვინმე, არამედ ოცნების მამაკაცი. გამხდარი, კეთილშობილი ჭაღარა თმით, მაღალი, კარგ ფულს შოულობს, მავნე ჩვევები არ აქვს და რაც მთავარია, ჩემზე სამი წლით უმცროსია. ქვრივია. ჩემი მეგობარი არ მეშვებოდა, წადი მასთან პაემანზე., თქვენ იდეალურად უხდებით ერთმანეთს.
ახალი თაყვანისმცემელი
ერთადერთი პრობლემა, როგორც მაშინ მომეჩვენა, იყო მისი გატაცება სოფლის ცხოვრებით და აქტიური სპორტით. დიდი ორსართულიანი სახლი ჰქონდა, ჩემს ოროთახიან ბინაზე ბევრად დიდი, რომელიც ქალაქის ცენტრში მაქვს. მას ასევე მოსწონდა თხილამურები, ციგურებით სრიალი და ფეხბურთი. ზოგადად, მამაკაცური სპორტი. ეს არ მხიბლავდა, მაგრამ არც მაფრთხობდა. ადამიანს საკუთარი გატაცებები აქვს და ეს შესანიშნავია. უბრალოდ, მე ამაზე ვერ დამითანხმებთ, ძალიან ნაზი ვარ.
ასეა თუ ისე, ჩემმა მეგობარმა დამარწმუნა, რომ შევხვედროდი ამ იდუმალ უცნობს, სახელად გიორგი. იმ დროს უკვე ყველაფერი დაგეგმილი მქონდა, ამიტომ მორალურად მომზადებისთვის ორი კვირა დამჭირდა. წლიური ანგარიშები უნდა დამესრულებინა და სხვა საკითხებიც მქონდა მოსაგვარებელი. ასე რომ, დიახ, ცოტა დრო მაინც გავიდა. მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს? მამაკაცს შეუძლია მოიცადოს ასეთ შემთხვევაში.
ჩვენი შეხვედრა ერთ პატარა და მყუდრო რესტორანში შედგა. არ იფიქროთ, რომ იმათგანი ვარ, ვინც პარტნიორისგან მუდმივ ყურადღებას და საჩუქრებს მოითხოვს. მან მოითხოვა დაჟინებით და თანაც მაშინვე ვუთხარი, რომ ჩემს წილს თავად გადავიხდიდი და რომ არანაირი წინააღმდეგობა არ უნდა ყოფილიყო მისი მხრიდან. გიორგი დამთანხმდა, ამიტომ იმ საღამოს შესანიშნავი, მშვიდი კომუნიკაცია უნდა შემდგარიყო ორ ზრდასრულ, შემდგარ ადამიანს შორის.
მეორე კერძი რომ მოგვიტანეს, უკვე სრულიად მშვიდად ვგრძნობდი თავს. მე ვაღმერთებ ადამიანებს, რომლებმაც იციან როგორ დაიცვან ბალანსი დიალოგში, ერთი მხრივ, ცერემონიების გარეშე, მაგრამ ამავდროულად ზედმეტებში გადასვლის გარეშე. სადაც საჭიროა, შესაძლებელია ხუმრობაც, ზოგჯერ კი უბრალოდ გაჩუმება. გიორგიმ ეს ყველაფერი შესანიშნავად იცოდა და საუბარში აშკარად იგრძნობოდა დიდი ინტერესი ჩემი ცხოვრების და ჩემი პიროვნების მიმართ. მე გულწრფელად ვისაუბრე ჩემს წარსულზე, ვცდილობდი რაღაცებისთვის თავი ამერიდებინა, მაგრამ რეალურად არაფერს ვმალავდი.
საღამოს მიწურულს, ბედნიერმა და ხალისიანმა, გულწრფელად ვკითხე ჩემს თანამოსაუბრეს, როგორ წარმოედგინა მას თავისი კავშირი იმ ქალთან, რომელიც მოსწონდა. მან საკმაოდ გულწრფელად და ღიად მიპასუხა. მას აქვს პატარა ფერმა ქალაქგარეთ, პირუტყვი, ბოსტანი. მისი დღეები საყვარელ ქალთან ერთად ძალიან აქტიური უნდა იყოს. დილით ადრე ადგომა. შემდეგ საშინაო საქმეები. ცხოველებზე და მოსავალზე ზრუნვა. მშვიდად, ფანატიზმის გარეშე. ეს გაგრძელდება სადილამდე. შემდეგ მცირე შესვენება და მუშაობა – ყველაფერი, როგორც ჩვენი წინაპრების დროს. მათ შრომა არ აშინებდა და ას წელს ცოცხლობდნენ.
იცით, მე ალბათ ცუდი მსახიობი ვარ, რადგან ერთი წამის შემდეგ ჩემს ახალ თაყვანისმცემელსაც კი შეეცვალა სახე, როცა ჩემი რეაქცია დაინახა. ამას არ ველოდი, ვაღიარებ. შეძლებული მამაკაცი, გემოვნებით ჩაცმული, მაგრამ სურს, რომ თავისი ქალი ყმად აქციოს? რა ირონიაა. მე თვითონ გამოვიძახე ტაქსი, 15 წუთიანი უაზრო საუბრის შემდეგ არაფერზე. შოკირებული ვიყავი. მეორე დღეს ჩემმა მეგობარმა ბევრი ახალი რამ შეიტყო საკუთარ თავზე, თუმცა ხუმრობით, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ იმ მომენტისთვის შოკიდან უკვე გამოსული ვიყავი.
ქალებო, ჩემი რჩევა თქვენ. რესტორანში მამაკაცთან ფლირტი და არაფერზე საუბარი კარგია, მაგრამ არ დაგავიწყდეთ, რისთვის არის ეს ყველაფერი საჭირო. მიანიშნეთ თქვენს რჩეულს, რას მოელით მისგან და არც თქვენი არც მისი ძვირფასი დრო ფუჭად არ დაიკარგება. მერწმუნეთ, ეს ჩვენს დროში ძალიან მნიშვნელოვანია.
