მეგობრების შეკითხვა, რამდენს გამოიმუშავებს ჩემი მეუღლე, ხშირად ჩიხში მაგდებს. ჩემი მტკივნეული თემაა. ბოლოს დროს ჩვენი ოჯახური პრობლემები ფინანსების გარშემო ტრიალებს. რა გავაკეთო, აღარ ვიცი.
რამდენს გამოიმუშავებს მეუღლე
უნივერსიტეტში ვსწავლობ, გაზრდილ სტიპენდიას ვიღებ და ნახევარ განაკვეთზე ვმუშაობ. საკურსო ნაშრომებში ფულს ვიღებ. თვეში 3–4 ნაშრომის დაწერისას სოლიდურ ფულს ვიღებ. ჩემი შაბათ–კვირა რეპეტიტორობით გადატვირთულია. აბიტურიენტებს ვამზადებ.
ყოველთვის კარგად ვსწავლობდი. კარგი შეფასებებით მშობლების გახარება მომწონდა. თან სწავლა არ მიჭირდა. სკოლაში ფიზიკა–მათემატიკის თუ ჰუმანიტარული საგნების ყველა შესაძლო კონკურსზე დავდიოდი. სხვა ბავშვებისთვის მისაბაძი მაგალითი ვიყავი. მიყვარდა გაკვეთილების შემდეგ დარჩენა, რომ კლასელებს სწავლაში დავხმარებოდი.
პედაგოგიკა ჩემი მოწოდებაა
უფროს კლასებში რეპეტიტორობა ვცადე. ამ მეთოდით ჩემი პირველი ფული გამოვიმუშავე. უნივერსიტეტში საკურსო და სადიპლომო ნაშრომებიც დავამატე. რა თქმა უნდა, ასეთი დატვირთვით ვიღლები, მაგრამ მომწონს სწავლაც, სხვების დახმარებაც სწავლაში. პედაგოგიკა ჩემი მოწოდებაა. მთლიანად მავსებს და ამით კმაყოფილი ვარ.
აი, ჩემს მეუღლესთან სრულიად განსხვავებული სიტუაციაა. როგორც ჩანს, ტელევიზორის და ლუდის გარდა არაფერი აინტერესებს. ჩემზე ნაკლებს გამოიმუშავებს. არ ცდილობს ახალი სამსახურის პოვნას, არც კარიერულ ზრდას. აკმაყოფილებს, რომ ოჯახის ძირითად საჭიროებებზე მე ვზრუნავ.
ოჯახური მოვალეობების განაწილებაზე ვერ შევთანხმდით
ადრე სიტუაცია ასე თუ ისე მაკმაყოფილებდა, მაგრამ ახლა სასოწარკვეთილი ვარ. ბავშვის დაბადების შემდეგ ფული კატასტროფულად არ გვყოფნის. სანამ უნივერსიტეტში ვარ, შვილთან მეუღლე რჩება. ღამის ცვლაში მუშაობს. ბავშვის გაზრდაში მეხმარება დედაც, რომელიც მეზობლად ცხოვრობს. ხშირად მოდის სტუმრად. შვილიშვილთან დროს სიხარულით ატარებს. ასე პენსიონერის დღეები ზრუნვასა და მრავალფეროვნებაში გადის.
ადრე მე და ნუკრი შევთანხმდით, რომ საოჯახო საქმეებზე ის იზრუნებდა. ასე შევძლებდი მშვიდად მუშაობას და შვილზე ზრუნვას. სიტყვით ოჯახური მოვალეობების განაწილების კარგ გეგმაზე შევთანხმდით. თუმცა როცა დალაგების, რეცხვის და მომზადების დრო მოვიდა, ქმარმა უკან დაიხია.
მოვდივარ უნივერსიტეტიდან, შვილზე ზრუნვას ვიწყებ. სანამ ბავშვს სძინავს, საკურსო და სადიპლომო ნაშრომებს სწრაფად ვწერ. დაღლილი მთელი ოჯახისთვის საჭმლის მომზადებას ვიწყებ. ისევ შვილთან მივდივარ, შემდეგ სამსახურს ვუბრუნდები. ჩემი დავალებების გაკეთება და სწავლა უნდა მოვასწრო. შვილის გაჩენამდე ამ ყველაფრისთვის ძალას როგორღაც ვპოულობდი. ახლა ჩემი მორალური მდგომარეობა ზღვარზეა.
ქმრის გულგრილობამ ჩვენი ქორწინება დაანგრია
ვეღარ ვცემ პატივს ქმარს, როცა მთელ ოჯახს მარტო ვუძღვები. მისი დანახვაც მაღიზიანებს. რამდენჯერ ვცადე მეუღლესთან მოლაპარაკება და პრობლემის გადაჭრა, მაგრამ უშედეგოდ. ყოველ ჩემს არგუმენტზე გამართლება აქვს. დაჯერებაც მიჭირს, რომ ოდესღაც ეს ადამიანი მიყვარდა.
თავს ვერ ვგრძნობ ვერც საყვარლად, ვერც ცოლად, ვერც ქალად. დილიდან გვიან ღამემდე ვშრომობ. ქმარი კი ისეც კარგადაა. ჩვენი ურთიერთობა ბეწვზე კიდია. ალბათ, მალე ან ფეხებს გავფშეკ ან გავანადგურებ ჩემს მობინადრეს.
