დავიღალე ლოდინით, როდის აღიარებს ჩემი შეყვარებული ცოლთან ყველაფერს, ამიტომ დარეკვა გადავწყვიტე

0
1082

სინამდვილეში, ვინ იცის, რას ფიქრობს საყვარელი, როცა ცოლს ართმევს მამაკაცს? რა არის ეს, უბრალოდ სპორტი იმის გასაგებად, რამდენად მიმზიდველი და მომხიბვლელია? რბოლა პერსპექტიული და შეძლებული მამაკაცისთვის, რომ მოწიფულ ასაკში არაფერზე უარი არ თქვას და სხვის ხარჯზე კომფორტულად იცხოვროს? თუ უბრალოდ სურვილი, იპოვოს ქალური ბედნიერება, რომელსაც ხოტბას ასხამენ სიმღერებსა და რომანებში?

თუმცა ყველაფერი მარტივად არაა, როცა მეორე მხრიდან შეხედავთ. ხშირად მამაკაცი ცოლს უბრუნდება, არაფერს ახსნის გარეშე. ან უბრალოდ მიდის „დასაფიქრებლად“, „საკუთარ თავთან განსამარტოებლად“ და ა.შ. დრო კი არ ჩერდება. შემდეგ ხდება, რომ ახლობელი ადამიანი გვერდით აღარაა. სხვას კი ვეღარ აცდუნებ. ის ასაკი აღარაა. შვილის გაჩენაც კი ვერ მოასწარი. და ახლა რა?

რას ფიქრობს საყვარელი

დღეს ბევრი წერს ქალების იდუმალებაზე და ალოგიკურობაზე. ძირითადად, ფსიქოლოგები, სხვადასხვა მწერალი, მხატვრები და მომღერლებიც. ყველა ისინი კაცები არიან. მათ უჭირთ გაგება, რატომ ვართ ასეთი და არა სხვანაირი. რა არის ჩვენი მოტივაცია. ჩემთვის, როგორც ქალისთვის, სხვა ქალის გაგება ძალიან ადვილი და მარტივია, ხოლო მამაკაცის გაგება ნამდვილი ტანჯვაა.

ყველა განსხვავებულია. ზოგი ძაღლივით კუდში გსდევს, დითირამბებს გიგალობს, მარადიულ სიყვარულს გეფიცება და უცნაური პლასტმასის ყვავილების თაიგულს გჩუქნის. ზოგს ასეთი რამ მოსწონს, კომფორტულია. და ისინი იღებენ. მე ყოველთვის სხვა ტიპის მამაკაცი მომწონდა. ასაკით უმცროსი, თავისი ფასის მცოდნე და ფულიანი. თავდაჯერებული და ახალგაზრდა, რომელიც კარგ ღვინოსავით ღვინდება, მოხდენილი და სიმპათიური ხდება. სავარძელში სახლის საკვებით გასიებულ მამაკაცს არ ჰგავს.

იდეალური მამაკაცი

აი, ბედმა გამიღიმა. სწორედ ასეთი მამაკაცი ვიპოვე. კარგი გარეგნობის, სპორტით დაკავებული, წითელი უცხოური მანქანა აქვს. ახლახანს 30 წელი შეუსრულდა, ანუ ჩემზე 5 წლით უმცროსია. ერთად დიდებულად გამოვიყურებით. ასაკთან შედარებით ბევრად ახალგაზრდა იერი მაქვს. გენეტიკა და თანამედროვე კოსმეტოლოგია მეხმარება. მოკლედ, ისეთი ვარიანტია „დაიჭირე და გაიქეცი“.

ერთი დაბრკოლებაა. მიზეზი, რატომ ვერ ვიქნებით ერთად. თუმცა ეს ჩემი სიტყვები არაა. ირაკლი, როგორ ვთქვა, ცოტა დაქორწინებულია. მისი თქმით, ეს წარსულშია, არაფერი სერიოზული. ახალგაზრდა დაოჯახდა, საცოლის მიმართ ნაზი გრძნობები ჰქონდა, მის გვერდით სხვა ვერავის ხედავდა. ცოლი მასზე გაცილებით უფროსია, ძალიან შეძლებული, თან კომპანიას მართავს. ეს ამბობს, რომ გონება უჭრის, ძლიერი ხასიათი აქვს. ასეთი ქალის გაბრაზება არ ღირს.

მიუხედავად ამისა, ირაკლი ჩემთან თავს არ იკავებდა, ეს ჩვენს საიდუმლო კავშირს სიცხარეს მატებდა. თავიდან მართობდა, მაგრამ მოგვიანებით მივხვდი, რომ ნამდვილად მიყვარდებოდა. იყო ბევრი ზარი: მინდოდა დამერეკა, როცა სახლში იყო, შევხვედროდი. ვახშამზეც ვპატიჟებდი. თუმცა დიდი ვერაფერი დიასახლისი ვარ, სამზარეულოს თითქმის არ ვიყენებ, ხოლო სახლის დასალაგებლად ყოველთვის დასუფთავების მომსახურებით ვსარგებლობ.

დავფიქრდი. როგორც ასეთი, მისი საყვარელი ვარ. ქალი, რომელმაც იცის პარტნიორის ცოლის შესახებ, რომ ის ყოველდღე და ყოველღამე მასთან ბრუნდება. რას ფიქრობს საყვარელი? მაწყობს ეს, მინდა ეს ჩემთვის? რა შეიძლება იყოს პერსპექტივა? დადებითი მხრიდან ყველაფერი ნათელია. ირაკლი ყოველმხრივ მაწყობს, როგორც მინიმუმ, ჩემი ოცნების მამაკაცია. რაც შეეხება უარყოფით მომენტებს? რა მოხდება, თუ მისი ცოლი შემთხვევით ყველაფერს გაიგებს? ის ხომ ნამდვილად მიპოვის, წმინდა პრინციპის გამო. ჩემი დამცველი კი არავინაა.

ასეთი სერიოზული ფიქრების შემდეგ გადავწყვიტე სერიოზული, თითქმის სასოწარკვეთილი ნაბიჯის გადადგმა. ერთხელ, როცა ერთად ვიყავით, როლის შეკვეთა მომინდა. სამწუხაროდ, ჩემი სმარტფონის ბატარეა დაჯდა და დარეკვა ვერ შევძელი. ირაკლის ტელეფონი ავიღე და შეკვეთა გავაფორმე. სუშის მრავალფეროვნებაში უკეთ ვერკვევი. თან სწრაფად ჩავიხედე გამოტოვებულ ზარებში და შევნიშნე ერთი, რომელიც ხშირად მეორდებოდა. ვიცოდი, რომ ირაკლის თავისი ცოლის ნომერი ჩაწერილი არ ჰქონდა. ლოგიკურად მივხვდი, რომ ეს იყო მისი ნომერი.

გაბედული მოქმედება

ახლა უბრალოდ უნდა დავრეკო და ყველა წერტილი დავსვა. რა თქმა უნდა, ირაკლი იფიცება, რომ თავად ეტყვის ცოლს ყველაფერს, უბრალოდ „ცოტა უნდა მოვითმინო“. მე ხომ სულელი არ ვარ, ვიცი, რომ ცოლიან მამაკაცს ეშინია ცოლის, მით უფრო, მასზე ბევრად უფროსის. თავად არაფერს აღიარებს. თუ ეს ქალი ყველაფერს თავისით გაიგებს, სკანდალი და კედლის ნგრევა იქნება. ძირითადად, ჩემი. გამოდის, უნდა ვიმოქმედო.

დავფიქრდი, რომ ქალები დილით ადრე უფრო გაბრაზებულები არიან, ხოლო საღამოს დასვენება უყვართ. დღის განმავლობაში დარეკვა გადავწყვიტე. თუ სამსახურშია, ყველას თვალწინ არ დამემუქრება, შემდეგ შეიძლება დამშვიდდეს. სხვა არაფერი მომივიდა თავში, ამიტომ დღის 1–2 საათს დაველოდე, ანერვიულებულმა და აკანკალებულმა ჩემი კონკურენტის ნომერი ავკრიფე.

რამდენიმე ზარის შემდეგ თავდაჯერებული ქალის ხმა გაისმა. ცოტა ენა დამება. მივესალმე, გავჩუმდი და ვუთხარი, რომ ირაკლის შესახებ საუბარი მინდოდა. დაინტერესდა, რისი განხილვა მინდოდა კონკრეტულად. აქ თითქოს გამიტაცა. არ დამეზარა, რომ ჩვენი გრძნობების შესახებ მეთქვა. რომ სიყვარული ხანდახან ქრება და მამაკაცის ცხოვრებაში სხვა შეიძლება გამოჩნდეს. ზღაპარიც მოვუყევი, რომ მას პირადად ძალიან ვაფასებ, მაგრამ გულს ვერ უბრძანებ, ამიტომ გადავწყვიტე თვითონ დამერეკა და ყველაფერი გამემხილა.

ცოტა ხანს დუმდა, არ მაწყვეტინებდა. შემეშინდა კიდეც, იქნებ ტელეფონი გათიშა ან თავს ცუდად გრძნობს. შემდეგ გავიგონე მკაფიო, ხმამაღალი სიცილი. ჩემი კონკურენტი თითქსო დამცინოდა. არ მესმოდა, რა ხდებოდა. რატომ არ აღმიქვამს სერიოზულად, მე ხომ მის ქმართან ვიწექი და ამის შესახებ პირდაპირ ვაღიარე.

სიცილის შემდეგ ჩაახველა და მიამბო, რომ ჩემი და ირაკლის გრძნობების გამო ძალიან მოხარულია. სამწუხაროდ, ირაკლი არასოდეს ყოფილა დაქორწინებული, მაგრამ ის, როგორც დედა, თავის კურთხევას გვაძლევს. უახლოეს დღეებში სახლში მელოდება. წუხს, რომ ირაკლი მთელი ეს დრო მატყუებდა, როგორც ამას სხვა გოგოებთან აკეთებდა. ასეთი ხასიათი აქვს. კარგი დღე მისურვა.

ამის შემდეგ ირაკლის და დედამისის ნომრები დავბლოკე. ასე ძლიერ ჩემს სულში არავის ჩაუფურთხებია. აღმოჩნდა, რომ ეს მე ვიყავი მამაკაცის ხიბლის მსხვერპლი და არა ჩემი კონკურენტი. ხოლო ჩემი ოცნების მამაკაცს არასდროს ვყვარებივარ. ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ მსგავს სიტუაციაში აღმოვჩნდებოდი. როგორც ჩანს, კარმა არსებობს. მისგან სრულად მივიღე.