ვინც რა არ უნდა თქვას, ცბიერი ქალი თავს ყოველთვის გამოაჩენს. ტყუილად არ ითვლება კაცები მარტივ და პირდაპირ არსებებად, ხოლო ქალები თავის ჭკუას და საზრიანობას ყველა სფეროში ავლენენ. ოჯახში ყოველთვის შეგიძლიათ იპოვოთ შესაძლებლობა, თავი მშვენივრად იგრძნოთ, თუნდაც ქმარს დიდი ხელფასი არ ჰქონდეს. ან შეცვალოთ იგივე ქმარი უფრო პერსპექტიულ ვარიანტზე. სამსახურში შეგიძლიათ მოეწყოთ კომფორტულად, თუნდაც კოლეგები აუტანელ სამუშაო პირობებზე წუწუნებდნენ.
მთავარია, საზრიანობა დროულად გამოავლინოთ და არ დაგავიწყდეთ თქვენს გარეგნობაზე ზრუნვა. ასე სხვებსაც მიიზიდავთ, ყველას მოსწონს მოწესრიგებული ხალხი. შემდეგ საქმე ქუდშია: დააჭერთ იქ, სადაც ამის შესაძლებლობა არის. ზედმეტადაც არ დააჭიროთ, თუ ამის დრო ჯერ არ მოსულა. თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით განვითარდება, გამარჯობა, უდარდელო ცხოვრებავ! დიდი ხანია მოვიჩქაროდი შენკენ!
გაქნილი ქალი
ჩემი რძალი ძალიან ჭკვიანი და ნაკითხია. თავს სულელად არ ვთვლი, მაგრამ ინგასთან შედარებით თავს ზოგჯერ უხერხულად ვგრძნობ. ჩვენ შორის ოც წელზე მეტი სხვაობაა. გასაგები რომ იყოს, ცოდნაზე, როგორც ასეთზე, არ ვლაპარაკობ. თითქმის ნებისმიერი ინფორმაცია შეგიძლიათ მიიღოთ წიგნებიდან ან ინტერნეტიდან. ვამბობ იმაზე, როგორ სწრაფად შეუძლია გადაწყვეტილების მიღება. იმაზე, როგორ მარტივად შეუძლია ნებისმიერი საუბრის მხარდაჭერა. ასეთი ხალხი ჩემში ყოველთვის პატივისცემას იწვევს.
ჯერ კიდევ შეყვარებულობის პერიოდში შვილმა ყურები გამომიჭედა ლაპარაკით, თუ როგორ საოცარ გოგოს შეხვდა, როგორ სურს მასთან ურთიერთობის გაგრძელება. რომ ლამაზია, კარგად იცვამს, თავისი სტილი აქვს და ურთიერთობაში ბადალი არ ჰყავს. მაშინ შეყვარებული ბიჭის სიტყვებს ყურადღება არ მივაქციე, რადგან, თავად გესმით, სხვაგვარად არ შეუძლიათ. შეყვარებული კაცი „წითელ დროშას“ ვერ ხედავს. მისთვის არ არსებობს მინუსები საყვარელ ადამიანში. ტვინი თითქოს უეცრად ითიშება.
მომავალი რძალი
მისი აღტაცებიდან ერთი რამ გავარკვიე: კოტე მალე სახლში არა მარტო, არამედ მეგობართან ერთად მოვა. ბინა უნდა მოვაწესრიგო და მოვემზადო. მოულოდნელი სტუმრები არ მიყვარს, მაგრამ რას ვიზამთ. შვილი საკმაოდ ემოციურია, ამიტომ თუ თავში დაარტყამს, შედეგებზე ბოლოს დაფიქრდება. გარეგნობაში გაუმართა. გოგოებს მოსწონს და ღმერთს მადლობა.
1,5 თვის შემდეგ ვიღაცამ სახლის ტელეფონზე დარეკა. ყოველი შემთხვევისთვის არ გავთიშე: სოფელში ბევრი ნათესავი მყავს და მობილურზე დარეკვა მათთვის მოსახერხებელი არაა. ხაზის მეორე ბოლოში ქალის მშვიდი ხმა მომესალმა. გამეცნო და სიტუაცია ამიხსნა: ის ინგა იყო, რომელსაც სურდა ჩემი გაფრთხილება, რომ მალე კოტესთან ერთად სტუმრად მოვიდოდა. რა თქმა უნდა, კოტეს ჩემი გაფრთხილება დაავიწყდა, ამიტომ ინგამ სიტუაციის გამოსწორება გადაწყვიტა.
პირველმა შეხვედრამ ჩემზე სასიამოვნო შთაბეჭდილება მოახდინა. მოკრძალებული, ჭკვიანი გოგონა, გემოვნებით ჩაცმული, კარგი სამსახურით. იცის, სად გაჩუმდეს, სად თქვას საჭირო სიტყვა. უბრალოდ ჭკვიანი. არ მინდა გავწელო, პირდაპირ ვიტყვი, რომ 6 თვის შემდეგ შვილმა ხელი სთხოვა, კიდევ 4 თვის შემდეგ დაქორწინდნენ. მთელი ამ ხნის განმავლობაში ერთხელაც არ გამიგია, რომ ეჩხუბათ ან ეკამათათ. მაშინ არ ვიცოდი, როგორ ცბიერი ქალი იყო ჩემი რძალი.
გულუხვი საჩუქარი
ახალგაზრდები ბინას ქირაობდნენ, ამიტომ მათი დახმარება გადავწყვიტე ყველაზე მნიშვნელოვან საქმეში: საცხოვრებლით. ისე გამოვიდა, რომ მე და ჩემი ყოფილი ქმარი მთელი ახალგაზრდობა ბევრს ვმუშაობდით. წვრილმან სისულელეებზე და დასვენებაზე ფულს არ ვხარჯავდით. ორივეს უძრავი ქონება გვაინტერესებდა. ჩემი საქორწინო საჩუქარი იყო ბინის გასაღები, რომელსაც ადრე ვაქირავებდი და კარგი შემოსავალი მოჰქონდა. ერთოთახიანი, მაგრამ გარემონებტებული და ქალაქის ცენტრში. ახალგაზრდებისთვის ადგილმდებარეობა ძალიან მნიშვნელოვანია. თავადაც ვიცი.
ინგას მშობლები სხვა ქალაქში ცხოვრობდნენ, ამიტომ მხოლოდ რაღაც თანხის გამოგზავნა და ვიდეოზარით ხელის დაქნევა შეძლეს. თუ სწორად გავიგე, ინგამ მათგან წასვლა დიდი ხნის წინ გადაწყვიტა. სწორად მოიქცა: ჩვენი არც ისე ხანგრძლივი საუბრისას დავინახე საბჭოთა ავეჯი, ძველი ტელევიზორი, უბეწვო ძაღლი კუთხეში და სერვანტის მსგავსი რაღაც საახალწლო წვიმის ნარჩენებით. გასაგებია, მათთვის „ამბიციები“ უცხოა. მით უკეთესი რძლისთვის, სწორი გადაწყვეტილება მიიღო.
მე და ინგა საყიდლებზე რამდენჯერმე ერთად წავედით. არა კონკრეტულად ამისთვის, არამედ ისე, სასაუბროდ და ახალი ამბების გასაზიარებლად. სახლში რომ არ ვმსხდარიყავით. მათთან ხშირად სტუმრობა არ მინდოდა. „გამგებიანი“ დედამთილის სტატუსი მომწონდა. ჩემთან დაპატიჟებას აზრი არ ჰქონდა. რა არის საინტერესო ჩემთან ახალგაზრდებისთვის? გზაზე დროც უნდა დახარჯონ. აღმოჩნდა, შინაგანმა დასკვნებმა მიმტყუნეს. და მალე ინგამ ამაზე მიმანიშნა.
სასიამოვნო სიახლე
მგონი დილით ადრე შვილმა დამირეკა. კოტე ძალიან აღელვებული იყო. სწრაფად ლაპარაკობდა, ბორძიკობდა. კარგი ამბავი: შვილს ელოდებიან. ცუდი ამბავი: თავს ძალიან ცუდად გრძნობს, ამიტომ შვებულებას იღებს. ახლა ჩემი რძალი მომავალი დედაა, ანუ განსაკუთრებულად მოპყრობა სჭირდება. რბილად მოქცევა, მისი ახირებების შესრულება. ეს მე არ მეხება, დაე, ქმარმა იტრიალოს ცოლის დაკრულზე, ასეთია მისი როლი.
ყველაფერი ასე მარტივად არ იყო. ორსულობის მესამე თვეს ინგას ვესტუმრე. მხარდასაჭერად, მოსაკითხად, როგორ გრძნობს თავს. უმცროსი დაქალივით ვეპყრობოდი. მისგან რაიმეს დამალვას აზრი არ ჰქონდა, კონკურენტები არ ვიყავით. შვილთანაც კარგი ურთიერთობა მქონდა. არაფერი მოასწავებდა უბედურებას. მოულოდნელად ინგა ჩემს მოპირდაპირედ დაჯდა და სერიოზული სახით გამომიცხადა, რომ ბინები უნდა გაგვეცვალა.
ცბიერი ქალი
მე სამოთახიან ბინაში ვცხოვრობ, რადგან მიყვარს, როცა გარშემო ბევრი ჰაერია. რემონტი ახალი არაა, მაგრამ მოგონებებს და სასიამოვნო მომენტებს ინახავს. ჩემი ბინა ჩემი ციხესიმაგრეა. აი, რძალი მარწმუნებს, რომ რამდენიმე წლით მათ ერთოთახიან ბინაში გადავიდე. ბავშვს ხომ ადგილი სჭირდება. მე, როგორც მომავალ ბებიას, ეს უნდა მესმოდეს და არ შევეწინააღმდეგო.
ყოველ ჩემს წინააღმდეგობაზე ინგას ორი არგუმენტი აქვს გამზადებული. მინიშნებებიც, რომ მზადაა, საჭიროების შემთხვევაში, შვილი ჩემ წინააღმდეგ განაწყოს. მისი მიმიკა ამბობს, რომ არ ხუმრობს. სად გაქრა ჩვენი მეგობრობა, სად არის ინგა? რა ქვეშქვეშა ქალია.
მოკლედ, ახლა მეშვიდე თვეშია და „მოსაფიქრებლად“ ცოტა დრო მრჩება. უკვე შვილიც შეუერთდა და მეკითხება, რატომ არ მინდა ბინების გაცვლა. „ეს ხომ დროებითია, ყველასთვის უკეთესი იქნება“. რომ მცოდნოდა, რომ გველი შევიფარე, სულ სხვაგვარად მოვექცეოდი. მეორე მხრივ, გარემოებებს არ შევცვლიდი. ჩემზე ახალგაზრდაა, ეშმაკი და ხალხს უყვარს. პირველად ვიტყვი ამას, მაგრამ ჩვენ, ქალებს გვაკლია კაცების პირდაპირობა. თავიდანვე თქვი რა და როგორ. არა, ნდობა უნდა მოიპოვა, შემდეგ იქედან დაარტყა, საიდან არ ელოდება. ასეთია შხამიანი ბუნება, სამწუხაროდ, ვერაფრით შეცვლი.
