დაფიქრებულხართ, რატომ ხარჯავთ ფულს ყოველგვარ სისულელეზე, შემდეგ თვის ბოლომდე, ხელფასის აღებამდე თავი ძლივს გაგაქვთ? სტატისტიკის მიხედვით, მიზეზი თანხების არასწორი განაწილება, მარტივად, უსარგებლო, დაუგეგმავი შესყიდვებია. ამაში არაფერია გასაკვირი ან სამარცხვინო. მეცნიერებმა დიდი ხნის წინ დაამტკიცეს, რომ ადამიანისთვის საყიდლებზე სიარული დოფამინის შესანიშნავი წყაროა, რომელიც ნეგატიურ ემოციებთან ბრძოლაში ეხმარება.
მეორე, პრაქტიკული მხრივ, იმპულსური შესყიდვები ფინანსურად ხელს გვიშლის, რაც, თავის მხრივ, იწვევს გარკვეულ უკმაყოფილებას და სევდიან ფიქრებს. ერთგვარი მოჯადოებული წრეა. მარტოხელა ადამიანმა, რომელიც საკუთარ თავზე დაზოგვას მიჩვეული არაა, ერთ დღესაც შეიძლება კარადაში შეიხედოს და მიხვდეს, რომ ნივთების უმეტესობა არც ჩაუცვამს. ზოგიერთი მათგანი საერთოდ მოდიდან გადავიდა ისე, რომ მაღაზიის იარლიყიც არ მოუხსნია. დაოჯახებული ადამიანის შემთხვევაში ამას ბავშვების ნივთები და პროდუქტები ემატება. რა გავაკეთოთ?
რატომ ხარჯავ ფულს?
ჩემს დაქალს ყოველთვის ჰქონდა რაიმე ჰობი, გატაცება, “არა ისეთი, როგორც ყველას” ცხოვრებაზე შეხედულებები. ჯერ კიდევ უნივერსიტეტში, სადაც ერთმანეთი გავიცანით, თავს ცდიდა ყველა შემოქმედებით პროფესიაში, რაზეც ხელი მიუწვდებოდა. ხატავდა, მძივებით სხვადასხვა ნივთს ქსოვდა, ტანსაცმელს კერავდა, თიხის ჭურჭელსაც აკეთებდა. თუმცა დიდი ხნით არაფერი აინტერესებდა. მოგვიანებით, როცა დაოჯახდა, საპონს და სანთლისთვის ცვილს ხარშავდა. თითქოს ამაში წარმატებას მიაღწია.
როგორც ჩემთვის ცნობილია, ქმარი მისი ინტერესების წინააღმდეგი არასოდეს იყო. მოსწონდა, რომ მის ცოლს ასეთი გატაცება ჰქონდა. მაგრამ, ალბათ, რთულია იცხოვრო ზრდასრულ ადამიანთან, რომელიც მომავალზე და კარიერაზე არ ფიქრობს, არამედ რაღაც ბავშვურ მისწრაფებებზე. მეგობრის მშურდა კიდეც, როცა გვიანობამდე ვმუშაობდი ან საღამოს სახლში ვიწყენდი. კარგია, რომ ქმარს ფულის შოვნა შეუძლია და შეგიძლია გააკეთო ის, რაც გულს უხარია. ყოველი დღე დღესასწაულია.
ჩემი პირადი ცხოვრება სხვაგვარად წარიმართა, მაგრამ აქ ამაზე საუბარი არ მინდა: არაფერი ორიგინალური. აი, 4 წლიანი თანაცხოვრების შემდეგ თამილას ცხოვრებაში ცვლილებები მოხდა. საქმე იმაშია, რომ გიორგიმ, მისმა მეუღლემ, სამსახური დაკარგა. სპეციფიკური პროფესია აქვს, ამიტომ სხვა სამუშაო ადგილის პოვნა, თან კარგი ხელფასით, რეალური პრობლემა იყო. მათი ოჯახი ნელ–ნელა კრედიტებში ჩაიძირა, რადგან ჩვეული, უდარდელი ცხოვრების დატოვება გაუჭირდათ.
ერთ დღესაც საქმე ვალის ინკასირებამდე მივიდა. დაიწყო უსიამოვნო ზარები ჯერ მათთან, შემდეგ ახლობლებთან. ალბათ, გსმენიათ სესხის დაფარვის სააგენტოებზე. ახლა თითქოს აკრძალეს ან უფლებები შეუმცირეს, მაგრამ მაშინ ყვაოდნენ. რა უნდა ექნათ ასეთ პირობებში? რაღაც უნდა მოეფიქრებინათ. ყოველდღიურ თემებზე კამათი დაიწყო. კარგია, ალბათ, რომ იმ დროისთვის ჩემს მეგობარს შვილები არ ჰყავდა.
გიორგი მუშაობდა, სადაც შეეძლო: ტაქსის მძღოლად, მუშად. მტვირთავად მოეწყო. აი, თამილა საჭირო რელსზე გადასვლას ვერ ახერხებდა. სამუშაო გუნდი სწრაფად ღლიდა. უფროსები აგიჟებდა, სხვა ალტერნატივა არ ჰქონდა. მაღაზიაში გამყიდველად მუშაობდა, მაგრამ რამდენიმე კვირის შემდეგ მომაბეზრებელი მომხმარებლების გამო გაიქცა. გამომუშავებული თანხის აღებაც ქმარს სთხოვა. თავად ფულის ასაღებად ნერვები არ ყოფნიდა.
რა მოიფიქრა, რომ ცხოვრებაში თავი გაეტანა? თამილამ აირჩია მარტივი გზა და ნერვების დაზოგვა. “პროფესიონალურად” დაზოგვა დაიწყო. პირველ რიგში, დიასახლისობას დათანხმდა. არა ჩვეულებრივზე, როგორც ბევრი ჩვენგანი, არამედ თავისი მახასიათებლებით. მეორეც, გაიხსენა, რომ მას და მის ქმარს ჰქონდა აგარაკი, რომელსაც არავინ აქცევდა ყურადღებას. თითქოს სამუდამოდ იქ გადასვლა ლოგიკური იყო, მაგრამ მაშინ ეს იქნებოდა სოფლის ცხოვრება, რაც თამილასთვის ბანალური იყო.
ასე დაიწყო. ქალაქგარეთ ხშირად მიდიოდა, რომ გაეზარდა ბოსტნეული, რომელსაც შემდეგ აკონსერვებდა. ადგილობრივებთან საერთო ენა იპოვა და შეუთანხმდა რძის, მწვანილის და ყველაფრის მცირე საფასურის სანაცვლოდ შეძენაზე. რძიდან აკეთებდა ხაჭოს, არაჟანს, ყველს. ზოგჯერ ინტერნეტში მორიგი რეცეპტის პოვნის შემდეგ მათგან აკეთებდა ღვეზელს, გირცს და სხვა კერძს, რომელთაც ყიდდა მეზობლებსაც და სხვებზე, რომლებიც მის განცხადებას ეხმაურებოდნენ.
სხვის ნაკვეთებთან ვაშლსა და მსხალსაც აგროვებდა. იქ, სადაც შეიძლებოდა გზისპირას დაკრეფა ან სადაც უბრალოდ ხელს არავინ ჰკიდებდა. თავიდან “ხარბი და ღარიბი ქალაქელი” ადგილობრივებში გაკვირვებას იწვევდა. შემდეგ შეეჩვიენ. თამილა სარგებელს პოულობდა იქ, სადაც სხვები ამას ვერ ხედავდნენ. გარდა ამისა, მასთან ყოველთვის შეძლებდი ისეთი საქონლის ყიდვას, რომელიც სოფლის მაღაზიაში რთული საშოვნელი იყო. ბატარეა, სუპერწებო, ფანარი და სხვა წვრილმანი. მისი შეფასებით, ბუნებრივია, მაგრამ ხალხი უკვეთავდა და ამას მოგება მოჰქონდა.
თამილა სუპერმარკეტში პროდუქტების ყიდვისას არასოდეს მინახავს. საბითუმო ბაზრობაზე დადიოდა, იქ “განსაკუთრებულ” წერტილს პოულობდა, სადაც 1 თვის პროდუქტებს ყიდულობდა. ახლა, მაგალითად, ბევრი ყიდულობს მთლიან ქათამს, სახლში ანაწევრებს და საყინულეში ინახავს. თამილა ასე უკვე დიდი ხანია იქცევა. ბუნებრივია, კაფე–ბარებში არ დადის: ზედმეტად ძვირია. მაგრამ, რაც მასში ყოველთვის მომწონდა, სხვის ხარჯზე არასოდეს დადის. ქმარსაც არ საყვედურობს: ის ხომ მუშაობს.
სამწუხაროდ, მეორადი ტანსაცმელი ბევრი ჩვენგანისთვის ნაცნობია. აი, თამილასთან შესაძლებლობების სამეფო იყო. ყველაფერი, რასაც სასიამოვნო ქსოვილი და ფერი ჰქონდა, ინტერნეტში ხელმეორედ ყიდდა. ამასაც ფული მოჰქონდა. იცით, იმდენი წელია ვიცნობ და ვერასოდეს ვიტყვი, რომ მისი ნივთები თეთრებად შეძენილია. იქ შეაკეთა, აქ შეკერა და იდეალურია! არ დავმალავ. მიმზიდველი ქალია და ასეთს ყველაფერი უხდება.
ეკონომიის სხვა მეთოდები არ ვიცი. ლოგიკურია, რომ მათ სახლში სინათლე, წყალი და გაზი ღირებულ რესურსად ითვლება, ამიტომ ისე არ ხარჯავენ, როგორც მიჩვეული ვართ. ვიცი, რომ გიორგი ამას დიდი ხანია ვერ ეგუებოდა, მაგრამ შემდეგ დათმობაზე წავიდა.
თითქოს, რატომ გიყვებით ამ ყველაფერს? უბრალოდ მინდა დავცინო ჩემს დაუდევარ დაქალს და ყველაფრისგან დაღლილ მის ქმარს? საქმე იმაშია, რომ ახლახანს ბინა იყიდეს. “მეორადი”, მაგრამ კარგი რემონტით და კარგ უბანში. ნაღდი ფულით. ახლა იქ გადასვლა სურთ. ძველი ბინის რემონტისთვის ფულს აგროვებენ, რომ შემდეგ მისი გაქირავება შეძლონ. იქნებ, უკვე აქირავებენ, ზუსტად, არც ვიცი.
გიორგიმაც შესაფერისი სამსახური იპოვა. ნელ–ნელა ცდილობენ ნაკლები დაზოგონ, თან იმ ასაკშიც აღარ არიან. ენერგია არ ყოფნის, რომ თამილამ შეძლოს ერთდროულად იმდენ ადგილას იყოს, როგორც ადრე. მაგრამ მიზანს მიაღწია, როგორც არ უნდა იყოს. ახლა, გვიანია, მაგრამ პირმშოს გაჩენაზე ფიქრობენ. საინტერესოა, ვინ შეძლებდა ასე ეკონომიურად ცხოვრებას მსგავსი შედეგის მისაღწევად? შეიზღუდო ახლა ყველაფერში, რომ მომავალში იცხოვრო ისე, როგორც გინდა?
