დეკორატიული კოსმეტიკის ინდუსტრიის, როგორც ყველა სხვა ინდუსტრიის განვითარებაზე სახელმწიფო იყო პასუხისმგებელი. ის ავალდებულებდა მწარმოებლებს დაეცვათ გარკვეული სტანდარტები და პროდუქციის ხარისხს რეგულარულად ამოწმებდა. იმ დროს ამ ტიპის საქონლის წარმოებისთვის რესურსები და ტექნოლოგიები შედარებით შეზღუდული იყო, თუმცა სსრკ–ს რამდენიმე კოსმეტიკა დღემდე შემორჩა ზოგიერთ მოქალაქეს.
ბებიაჩემი, 1945 წელს დაბადებული, იხსენებს, რომ მის ახალგაზრდობაში არ იყო ისეთი მრავალფეროვანი კოსმეტიკა, როგორც ახლა გვაქვს. მხოლოდ მას შემდეგ, რაც 40 წლის ასაკში სკოლის დირექტორის მოადგილე გახდა, შეძლო კოსმეტიკური ჩანთის შევსება დეკორატიული საშუალებების ღირსეული ნაკრებით. ისიც გონიერების ფარგლებში! კარგია, რომ მისი იმდროინდელი კოსმეტიკა ჯერ კიდევ შემორჩენილია. დღეს მათ განვიხილავთ!
საბჭოთა ტუშები: “პჩელკა” და “ლენინგრადსკაია”
საბჭოთა ტუშზე “პჩელკა” ინტერნეტ სივრცეში ლეგენდები დადის. კოსმეტიკური საშუალებების თანამედროვე მწარმოებლებმა უკვე მოასწრეს მოქმედება და ზუსტად იმავე პროდუქტის წარმოება (ორიგინალური შრიფტით შეფუთვაზე).
თუმცა საბჭოთა პერიოდში ბევრი ქალი აკრიტიკებდა წამწამების ფუნჯს მისი მოუხერხებლობის გამო, ხოლო თავად ტუშს – არამდგრადობის გამო.
საბჭოთა არომატები
საბჭოთა არომატები იყო კონსერვატიული და საკმაოდ ერთფეროვანი. ტონს მაინც ევროპელები ქმნიდნენ. საბჭოთა პარფიუმერიის სკოლა მსოფლიო ტენდენციებისგან განცალკევებით ვითარდებოდა და დასავლურ ბრენდებთან კონკურენცია უჭირდა. ყველაფერი ხარისხიანი ნედლეულის დეფიციტის გამო.
მხოლოდ მას შემდეგ, რაც საბჭოთა კავშირში ინდოეთიდან სანდლის ხის და პაჩულის ზეთის შემოტანა დაიწყეს, ბაზარზე უფრო მდგრადი და მდიდარი არომატები გამოჩნდა.
კანის მოვლის საშუალებები სსრკ–დან
სინამდვილეში, საბჭოთა ბაზარზე ბევრი დამარბილებელი და გამაღიავებელი ხელის კრემი იყო. გაჩვენებთ იმას, რომლის გახსენებაც ბებიამ შეძლო და განსაკუთრებული მოწიწებით ისაუბრა.
მაგალითად, კანის არომატული კრემი “ლიმონიი”, ნატურალური ყვითლის შამპუნი და, რა თქმა უნდა, ვაზელინი “ნორკა”. ეს საშუალება ზამთარში ხელის დახეთქილი კანისთვის ნამდვილი ხსნა იყო.
საბჭოთა დეკორატიული კოსმეტიკა
თვალის ჩრდილების პალიტრას “ელენა” მოსკოვის ქარხანა “რასვეტი” აწარმოებდა. სტანდარტულ შეფუთვაში იყო 2 ჩრდილი, ხოლო თევზის ფუტლარში – 3. ეს ჩრდილები ცნობილი იყო კაშკაშა და მდიდარი ელფერებით. ქალებს განსაკუთრებით უყვარდათ ფირუზისფერი, ლურჯი, იისფერი და ზურმუხტისფერი ფერები.
დეკორატიული კოსმეტიკის მოყვარულთა განკარგულებაში იყო თვალის ფანქრები. მწარმოებლები მათ საბავშვო ფანქრების ყუთში ეშმაკურად ფუთავდნენ. ვერ იტყვით, რომ უფროსების კოსმეტიკაა, ასეა?
იმ დროს პუდრა საკმაოდ ხელმისაწვდომი პროდუქტი იყო. მისი ყიდვა 3 ფორმით შეიძლებოდა: ფხვიერი, დაპრესილი და კრემ–პუდრა. საინტერესოა, რომ წლების განმავლობაში პუდრას ჰქონდა ერთი და იმავე შემადგენლობა: ტალკი, თუთიის ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი, თეთრი თიხა, ცარცი და სხვა ბუნებრივი მინერალები.
რომელ სახის კრემებს იყენებდნენ საბჭოთა ქალები?
ისევ ჩემი ნათესავის მოგონებებს გიზიარებთ. თავისი ახალგაზრდობიდან ახსოვს კრემი საინტერესო სახელწოდებით “მეტამოფორზა”. ამბობს, რომ მას შედარებით ნეიტრალური არომატი და უცხიმო ტექსტურა ჰქონდა. ეს საშუალება ჭორფლებს და პიგმენტურ ლაქებს ებრძოდა.
აი, კრემი “სნეჟინკა” შეიცავდა სტეარინს, გლიცერინს, წყალს და პოტაშს. ჩვეულებრივ, კანის დასატენიანებლად და პუდრის დასაფიქსირებლად იყენებდნენ.
კლასიკური სადაფისებრი ტუჩსაცხი
როგორ შეიძლება ხაზი არ გავუსვათ ტუჩებს? იმ დროს ჰიგიენური ტუჩსაცხი იყიდებოდა პატარა ლითონის ყუთში, როგორც “ოქროს ვარსკვლავის” შეფუთვა. რა თქმა უნდა, იმ დროინდელი ახალგაზრდა ქალები უპირატესობას სადაფისფერს ანიჭებდნენ. ტუჩებს იღებავდნენ ტუჩსაცხით “რასვეტი” და ბზინავი ტუჩსაცხით. ასევე პოპულარული იყო Pollena–ის პროდუქცია, რომელიც პოლონეთში იწარმოებოდა. ამ ბრენდის ტუჩსაცხებს ჰქონდა ღია კენკრისფერი და ხილის არომატი.
