თანამედროვე სამყაროში მომუშავე ქალი რამდენიმე ეტაპისგან შედგება. სამუშაო, საოჯახო საქმე და პირადი დრო. ყველაფერი ასე მარტივად მხოლოდ ერთი შეხედვით ჩანს. მაგალითად, რა ითვლება საოჯახო საქმეში საკითხავია. ქმრისთვის და შვილებისთვის საჭმლის მომზადება, ბინის დასუფთავება და ჭურჭლის გარეცხვა თუ უბრალოდ ძაღლთან ერთად სეირნობა, ჭკვიანი მტვერსასრუტის ჩართვა და საჭმლის შეკვეთა? დაგვეთანხმეთ, ეს ორი სრულიად განსხვავებული ქალის ცხოვრებაა.
არამშრომელი ქალის დღეც განსხვავებულად შეიძლება აიღწეროს. მთელი დღე ქურასთან დგახარ, შემდეგ ქმარს პირადი საჭიროებისთვის ფულს სთხოვ ან დადიხარ პილატესზე, ძაღლთან ერთად სეირნობ და თავს კარგად გრძნობ. რაშია განსხვავება? ლოგიკურია, თუ ვიტყვით, ფულში. თუ არის, ორივე ვარიანტში თავი კარგად შეგიძლიათ იგრძნოთ. ისმის კითხვა: რომელ პირობებში ვითარდება ქალი პიროვნულად უკეთ? როცა მუშაობს თუ როცა სახლში ზის?
მშრომელი ქალის დღე
ჩემი და ჩემი დაქალის აზრები გაიყო, ამიტომ ხალხს მინდა ვკითხო. რას ფიქრობთ, სად ვითარდება ქალი უკეთესად, როგორც პიროვნება: სამსახურში თუ სახლში? მე, როგორც ოფისის თანამშრომელი, დარწმუნებული ვარ, ნებისმიერ არამშრომელ დედას, თუნდაც ბავშვთან ერთად, ყოველთვის აქვს დრო საკუთარი თავისთვის. მთავარია, დრო სწორად გამოიყენოს. ნატალი, ჩემი დაქალი, საწინააღმდეგოს მარწმუნებს. ვინც მუშაობს, იმას მეტი შესაძლებლობა და უპირატესობა აქვს.
ორივე ზრდასრული, ჭკვიანი ქალები ვართ. თითოეულს გვყავს შვილი, დაახლოებით ერთი ასაკის. დაახლოებით ერთი და იმავე პირობებში ვართ. ჩემით დავიწყებ. როგორც ვთქვი, ოფისში ვმუშაობ. სტანდარტული დღე საღამოს ექვს საათამდე, შემდეგ ნახევარი საათი სახლში მისასვლელად. არაფერი განსაკუთრებული. მე და ჩემი ქმარი შევთანხმდით, რომ ჩვენი ოჯახის ნორმალური ფუნქციონირებისთვის მოვალეობებს გავიყოფთ. არ ვაპირებ ცოლის როლის შესრულებას მძიმე სამუშაო დღის შემდეგაც.
ასე რომ, დილით, სამსახურის წინ, მე და ჩემი ქმარი შხაპის შემდეგ სწრაფად ვსაუზმობთ, მომავალ დღეს განვიხილავთ. შემდეგ, როგორც გამოვა, რომელიმეს ბავშვს სკოლაში მიყავს. ზოგჯერ თავისით მიდის: მეორეკლასელია, დამოუკიდებელი უნდა იყოს. შემდეგ სამსახური. არ მინდა ბანალური ვიყო, მაგრამ როგორც ამბობენ „თუ გიყვარს შენი საქმე, ერთი დღეც არ მოგიწევს მუშაობა“. მოკლედ, ჩემი საქმე არ მიყვარს. უფრო პატივს ვცემ. იმისთვის, რომ თვის ბოლოს ანგარიშზე ხელფასი ირიცხება. სხვა მხრივ, წმინდა პროფესიული ურთიერთობა მაქვს.
სწორედ ამიტომ, სამუშაო დღის შემდეგ თავს ხშირად გაწურული ლიმონივით ვგრძნობ. ეს არ მათავისუფლებს ზოგიერთი საოჯახო მოვალეობისგან, თუნდაც არ მიწევდეს ისე ინტენსიურად, როგორც ნატალის. მაგრამ მაინც, ბავშვთან უნდა დაჯდე, ქმარს ჩაეხუტო. თავი მოიწესრიგო. თუ საჭმლის კეთების ჩემი რიგი მოვიდა, გულწრფელად ვამბობ, რაღაც მარტივის გაკეთებას ვცდილობ. ზოგჯერ ვუკვეთავ. ამას „დედის დღესასწაულს“ ვუწოდებთ. ასეთ საღამოს ქმარი მიგებს და ცდილობს, ზედმეტად არ შემაწუხოს. ზოგჯერ ფეხის მასაჟიც მელოდება. ასე გამოიყურება მშრომელი ქალის დღე.
თქვენი აზრით, სად უნდა ვიპოვო ენერგია განვითარებისთვის? ტელეფონი ხელში, ვნახოთ, რა არის ახალი ინტერნეტში! თუ განწყობა მაქვს, ფილმს ან სერიალს შეიძლება ვუყურო დიდ ტელევიზორში. ყველაზე ხშირად ეს ნიშნავს, რომ პროცესში დავიძინებ. ალბათ, ამიტომაც არიან კაცები ასე უბრალოები. იმუშავა, სახლში დაბრუნდა, დაიძინა. არ ეზარებათ საქმის კეთება, უბრალოდ ენერგია არ ყოფნით. ტვინიც ითიშება. როგორც მინიმუმ, ეს არის ჩემი თეორია.
ახალი ნატალის შესახებ. არა მგონია, რომ მისი სიტუაცია 100%–ით მესმოდეს, მაგრამ ყველაფერი ასე გამოიყურება. დილით იღვიძებს, რომ საუზმე მოამზადოს. ბავშვისთვის რაღაც განსაკუთრებულის მომზადებასაც ასწრებს. არ მესმის, რატომ. ჩვილი ხომ არაა: ჩამოყალიბებული საჭმლის მომნელებელი სისტემა აქვს . მოგვიანებით, როცა ქმარს სამსახურში გააცილებს, შვილი სკოლაში მიჰყავს. მანქანა არ აქვს, ამიტომ ფეხით მიდიან. თუმცა დილით სეირნობა ყველასთვის კარგია, ასეა?
სკოლიდან მაღაზიაში მიდის პროდუქტების შესაძენად. ყველაფერს სათანადოდ არჩევს, სიიდან. ჩვენთან ოჯახში საკვებს მარტივად უდგებიან: ლანჩი სამსახურში, საუზმე – ყოველთვის რაღაც მარტივი, ხოლო ექიმები ვახშამს რეკომენდაციას არ უწევენ. ნატალისთან ასეა. სახლში დაბრუნებული იწყებს ყოველდღიურ რიტუალს: იქ დაალაგა, იქ გარეცხა, მოამზადა და ა.შ. ეს მისი სიტყვებით, რადგან ყოველდღე ბინა რომ გაწმინდო მტვრისგან, კედლიდან შპალერი ჩამოირეცხება. ტანსაცმელიც ყოველდღე არ ჭუჭყიანდება, ასეა?
და იმ მომენტში, როცა ბავშვი სკოლიდან მოდის, ხოლო ქმარი სამსახურიდან, რა შეგიძლია გააკეთო? გახსნა ნოუთბუქი, ჩართო რაიმე სასწავლო ვიდეო და უბრალოდ უყურო! არ გაქვს ნოუთბუქი ან კომპიუტერი? აიღე წიგნი, წაიკითხე, მაგრამ არა. ხელში მაშინვე ხვდება ტელევიზორის პულტი და ეკრანზე ჩნდება საყვარელი სერიალის სერია ან გადაცემა. სანამ ჩემნაირი ქალები სამსახურში სხედან, ნატალის მსგავსი ქალები დროს კარგავენ. ნუთუ მომუშავე ქალის დღე უფრო დატვირთული არაა?
რა ხდება შემდეგ? ეს ადვილია. ბავშვი სკოლიდან ნატალის ქმარს გამოყავს. ასეთი წესი აქვთ (თუ თავისით არ მოვა). სამ საათზე, ან ოთხზე, საჭმლის მომზადებას იწყებს. რა არის მომზადება? ინგრედიენტები მოამზადე, ტაფაზე ან ქვაბში ჩაყარე. შემდეგ ისევ დივანზე წამოწექი, მხოლოდ წამზომის ჩართვა არ დაგავიწყდეს. და მორჩა, მზადაა! როცა ქმარი მოდის, როგორც პასუხისმგებელი ცოლი–დიასახლისი, არ დაგავიწყდეს ჩივილი, რომ სახლში ყველაფერს აკეთებს, ის კი სამსახურში ისვენებს. და სუფთა სინდისით განაწყენებული გადი სხვა ოთახში.
არ ვკამათობ, არის მინუსებიც: ქმრისთვის გიწევს ფულის ხვეწნა პირადი საჭიროებისთვის, სულელურ კითხვაზე პასუხის გაცემა: „რაში დახარჯავ?“ ეს მომენტი მაბრაზებს, მაშინაც კი, როცა ნატალი უბრალოდ ისე მიყვება. მაგრამ ჩვენი კამათი იყო ქალის პიროვნულ განვითარებაზე. ვფიქრობ, რომ სრულად გარკვეულია. ასეა? მინდა ვთქვა, რომ დიასახლისს განვითარების მეტი შანსი აქვს. უბრალოდ ბანალურად არ სჭირდება.
