ჩემი ისტორია არც თუ ისე განსაკუთრებულია, მაგრამ ეს შვებას არ მანიჭებს. რამდენჯერ მსმენია მსგავსი სიტუაციების შესახებ, თუმცა მეგონა, ეს მე არ შემეხებოდა. ჩემი 70–ე დაბადების დღე ახლოვდება და ვხვდები, რომ ცხოვრება ხელიდან მეცლება. საქმე ჯანმრთელობას არ ეხება, ამ მხრივ გამიმართლა. ვგულისხმობ მარტოხელა ქალის კრიზისს, რომელსაც ახლა ვეკუთვნი. ჩემი ქმარი 2,5 წლის წინ გარდაიცვალა, ჩემზე 11 წლით უფროსი იყო. გულის შეტევა დაემართა. ახლა სრულიად მარტო ვარ ცოცხალი შვილის პირობებში, რომელსაც საერთოდ არ ვაღელვებ. ყველაფერი იმის გამო, რომ რძალთან ურთიერთობა არ გამომივიდა.
მარტოხელა ქალის კრიზისი
გიზიარებთ ჩემს ტკივილს, რომ სხვა დედებმა ჩემი შეცდომა არ გაიმეორონ. მაშინაც კი, თუ ამის აღიარება ძალიან მიჭირს, მესმის, რომ თავად ვარ დამნაშავე. როცა მივხვდი, რომ ჩიხში მოვხვდი, გვიანი იყო.
ჩემს მეუღლესთან ძალიან ახლოს არ ვიყავი, განსაკუთრებით ქორწინების ბოლო 5 წლის განმავლობაში. მძიმე ხასიათი ჰქონდა, ხოლო ავადმყოფობის ფონზე სულ აუტანელი გახდა. სამაგიეროდ, ახლა მესმის, რომ მოწყენილები არასდროს ვიყავით. სულ რაღაცის განვიხილავდით, რის გამოც ვაჟი იშვიათად გვნახულობდა. საერთოდ, ჩვენი შვილი დაოჯახებისთანავე მხედველობის არედან გაქრა.
როდესაც ტყუპები გაჩნდნენ, თავს საჭიროდ ვგრძნობდი ისე, როგორც არასდროს. გოგოების მისახედად რეგულარულად ჩავდიოდი, როცა მირეკავდნენ. ძირითადად, ვაჟი რეკავდა. მას და რძალს განმარტოებით დასვენება უყვარდათ. ხან მეგობარს ქორწილი ჰქონდა, ხან კორპორატიული წვეულება, შემდეგ შვებულება, პაემანი. გაგებით ვეკიდებოდი, თან შვილიშვილებთან ყოფნა მიხაროდა კიდეც.
რა უნდა გააკეთო, თუ ოჯახში ვეგეტარიანელია
ოღონდ ვერ ვიგებდი, როგორ იყო მოწყობილი მათი ურთიერთობა. ჩემი რძალი ვეგეტარიანელია და ყველაფერი ამის გარშემო ტრიალებს. არ იფიქროთ, ამას ნორმალურად ვუდგები, მაგრამ ყველაფერს საზღვარი აქვს. სახლში არ არის ხორცი, ქათამი. მხოლოდ თევზი, კვერცხი და ყველი (ზოგჯერ არა ნამდვილი, არამედ სოიოს). თავად რძალი ამასაც არ ჭამს, მაგრამ ვაჟს მის დიეტაზე გადასვლა გაუჭირდა. შვილიშვილებზე არაფერს ვამბობ!
თავისთავად, როცა ბავშვებთან ვრჩებოდი, საჭმელს მე ვამზადებდი. ვიყენებდი იმ პროდუქტებს, რაც მაცივარში იყო. ერთხელ სერიოზულად დალაპარაკება გადავწყვიტე. გოგოები ასაკთან შედარებით ძალიან გამხდრები არიან, მხოლოდ ყველიან მაკარონს ჭამენ მადიანად. რძალს სრულფასოვანი კვების გეგმა აქვს, მაგრამ შვილიშვილებს საერთოდ არ მოსწონთ. თავად გესმით, რა გრძნობები აქვთ ბავშვებს თევზის, მოხარშული ბოსტნეულის და პარკოსნების მიმართ.
ამაზე ჩემი რძალი ძალიან გაბრაზდა. მანიშნა, რომ როცა თავად ამზადებს, გოგოები ყველაფერს ბოლომდე ჭამენ. იქნებ ასეა, ამაში კარგად ვერ ვერკვევი. თუმცა მაინც ვთვლი, რომ მოზარდ ორგანიზმს ცოტა ცილა სჭირდება. მაშინ ვაჟი გაჩუმდა, არაფერი უთქვამს.
ოჯახური უთანხმოება
მას შემდეგ ჩვენი ურთიერთობა გაფუჭდა. ყველაფერი იმის გამო, რომ არ მესმოდა, როგორ არის ეს შესაძლებელი. კვება თითოეულის არჩევანია! მაგრამ ეს ხომ ბავშვები არიან, რომელთაც არაფერი ესმით. ერთხელ, წინა შობას კანფეტი მოვუტანე. მუყაოს სასაჩუქრე შეფუთვაში, იქ იყო სხვადასხვა ტკბილეული: კარამელი, ჟელე, ვაფლი, შოკოლადი. რძალმა ყველაფერი გადაყარა. მოგვიანებით შვილიშვილებმა მითხრეს, რომ მოვიტანე მავნე კანფეტები პალმის ზეთით და ქიმიკატებით.
შედეგად, დიდი ჩხუბი მოგვივიდა და მთხოვეს, ჩემი რჩევებით აღარ ჩავრეულიყავი მათ ცხოვრებაში. შვილიშვილები უკვე გაიზარდნენ, მომვლელი აღარ სჭირდებოდათ. ასე დამივიწყეს.
შემდეგ ჩემი მეუღლე გარდაიცვალა და სრულიად მარტო დავრჩი სამოთახიან ბინაში. ვაჟი აღარ მირეკავს, ალბათ, რძალმა იდეოლოგიური მიზეზების გამო დარეკვა აუკრძალა. ვცადე მასთან დაკავშირება, მაგრამ ჩემს მოწვევას უგულებელყოფს. ბოლოს, რაც მითხრა, იყო ის, რომ ჩემი მიდგომით ვეგეტარიანელებს შეურაცხყოფას ვაყენებ. უფრო ზუსტად, პესკატარიელებს. ეს სიტყვა ადრე არც გამიგია!
მარტოხელა ქალის კრიზისი
უკვე აღარ ვიცი, რა უფრო მიჭირს. ის, რომ ვაჟი დავკარგე, თუ ის, რომ საყვარელ შვილიშვილებს ვეღარ ვნახულობ. მართალი ვარ? არ ვიცი, უბრალოდ ისე ვიქცევი, როგორც მასწავლეს. იქნებ, ნამდვილად შეცდომას ვუშვებ. ბოლოს და ბოლოს, შვილიშვილები ჯანმრთელები და ბედნიერები არიან, ვაჟი ძალიან სპორტული და დაკუნთული, ხოლო თავად რძალი თვალსაჩინო. მაშინ როცა ჩემი ექიმი მირჩევს, უარი ვთქვა ცხიმიან და შემწვარ საკვებზე.
მალე ახალი წელი მოდის და ვშიშობ, რომ არავინ მომილოცავს. გული ნაწილებად იფლითება. უკვე მზად ვარ, შევეგუო ახალ მოდურ დიეტას და იმას, რომ რძალს, როგორც ჩანს, ვძულვარ. ოღონდ კი ყველაფერი ისე დაბრუნდეს, როგორც იყო.
