ალბათ, ყველა დამეთანხმება, რომ დრო თავისებურად გვცვლის. ახალგაზრდა, მხდალი გოგონა ადვილად შეიძლება გადაიქცეს ცინიკურ, კაპას ქალად. ენერგიული, კეთილი ბიჭი, ეზოს და უნივერსიტეტის ფავორიტი, უხილავი მიზეზის გარეშე შეიძლება გადაიქცეს პირქუშ, მელანქოლიურ ბუზღუნად, რომელიც წლებთან შედარებით უფრო ასაკოვნად გამოიყურება. თითოეულს აქვს საკუთარი ბედი, საკუთარი ცხოვრებისეული ცოდნა. რა თქმა უნდა, ასაკთან და გამოცდილებასთან ერთად თმა უფრო ჭაღარავდება. ალბათ, ამ ყველაფერში ხასიათიც დიდ როლს თამაშობს.
წყვილებს ყველაზე ხშირად სურთ განქორწინება პირველად ბავშვის გაჩენის შემდეგ და მეორედ, როცა ბავშვები უკვე გაიზარდნენ და ოჯახის ბუდე დატოვეს. მაშინ ყველას, განსაკუთრებით კაცებს, რაღაც სიახლე სურთ. არა ასეთი რუტინა. ყოველგვარი ნეგატიური მოგონებების გარეშე. ასაკთან ერთად ჩვენი მეხსიერება სხვანაირად მუშაობას იწყებს. ბოლო მოგონებებს ცუდად ვიმახსოვრებთ, ხოლო ძველი წყენა და უთქმელი სიტყვა თვალწინ დგას. რა დაგვრჩენია ამ დროს? ერთად ცხოვრება თუ განქორწინება? ამ ყველაფერში გარკვევას ვეცდებით.
ცხოვრებისეული ცოდნა
კაცისთვის განქორწინება ნამდვილად კარგავს მნიშვნელობას დროთა განმავლობაში. ცხოვრებისეული ცოდნა მიანიშნებს, რომ ამისგან კარგი არაფერი გამოვა. თუ დავფიქრდებით, ეს უფრო უკავშირდება ცხოვრებისეულ ხედვას, ვიდრე განქორწინებას. უკვე წლები იცხოვრე, რაღაც ნახე, შვილები გაზარდე და ახალი მიღწევები აღარ გელოდება. კიდევ რა გინდა, რისთვის უნდა ითმინო დისკომფორტი? ყველა ასაკოვანი დაქორწინებული მამაკაცის თავში ასეთი ფიქრები ტრიალებს. ზოგი მამაკაცი მსგავს შინაგან განცდებს არასოდეს უსმენს. არასოდეს. ამისთვის რამდენიმე მიზეზი აქვთ.
ოჯახური ცხოვრება, როგორც ჩვევა
„ჩვენი ერთადერთი ვაჟი ახლა საზღვარგარეთ ცხოვრობს. შვილი ზუსტად ისე გავზარდე, როგორც მამაჩემმა გამზარდა: იყავი თავნება, ძლიერი და არავის გაუწიო ანგარიში. თუნდაც შენი უდიდესი ავტორიტეტი იყოს. ახლა ჩემი ვაჟი ცხოვრობს ავსტრიაში, კარგ ფულს შოულობს, ერთობა. ცოტა არ მომწონს, რომ 30 წელს გადაცილებულია და საკუთარი ოჯახი არ ჰყავს. მოკლედ, ეს მისი ცხოვრება და გადაწყვეტილებაა.
ჩემი მხრივ, ჩემი ცოლ–ქმრული ცხოვრება „იდეალის“ განმარტებაში არ ჯდება. დროს ვატარებდი, საინტერესო ქალებს ვიცნობდი. ერთხელ შემიყვარდა კიდეც, მაგრამ დიდხანს არა. ცოლმა ამ ყველაფრის შესახებ არაფერი იცოდა, როგორც მინიმუმ, ღალატის შესახებ საუბარი არ გვქონდა. დიახ, ახლაც შემიძლია ვინმე ვიპოვო, მაგრამ არ მინდა. რაც არ უნდა იყოს, ცოლს მივეჩვიე, სახლსაც. 60 წლის ასაკში ზედმეტი მოძრაობის გაკეთება არ მსურს. რისთვის?!“
ალბათ, მსგავსი ფიქრები და დამოკიდებულება აქვს ბევრ მამაკაცს, რომელიც არასოდეს მიატოვებს ცოლს. მარტივი ჩვევა. სიყვარულზე და გრძნობებზე აღარავინ ლაპარაკობს. ცოლი გახდა უფრო მეგობარი, თანამგზავრი, ვიდრე ის, ვინც 10 წლის წინ იყო. მისგან წასვლის სურვილი უბრალოდ არ არსებობს. რისთვის?
რისკზე წასვლის სურვილის უქონლობა
„15 წლის წინ, როცა 46–47 წლის ვიყავი, ერთი ამბავი მქონდა. გავიცანი ქალი, ისიც დაქორწინებული. ისეთი რომანი გავაბით, რომ მორალურად განქორწინებისთვის ვემზადებოდი. ეს აზრი მომივიდა ერთხელ გვიან საღამოს, როცა ტელევიზორის წინ ვიჯექი და არაფერზე ვფიქრობდი. ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე მძიმე კვირა. ამის შემდეგ ღამით ცივი ოფლი მასხამდა, მესიზმრებოდა, რომ ყველამ მიმატოვა, შვილებმა ზურგი შემაქციეს. საცხოვრებელი და ქონება წამართვეს.
საყვარელთან ურთიერთობა გავწყვიტე და ცოლზე გადავერთე. როგორც ჩანს, ისე შევაწუხე, რომ ფსიქოლოგთან ჩემი წაყვანაც უნდოდა. ცოტა ტემპის შესუსტება და ქცევის გაკონტროლება მომიწია. დროთა განმავლობაში ყველაფერი დალაგდა. აზრს ვერ ვხედავ, დავკარგო ყველაფერი, რაც ცოლთან ერთად შევქმენი ამ წლების განმავლობაში. რა მოხდება, თუ განქორწინების შემდეგ არაფერი დამრჩება? არა, ასეთი ცხოვრება ჩემთვის არაა.“
ოჯახის დაკარგვის რისკი, თან შუახნის ასაკში, მამაკაცისთვის ნამდვილად მტკივნეულია. კაცი პრაქტიკულად აზროვნებას და მოქმედებას მიჩვეულია, ყველაფერს კარგად ანალიზებს, სანამ ამა თუ იმ მოქმედებას შეასრულებს. განსაკუთრებით მგრძნობიარე მამაკაცი ამ იდეას მაშინვე ზურგს აქცევს.
ფიქრები ახლობლებზე და ნათესავებზე
„თამარის ცოლად მოყვანამდე მეზობელთან ურთიერთობის დაწყებას დიდხანს ვცდილობდი, მაგრამ რატომღაც არ გამომდიოდა. ან მეგობრებმა რაღაც უთხრეს ჩემზე ან უბრალოდ არ მოვწონდი. ერთადერთხელ, როცა პაემანზე წავედით, ხელფასის ნახევარი მხოლოდ კოსტიუმსა და ყვავილებზე დავხარჯე. დანარჩენი თანხა რესტორანში დაიხარჯა. და არაფერი.
ახლა, თითქმის 20 წელზე მეტი ხნის შემდეგ, როცა ისევ შევხვდით, თვალებს არ ვუჯერებდი. ჩემი ყოფილი სიყვარული საოცრად გამოიყურებოდა. მაგრამ ახლა აშკარად მანიშნებდა, რომ ჩემთან დროის გატარების წინააღმდეგი არ იყო. თან იცოდა, რომ ცოლ–შვილი მყავდა. მის თვალებში ინტერესს ვხედავდი. მაგრამ შეცდა. რატომ? ასე არ შემიძლია. პატარა ქალაქია, ყველა ყველას იცნობს. თუ ვინმე უფროსებიდან გაიგებს, რომ საყვარელი მყავს, წასულია საქმე. ნათესავები გაიგებენ – იგივე. შემდეგ როგორ შევინარჩუნო კომუნიკაცია? საერთოდ ღირს?“
დიახ, სამსახურში სტატუსის დაკარგვა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე საკუთარი ცოლის პატივისცემის დაკარგვა. ამ მხრივ კაცები განსხვავდებიან. ზოგი უფროსს ყოველდღე ესალმება, ზოგჯერ თავისუფალ დროსაც ერთად ატარებენ. ზოგისთვის უფროსობა არაფერს ნიშნავს. აი, სიდედრ–სიმამრი წმინდაა. მათი გულისთვის მამაკაცი ღალატის შესაძლებლობაზე უარს იტყვის. მათი კარგი დამოკიდებულებისთვის.
ცხოვრებისეული გამოცდილება და სურვილის უქონლობა
„მთელი ჩემი ცხოვრების განმავლობაში, მე კი 57 წლის ვარ, მხოლოდ 2 ქალი მყავდა. პირველი, ჩემი ძველი მეგობარი, რომელთან ერთადაც ვსწავლობდი, მეორე – ჩემი ცოლი. მეტსაც გეტყვით. როცა მე და ჩემი მეუღლე 40 წლის ვიყავით, გავიგე, რომ სხვა მამაკაცი ჰყავდა. მაშინ ერთად დავრჩით შვილების გამო, მაგრამ ნაღველი დარჩა. საქმე ჩემს გარეგნობაშია. დავიბადე ერთი განსაკუთრებულობით: არაფერი ისეთი, უბრალოდ ზოგჯერ ხალხს აშინებს. ამის გამო ქალებში არ მიმართლებდა.
ამჟამად მარტივად შემიძლია სიყვარულის ყიდვა. ფინანსურად ეს ჩემთვის პრობლემა არაა. ცოლის ან შვილების მხრიდან გაკიცხვა არ მაშინებს. შვილები ზრდასრულები არიან, ცოლს საერთოდ არ აქვს ჩემი განსჯის უფლება. ამაზე სერიოზულადაც ვიფიქრე, მაგრამ სურვილი აღარ მაქვს. არა, ფიზიკურად ყველაფერი რიგზეა. უბრალოდ ახალ ადამიანთან ინტიმის სურვილი არ მაქვს. როგორც ჩანს, მზად არ ვარ მორალურად.“
წარსულში გარკვეული წყენის მიუხედავად, კაცს ღალატის ძლიერი სურვილი უნდა ჰქონდეს. არაფერს ვამბობთ ცოლთან განქორწინებაზე. როგორც ცნობილია, ამ მხრივ ქალები უფრო აქტიურები არიან. სწორედ მათი იშვიათად სცილდება საქმეს. სწორედ ამიტომ, განქორწინების უმეტესობა ქალის ინიციატივით ხდება.
ზრდასრულ მამაკაცს სხვა მიზეზიც შეიძლება ჰქონდეს, რომ ცოლს არ დაშორდეს. ცხოვრებისეული გამოცდილება საპირისპიროს კარნახობს. ყველაფერი ხასიათსა და გარემოებაში იმალება. მთავარ მიზეზებზე უკვე გიამბეთ. რა თქმა უნდა, საუკეთესო მეთოდია ოჯახი შეინარჩუნო, როცა უკვე საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში ერთად ხართ, ეს არის ურთიერთობაში სტაბილურობა და ურთიერთპატივისცემა. ძნელია ქალის მოტყუება ან მიტოვება, თუნდაც მოდელი არ იყოს, თუ მას პატივს სცემ. ბევრი მამაკაცი დაგვეთანხმება. მათი გაგებით, ავტორიტეტი მნიშვნელოვანი ასპექტია.
