სახლი ყველა ოჯახის ციხესიმაგრეა. სახლში ადამიანს შეუძლია დაისვენოს მძიმე სამუშაო დღის შემდეგ. თითოეულ სახლს საკუთარი წესები და წესრიგი აქვს. სტუმრად ყოფნისას მასპინძლის კანონებს პატივი უნდა სცეთ. ხანდახან ძალიან უცნაური წესები გვხვდება. პაპარაცი გთავაზობთ ნაკრებს, რა ზოგადი წესებს ადგენენ ოჯახის წევრები სახლში.
ერთ–ერთი მკითხველი ჰყვება, რომ ყოფილი ქმარი უფლებას არ აძლევდა, ნაყიდი ნივთი მაშინვე გამოეყენებინა. „მაშინაც კი, თუ ნივთი ვიყიდეთ გატეხილის ან დახეულის სანაცვლოდ, სახლში ხელუხლებელი უნდა დარჩენილიყო მინიმუმ 1 თვის განმავლობაში, კითხვაზე, რა საჭირო არის ამის გაკეთება, მპასუხობდა: ნივთი სახლს უნდა მიეჩვიოს და ხელს არაფერი უშლიდეს. 1 წლის შემდეგ დავშორდით, რადგან სამზარეულოს გაჯეტების გამოყენების მოლოდინს ვერ გავუძელი.“
სახლის ზოგადი წესები
სხვა მკითხველმა გაგვიმხილა მისი საუკეთესო მეგობრის სახლში დადგენილი უცნაური წესის შესახებ. „ოჯახის ყველა წევრს საღამოს ზუსტად 9 საათზე უნდა დაეძინა. მნიშვნელობა არ ჰქონდა, რამდენი წლის იყავი, დასვენების დღე იყო თუ სამუშაო დღე. ამავდროულად, სახლში სიჩუმე უნდა ყოფილიყო და განათება მთლიანად გამორთული უნდა იყოს. აი, მეგობარი „ბუ“ აღმოჩნდა და მისთვის მამის წესის დაცვა გაუსაძლისი გახდა. რა ხრიკებს არ მიმართავდა, რომ ადრე არ დაწოლილიყო. თუ მამა შეამჩნევდა, რომ შვილს საღამოს 21:00 საათის შემდეგ არ ეძინა, მაშინ საუზმის გარეშე რჩებოდა“.
„ჩემი კლასელის ოჯახში, – გვიზიარებს კიდევ ერთი მკითხველი, – ონკანის წყლის მკაცრი აღრიცხვა იყო. დედამისი უბრალოდ შეპყრობილი იყო დედამიწის წყლის რესურსების შენარჩუნებით. სამზარეულოში დაკიდებული იყო ცხრილი, სადაც ოჯახის ყველა წევრი ან სტუმარი აღნიშნავდა, რამდენი ჭიქა წყალი დაისხა, რამდენი წყალი დაიხარჯა საკვების მომზადებაში, რამდენი ჭურჭლის გასარეცხად. ერთხელ მეუღლემ ხუმრობით შესთავაზა სახლში ყველა ონკანზე მრიცხველის დაყენება. ცოლი ხუმრობას ვერ მიხვდა და მეორე დღეს მრიცხველის დასამონტაჟებლად ხელოსანი გამოიძახა“.
„ბავშვობაში მეზობლის ბიჭთან ხშირად ვთამაშობდით. ყველა დაახლოებით ერთნაირად ვცხოვრობდით, საამაყო არაფერი იყო. მაგრამ ეს ბიჭი ყოველ ჯერზე აღფრთოვანებული იყო ჩემს ოთახში საწოლის არსებობით. ოცნებობდა, რომ როცა გაიზრდებოდა, თვითონაც მსგავს საწოლსს იყიდდა. ერთხელ მის სახლში მოვხვდი და აღმოვაჩინე, რომ მათ ბინაში საწოლი საერთოდ არ იყო. არც მისი მშობლებს და არც მას საწოლი არ ჰქონდათ. მისაღებში დივანი იდგა, მაგრამ მასზე დაჯდომა არ შეიძლებოდა. არადა ორივე მშობელი ქარხანაში მუშაობდა და საწოლების ყიდვა შეეძლოთ. სიტყვაზე, ადგილობრივები იყვნენ და რელიგია საწოლზე დაძინებას არ უშლიდათ“ – კიდევ ერთი უცნაური ისტორია ჩვენი მკითხველისგან.
სხვადასხვა ოჯახის წესები და ტრადიციები
ერთმა გამომწერმა მოგვწერა: „ერთხელ მე და ბებია მის მეგობარს ვესტუმრეთ. 2000–იანი წლების დასაწყისი იყო, მაღაზიებში საქონლის დეფიციტი არ იყო და სამუშაოს შოვნა უკვე შესაძლებელი იყო. ბებიაჩემის მეგობარი მთელი ცხოვრება შვილებისთვის მზითევს აგროვებდა. როცა მის ბინაში შევედით, უფრო მაღაზიის საწყობს ჰგავდა. დახვეული ხალიჩები, შეფუთული სერვიზი, თეთრეულის ნაკრები, პირსახოცი. მოკლედ, ყველაფერი, რაც ადამიანს ნორმალური ცხოვრებისთვის სჭირდება. თავად დაბზარული თეფშიდან ჭამდა და სვამდა ჭიქიდან, რომელსაც სახელური მოტეხილი ჰქონდა. ამავდროულად, მთელი ცხოვრება ქარხანაში ხელოსნად მუშაობდა და კარგი ჭურჭლის ყიდვა შეეძლო. შვილებისთვის შეძენილი მზითვით ძალიან ამაყობდა და სულ ტრაბახობდა. სიტყვაზე, როცა შვილები დაოჯახდნენ, არც ვაჟს, არც გოგოს დედისგან ეს ნივთები არ მიუღია“.
ყველა ადამიანს აქვს საკუთარი წარმოდგენები სამყაროსა და ოჯახის შესახებ. ზოგს სახლის ზოგადი წესები უცნაურად შეიძლება მოეჩვენოს.
