ჩემს ქმარს ჰყავს ერთი კოლეგა. არაფერი განსაკუთრებული, ჩვეულებრივი „ნაცრისფერ თაგვია“. ბუღალტრად მუშაობს და, სტერეოტიპების მიხედვით, ტიპიურ ბუღალტერს ჰგავს. ბუნებით – მოსაწყენი, უინტერესო. მაგრამ ის უბრალოდ ძალიან გადაეკიდა ჩემს ქმარს. გამუდმებით ეპატიჟება სადილზე, ყოველთვის მიდის მის მაგიდასთან სასაუბროდ, შეტყობინებებს სწერს.
ჩემი ქმარი ამბობს, რომ როგორც ქალი არ მოსწონს, მაგრამ მეგობრები არიან, რადგან სიამოვნებს მასთან ურთიერთობა. მე ვკითხე: „რაზე საუბრობთ?“. მიპასუხა, რომ ეს ქალი აღფრთოვანებულია მისით, რომ იგი დაინტერესებულია მისით, როგორც პიროვნებით. ის მუდმივად აქებს მას, აინტერესებს ის, რაც მას აინტერესებს, კითხვებს უსვამს, მხარს უჭერს. და თითქოს საყვედურით მითხრა, რომ მე ასეთი არ ვარ.
გადავხედე მის გვერდს სოციალურ ქსელებში. ჩემს ქმარზე იქაც წერს. მაგალითად, რეკომენდაციას უწევს საიტს, წერს, რომ ის უბრალოდ დიდებულია, რომ ის მათი გუნდის მიერ არის შექმნილი. იგი აღფრთოვანებულია მათი პროგრამისტის (ჩემი ქმრის) მუშაობით. შემდეგ პირდაპირ ჩემს ქმარს მიმართავს და სწერს, რომ ის გენიოსია. და მას სჯერა, რომ ჩემს ქმარს სამყაროს შეცვლა შეუძლია. ეს რას ნიშნავს? ახლა მესმის, რატომ სიამოვნებს ეს ყველაფერი ჩემს ქმარს.
მე მხარს ვუჭერ ჩემს ქმარს, მაგრამ მე არ ვარ ისეთი ადამიანი, ვინც საამებლად ამბობს რამეს. მე ვაფასებ მას – მისი საქმეების გამო. და თუ არის „ნაკლოვანებები“ და თუ მეკითხება მათ შესახებ, ვანიშნებ და ვურჩევ როგორ გამოასწოროს. მე ყოველთვის ვხედავ იმას, რაც ნამდვილად იმსახურებს შექებას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ეს „დათვური სამსახურია“. მე ვფიქრობ, რომ სწორია, როდესაც ოჯახური ურთიერთობები აგებულია პატიოსნებაზე, დახმარებასა და ნდობაზე და არა მლიქვნელობაზე! იმავეს ველოდები ჩემი ქმრისგან.
არ ვისურვებდი, რომ მას მოვეტყუებინე, ყოველთვის მხოლოდ ის ეთქვა, რის მოსმენაც მე მესიამოვნებოდა, თუნდაც ეს სიმართლე არ ყოფილიყო. მე მჭირდება, რომ ის წინსვლაში დამეხმაროს, დამეხმაროს იმაში, რომ გავხდე უკეთესი. და ეს შესაძლებელია მხოლოდ ანალიზით, კონსტრუქციული კრიტიკით და საკუთარ თავზე მუშაობით. ეს გოგო კი მუდმივად აქებს, თითქმის იმის გამოც კი, თუ როგორ ჭამს, ლაპარაკობს და სუნთქავს. რაც არ უნდა გააკეთოს მან, ის არწმუნებს, რომ ეს ძალიან მაგარია.
მე ვარ კარიერისტი და შრომისმოყვარე, მაქვს სავსე ცხოვრება, ვფიქრობ ჩემს მიზნებზე, ჩემს საქმიანობაზე და მიღწევებზე. მე მხოლოდ ჩემს ქმარზე არ ვარ დამოკიდებული. ახლა კი მეშინია მორალური ღალატის. უცებ ეს გოგო მისთვის ჩემზე უფრო ახლო მეგობარი რომ გახდეს და ყველაფერი მას უამბოს, მე კი – არა? ამან შეიძლება ნამდვილად დაგვაშოროს ერთმანეთს. ამის შემდეგ კი შეიძლება ფიზიკურ ღალატსაც ჰქონდეს ადგილი.
ვფიქრობ, რომ მან ნადირობა დაიწყო ჩემს ქმარზე და გადაწყვიტა მისთვის ბრძოლა არაკეთილსინდისიერი გზით. ფიქრობს, რომ ყველა მეთოდი კარგია? როგორ დავანახოთ ბუღალტერს ოჯახის საზღვრები? მაგალითად, თუ მასზე სოციალურ ქსელებში დაწერს, უნდა ვუპასუხო? მერე რა მოხდა? მას ხომ არ ერიდება ამის გაკეთება! თუ არ ღირს თავის დამცირება? არ ვიცი, როგორ ჩამოვაშორო ეს ქალი ჩემს ქმარს, მაგრამ ისე, რომ მასთან ურთიერთობა არ გამიფუჭდეს…
