დედას არ აქვს მადლიერების იმედი, თუნდაც შვილებისთვის ყველაფერი გააკეთოს. ხშირად პირიქით ხდება, რაც უფრო ცდილობს დედა, მით ნაკლებად აფასებენ. თათული ამაში დარწმუნდა მწარე გამოცდილების შემდეგ, როცა დაბრუნდა იქ, საიდანაც დაიწყო. პაპარაცი ამ ქალის ამბავს მოგიყვებათ.
მადლიერება დედის მიმართ
თათულის ყველაფრის ნულიდან დაწყება მოუწია. განქორწინების შემდეგ შვილებთან და მოხუც დედასთან ერთად ცხოვრობდა ძველ სახლში, რომელსაც კაპიტალური რემონტი სჭირდებოდა. ორ ვაჟს მარტო ზრდიდა და მათთვის საუკეთესო სურდა. ცდილობდა, რომ ბავშვებს არაფერი მოკლებოდათ. ბებია შეძლებისდაგვარად ეხმარებოდა შვილიშვილებს ფეხზე დადგომაში. მოხუცი ბიჭებს უვლიდა და ქალიშვილს თავის მცირე პენსიას აძლევდა. ოჯახში ფული კატასტროფულად არ ჰქონდათ. თათული დედის ღრმად მადლიერი იყო, მაგრამ ხვდებოდა, რომ მხოლოდ საკუთარი თავის იმედი შეიძლება ჰქონოდა.
ყოფილ ქმარს ბიჭების ბედი ნაკლებად აინტერესებდა. ხალხი სიმართლეს ამბობს, რომ კაცს შვილები სჭირდება მანამ, სანამ მათი დედა მისთვის ძვირფასია. ისევ დაქორწინდა და ახლა მთელ ყურადღებას ახალგაზრდა ცოლს უთმობდა. ალიმენტებს რეგულარულად იხდიდა, მაგრამ ჯამი მინიმალური იყო. ამ დროში ბავშვები იზრდებოდნენ და მოთხოვნილებებიც იზრდებოდა. თათულიმ პორტუგალიაში სამუშაოდ გადასვლა გადაწყვიტა მათი მომავლის უზრუნველსაყოფად. ბიჭები ბებიასთან დარჩნენ.
მადლიერების ნიშნად პირველი გამომუშავებული ფულით დედას ძველ სახლში კოსმეტიკური რემონტი გაუკეთა. კაპიტალურ რემონტზე ფული არ დახარჯა, რადგან ახალი საცხოვრებლისთვის ფულს აგროვებდა. ბინის შეძენას გეგმავდა. დიდხანს მოუწია დაგროვება, რადგან ყოველთვე შვილებს უგზავნიდა ფულს კვებისთვის, ყოველდღიური ხარჯისთვის, საჩუქრებზეც არ ძუნწობდა. ცალკე თანხა დასჭირდა დედის მკურნალობას, ბიჭების სწავლას უნივერსიტეტში.
უმცროსმა ვაჟმა უმაღლესი განათლების დასრულება ვერ მოასწრო, რომ უფროსმა ვაჟმა დაქორწინება გადაწყვიტა. სად უნდა წაიყვანოს ორსული ცოლი? თათული 1 კვირით ჩამოვიდა და ახალდაქორწინებულებს ერთოთახიანი ბინა უყიდა. შემდეგ დიდებული ქორწილი გადაიხადა, რომ მეზობლების წინაშე არ შერცხვენილიყო. ახლა ქალის მიზანი იყო მეორე შვილის საცხოვრებლით უზრუნველყოფა, რომ არ განაწყენებულიყო და შესაძლებლობის მიხედვით, თავისთვის რამე ეყიდა. ისევ უცხო ქვეყანაში გაფრინდა.
უმცროსი ვაჟის ქორწინების შესახებ ამბავმა არ გააკვირვა, რადგან იცოდა, რომ ახალგაზრდები 6 თვის განმავლობაში ერთად ცხოვრობდნენ. თუმცა გულის სიღრმეში იმედოვნებდა, რომ ქორწილს არ იჩქარებდნენ. ბედმა სხვაგვარად გადაწყვიტა. მომავალი სარძლო ორსულად იყო და წყვილმა ხელის მოწერა გადაწყვიტა. ვაჟმა შესთავაზა დედას, არ გადაეხადა დიდი ქორწილი, მაგრამ არ მოუსმინა და რესტორანი შეუკვეთა: „ყველაფერი უნდა გქონდეს, როგორც სხვებს“. გაუთვალისწინებელ ხარჯებს ანაზღაურება სჭირდებოდა და თათული ისევ წავიდა საზღვარგარეთ, რომ ახალდაქორწინებულთათვის ახალი საცხოვრებელი შეეძინა.
როცა უმცროსი ვაჟისთვის ბინის ყიდვის დრო მოვიდა, კვადრატული მეტრი საგრძნობლად გაძვირდა. კარგი ბინისთვის თანხა არ ჰყოფნიდა. მაშინ უფროსმა ვაჟმა მომგებიანი გარიგება შესთავაზა: თანახმა არის, რომ ამ თანხის სანაცვლოდ თავისი ერთოთახიანი ბინა დათმოს. ოცნებობდა ფულის ჩადებაზე და ოროთახიანი ბინის ან პატარა სახლის ყიდვაზე, რადგან სამშვილიანი ახალგაზრდა ოჯახი პატარა ბინაში ვიწროდ ცხოვრობდა. დედამ სიხარულით გადასცა დანაზოგი შვილებს და სასწრაფოდ დაბრუნდა.
თათული ხვდებოდა, რომ დიდი დრო აღარ ჰქონდა, რადგან ავადმყოფი დედა ყოველდღე უფრო და უფრო უძლურდებოდა და მალე მუდმივი მოვლა დასჭირდებოდა. ასეც მოხდა. მალე ქალმა ყველაფერი მიატოვა და სამშობლოში დაბრუნდა. ფული, რომელიც თან ჩამოიტანა, პატარა ბინის საყიდლადაც საკმარისი არ იყო. დიდი ნაწილი მამისეული სახლის კაპიტალურ რემონტზე დახარჯა, დარჩენილი თანხა წამლებზე და დაკრძალვაზე დაიხარჯა.
დედის გარდაცვალების შემდეგ თათული მარტო დარჩა. შვილები და შვილიშვილები იშვიათად სტუმრობენ, მაგრამ წაყვანას არ ჩქარობენ. აი, მადლობა დედას მთელი ძალისხმევისთვის! ქალი არც არავის აიძულებს, რადგან არავის შევიწროება არ სურს. მხოლოდ ერთი ფიქრი არ აძლევს მოსვენებას: „რა მოხდება, თუ ლოგინად ჩავწვები?“
