ოჯახში ურთიერთობები ყოველთვის არ არის სიყვარული, ურთიერთგაგება და პეპლები. ასევე არის კონტრმაგალითები, როცა ჩხუბობენ, ბრაზობენ და ისე იქცევიან, თითქოს მათ არ შეფიცეს ერთმანეთს ერთგულება საკურთხეველთან. ეს ნორმალურია! ადამიანს ახასიათებს ნეგატიური ემოციების დაგროვება და ყველაზე შეუფერებელ მომენტში მისგან დაცლა. ასე ხდება, რას გავხდებით.
მთავარი ეს არ არის. მთავარია, რომ ერთმანეთის მოსიყვარულე ზრდასრულმა ადამიანებმა უნდა იცოდნენ კონფლიქტის მოგვარება, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ყველაფერი წვრილმანებიდან დაიწყო. დიახ, ყოველთვის მოსახერხებელი არ არის. დიახ, არის წყენა და შეურაცხყოფა, მაგრამ ეს ყველაფერი სისულელეა, როცა ფსონზე დევს თქვენი ოჯახის ბედნიერება, ჰარმონია და კეთილდღეობა. თუ კონფლიქტის მშვიდობიანად მოგვარება შეუძლებელია, მოიწვიეთ სპეციალისტი. დაე, მან გაარკვიოს. შემდეგ ისევ სცადეთ. პრობლემის მოგვარება ყოველთვის არ არის მარტივი, მაგრამ შესაძლებელია. უბრალოდ ცოტა ძალისხმევა უნდა გაიღოთ.
ადამიანის ნეგატიური ემოციები
აქ ვწერ, რადგან არ ვიცი, ვის გავუზიარო ჩემი ემოციები და განცდები. თავად არ ვიცი, როგორ მოხდა, მაგრამ რაღაც სისულელის გამო ჩემი ქორწინება საფრთხეშია. ან მომიწევს შევეგუო და თავი დავხარო. რომელია უარესი, გადასაწყვეტია.
ჩემი ქმარი, თემური, IT სპეციალისტია. არა დამწყები, არამედ კარგი სპეციალისტი. ზოგიერთ კომპანიაში მთავარი სპეციალისტიც შეიძლება იყოს. რა თქმა უნდა, მისი თქმით. ეს კი უკვე ფული და პატივისცემაა. ერთხელ უკვე იყო დაქორწინებული. ახლა 29 წლის არის და ჩვენი ოჯახი სრულად მაკმაყოფილებს. ჰაბიტატისთვის ბრძოლის მომენტები რომ არა. მინდა გითხრათ, რომ ამ ყველაფრით დავიღალე.
მოკლედ, ქმარმა ყოფილ ცოლს თავისი ბინა დაუტოვა. ფინანსებში და სხვა დანარჩენ საკითხში შეთანხმდნენ, არ ჩავუღრმავდი. ისე მოხდა, რომ შევთანხმდით ჩემს ბინაში ცხოვრებაზე. ჩემი ბინა არის 2 დიდი ოთახი, კარგი რემონტი, რომელიც ოდესღაც ჩემთვის გავაკეთე. ვცხოვრობთ კარგ უბანში, ამ მხრივ პრობლემები არ არის. თემურმა შემომთავაზა კომუნალურების, საჭმლის, დასვენების და სხვა ხარჯის გადახდა. თავიდან ეს ყველაფერი მომეწონა.
ჩემს ქმარზე ასაკით უმცროსი ვარ, ჩემი ხასიათი მისგან რადიკალურად განსხვავდება. ამქვეყნიურ საკითხებს და მატერიალიზმის ფილოსოფიას მიჩვეული ვარ, თემური – არა. დაკავებულია იოგით, უსმენს განსაკუთრებულ მუსიკას, პერიოდულად მარხულობს ან ჭამს უმ საკვებს. ჩემთვის ეს უცხოა, მაგრამ თემური მიყვარს. თავის მოვალეობებს დღემდე უმკლავდება: ყოველთვის ყველაფერი უხვად გვაქვს სახლში, შემიძლია მისი საბანკო ბარათით საყიდლებზე წავიდე. არის ერთი პრობლემა.
როგორც უკვე ვთქვი, ბინაში რემონტი ჩემთვის გავაკეთე. ოთახებში ვარდისფერი შპალერი და რობერტ პატისონის პლაკატებია. ჩვეულებრივი თანამედროვე რემონტია, იატაკზე ხალიჩების და ზედმეტი ვიზუალური ხმაურის გარეშე. თემურს ასეთი ინტერიერი არ მოეწონა. შემომთავაზა ერთი ოთახის ისე გადაკეთება, სულიერად და ფიზიკურად დასვენება, სუნთქვა შეძლოს. არაფერი სერიოზული, უბრალოდ კოსმეტიკური განახლება.
ერთ დღეში ჩემი სახლი ვერ ვიცანი. ნამდვილი კოშმარი იყო. აქა–იქ ჩამოკიდებული იყო სიზმრის დამჭერები, რაღაც ტიბეტური ნაწერები, დრაკონების, ვეფხვების ნახატები და სხვა ნაჯღაბნი. ქვემოთ მიმოყრილი იყო ეგზოტიკური დოლები, ლარნაკები, მილები და სხვა ხარახურა. რაღაც პროექტორიც იყო. ლაზერის სხივები ჭერზე ხვდებოდა და ირთვებოდა მორბენალი ცხოველების ან მლოცველი ბერების ანიმაციები. ამ აურზაურის შუაგულში იჯდა თემური ლოტოსის ფორმაში სპეციალურ ფიცარზე და მედიტირებდა. ამან ჩემში ნეგატიური ემოციები გამოიწვია.
ბუნებრივია, ეს არ მომეწონა, რაც მაშინვე ვუთხარი ქმარს. მან კი ჩვენი შეთანხმება გამახსენა და არ ვიცოდი, რა მეპასუხა. კიდევ უფრო საწყენი იყო მეგობრების მოსმენა, რომლებიც სპეციალურად მოვიწვიე ჩემთან, რომ მხარი დაეჭირათ და თემურისთვის აეხსნათ, რომ ამ სიტუაციაში მართალი არ არის. არა, მათ მეუღლის მხარი დაიჭირეს და შეაქეს საკუთარი გემოვნების და ასეთი „ეგზოტიკური“ შეხედულებების გამო.
შოკში ჩავვარდი, როცა დაქალმა, ყოფილმა კლასელმა, ვისთანაც განსაკუთრებით თბილი ურთიერთობა მაქვს, დამადანაშაულა ხელშეკრულების პირობის შეუსრულებლობაში. თითქოს საყიდლებისთვის ფულის აღება არ მრცხვენია, ხოლო თემურს კომფორტულ პირობებს არ ვუქმნი. წარმოიდგინეთ. 10 წელია ერთმანეთს ვიცნობთ, ჩემი ქმარი მხოლოდ 3–4–ჯერ ჰყავს ნანახი. ასე მიმტყუნა, თუმცა სხვა სტუმრებიც ჩემს წინააღმდეგ იყვნენ.
რა დამრჩენია? წარმოდგენაც არ მქონდა, რომ ქმართან შეთანხმება უძრავი ქონების ხელშეკრულების მსგავსი იქნებოდა. როგორც სასტუმროში: მოგიტანთ ყველაფერს, რაც გჭირდებათ, თქვენ კი გადაიხადეთ. ვიმედოვნებდი, ოჯახი ვიქნებოდით. შვილებს გავაჩენდით, ერთად ვიცხოვრებდით, განვითარდებოდით და კარგ საქმეებს გავაკეთებდით. ან რა საჭიროა ეს ყველაფერი?! არა, დამნაშავეც აღმოვჩნდი, რომ არ მინდა ჩემი ბინა არომატული ჩხირებით გაკვამლულ საწყობს დაემსგავსოს.
თემური მშვიდი ადამიანია, ამიტომ მთელი ამ ხნის განმავლობაში სიტყვაც არ უთქვამს. იმ საუბრიდან უკვე 2 დღე გავიდა. რაღაც უნდა გადაწყდეს, თან სწრაფად. მთელი ეს ნაგავი მისაღებ ოთახში ყრია. ღმერთს მადლობა, რომ სხვა ოთახში ვისვენებ და ვიძინებ.
რჩევა მჭირდება, როგორ მოვიქცე ამ სიტუაციაში. როგორ შევაკავო ნეგატიური ემოციები? თითქოს, ყველაფერი გამოვცადე. ლოგიკაც ჩავრთე, ისტერიკაც მოვაწყვე, მაგრამ ჯერ არ მინდა ყოფილი ცოლი გავხდე, მაგრამ არც ამ ნაგავში ცხოვრება მინდა. უნდა იყოს რაღაც ალტერნატივა. ყველაფერი ასე უაზროდ და სულელურად არ შეიძლება დასრულდეს!
