მშობლებს ჩემი ქმარი ძალიან მოეწონათ, რაც თავიდან მიხაროდა, მაგრამ ყველაფერი მოულოდნელად შემოტრიალდა

1570

დახმარება და მხარდაჭერა მნიშვნელოვანია. რა თქმა უნდა, თუ შეგვიძლია, უნდა დავეხმაროთ მეგობრებს და ნათესავებს, რომელთაც კონკრეტული პრობლემები აქვთ. მაგრამ მთავარია, არ დავივიწყოთ ისინი, რომელთა წინაშეც დაბადებიდან ვალში ვართ. ყველა თავად წყვეტს, როგორ დაეხმაროს მშობლებს. ზოგს ფინანსური მხარდაჭერა სჭირდება, სხვისთვის კომუნიკაციაც საკმარისია. თავისთავად, ეს ძალით არ უნდა გააკეთოთ, მხოლოდ კეთილი ნებით.

ხანდახან შეიძლება წარმოიშვას პრობლემები და გაუგებრობა, მაგრამ ხშირად მათი მოგვარება უბრალო ლაპარაკით შესაძლებელია. მხოლოდ საწყენია, რომ ბოლო დროს ყველას სადღაც გვეჩქარება და დრო და ძალა აღარ გვრჩება ბანალური საუბრისთვის.

როგორ დავეხმაროთ მშობლებს?

ამ ბოლო დროს მშობლების საქციელი ცოტათი მაღიზიანებს. უფრო უკმაყოფილო ვარ. ყოველთვის მეგობრული ოჯახი ვიყავით, მაგრამ ახლა იმდენი პრეტენზია დამიგროვდა მათ მიმართ, რომ არ ვიცი როგორ, მაგრამ აუცილებლად უნდა გამოვხატო. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ჩემი ქორწინება შეიძლება დაინგრეს.

ყველაფერი დაიწყო იმით, რომ ბადრი, ჩემი ქმარი, მაშინ ჯერ კიდევ შეყვარებული, ჩემზე ზრუნვას დიდი პასუხისმგებლობით მოეკიდა. სახლში მოდიოდა, მივყავდი და ზუსტად იმდენ დროს ვატარებდით ერთად, რამდენზეც ჩემს დედას ან მამას შეუთანხმდებოდა. ამრიგად, ჩემს მშობლებს ხშირად ეხმიანებოდა და დამეგობრდნენ კიდეც. თავიდან ვფიქრობდი, რომ მათი ურთიერთდამოკიდებულება შესანიშნავი იყო. ჩემი შეყვარებული, შემდეგ საქმრო და ქმარი, დედაჩემთან და მამაჩემთან ძალიან ახლოსაა, რა შეიძლება მოხდეს?

მოგვიანებით სიტუაცია ოდნავ შეიცვალა. არ ვიცი რატომ, მაგრამ ჯერ მამამ, შემდეგ დედამ წარმოიდგინა, რომ ჩემი ქმარი არა უბრალოდ მათი სიძე, არამედ პირადი ვირია, რომელსაც ნებისმიერი ტვირთი შეუძლიათ აჰკიდონ. ის მაინც კმაყოფილი იქნება. ბადრიმ ჩემი მშობლების დახმარებაში ზღვარი არ იცის. თავიდან მარტივი თხოვნით დაიწყეს, როგორიცაა საშინაო საქმეებში დასრულება. შეთანხმდნენ, რომ დილით და შუადღეს იმუშავებდნენ, საღამოს მწვადებს მიირთმევდნენ. ეს ნორმალური იყო. სანამ არ გადაიზარდა უხელფასო სამსახურად. მერე რა, ბადრი ხომ არაფერს ამბობს.

იყო წვრილმანი დავალებებიც, მაგალითად, ქალაქში სამშენებლო მასალების ყიდვა და მათთან ჩატანა. აგარაკის რემონტი რამდენჯერმე დახმარება არ არის, არამედ სისტემატური დავალებები. სხვათა შორის, ეს ყველაფერი ქმარს სამუშაო საათებში უნდა გაეკეთებინა, მას კი ბენზინასაც იშვიათად უსხამდნენ. როგორც ახლახან გავიგე, მამამ სთხოვა სიძეს, რომ ეს „მათ შორის“ დარჩენილიყო. მე რომ არ გამეგო.

მე კი გავიგე, არა მაშინვე, მაგრამ გავიგე. ასეთი თავხედობით გაოგნებული ვიყავი. მსგავსი შემთხვევა იყო იმაზე მეტი, ვიდრე ვთქვი. ამ ყველაფრის დალაგება რთულია. თუმცა არსი, ალბათ, მიხვდით. რა დავარქვა სიძის მიმართ ასეთ დამოკიდებულებას?

ჩემი ქმარი ძალიან სანდო ადამიანია. პირობას აუცილებლად ასრულებს. ასეთი ბუნება აქვს, ტყუილად ხომ არ ამირჩევია. მისი მშობლები არც ისე კარგი ოჯახიდან იყვნენ. დიახ, სვამდნენ. როგორც მივხვდი, ჩემს მშობლებში ოჯახის დანახვა უნდა. ამას ტყუილად აკეთებს. ჩემი მშობლები ასაკის მატებასთან ერთად საკმაოდ მერკანტილური ადამიანები გახდნენ.

ვუთხარი ბადრის, რომ მისი სურვილები კეთილშობილურია. მით უფრო, რომ ჩემი მშობლები არიან და ასეთი დახმარება უნდა მომწონდეს, მაგრამ ყველაფერში საჭიროა ზომიერება. განსაკუთრებით, როცა საქმე მშობლების დახმარებას ეხება. ბადრი მეთანხმება, ამბობს, რომ ზოგჯერ ძალიან იღლება, მაგრამ რას იზამს, უკვე შეუთანხმდა კონკრეტულ დროზე და ბოლო წუთს ხომ ვერ მიატოვებს? პირობა მისცა და სიტყვას უკან ვერ წაიღებს.

ასე წრეზე დავდივართ. როცა ბადრი რაღაცას აკეთებს, დედ-მამა გამოგონილი საბაბით აიძულებენ სხვა რამის შესრულებაზე დაითანხმონ და ასე ისევ და ისევ. ერთხელაც ვერ მოითმინა, უფრო სწორად, მისმა ორგანიზმმა. ერთ დღეს მშობლებმა ბევრი შეშა მოიტანეს და ვიღაცას ხომ უნდა დაეჩეხა. რა თქმა უნდა, სიძეს. ისინი მოხუცები არიან. არ ადარდებთ, რომ ბოთლი სასმლის სანაცვლოდ ნახევარი სოფელი დათანხმდება ამ საქმის შესრულებას. სიძე ხომ ხაზინაა. შედეგად, ხერხემლის თიაქარი. ცხოვრება შეიძლება, მაგრამ უხალისოდ.

გაირკვა, რომ ეს ჩემი ქმრის პირველი ტრავმა არ იყო. ჰქონდა დაჭიმულობა, ძვლის ამოვარდნა, მოტეხილობა. ორგანიზმის გადაღლაზე არაფერს ვამბობ. ეს ყველაფერი ძალიან მომბეზრდა. ახლა მშობლებთან გულითადი ლაპარაკი მელოდება.

სწორად გამიგეთ. სკანდალების მოყვარული არ ვარ, ასე არ გავზრდილვარ. წუწუნიც არ ვიცი, თან ამის საჭიროება არ მქონია. კარგი ქმარი მყავს, მხოლოდ მიამიტი. როგორ მოვახდინო გავლენა მშობლებზე, თუ ძაღლსაც ვერ ვუყვირი? ბადრისაც სკანდალის მოწყობა არ უნდა. ამბობს, თავად არის დამნაშავე შექმნილ ვითარებაში. მისგან ვერაფერს გავხდები.

რაღაც უნდა გადავწყვიტო. სხვა შემთხვევაში, ჩემი 32 წლის ქმარი დროზე ადრე წაიღებს სულს. ჩვენ კი, სხვათა შორის, ჯერ ბავშვები გვყავს გასაჩენი. დედ-მამამ საჭირო გაკვეთილი უნდა მიიღონ, თურმე მათაც აღზრდა სჭირდებათ. თორემ მომიწევს უნარშეზღუდული ქმრის თრევა კლინიკებში. სამაგიეროდ, ჩემი მშობლების აგარაკი იქნება საოცრად ლამაზი!

ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ თქვენ დაუჭირეთ მხარი ჩვენს პროექტს. მოიწონეთ და გაუზიარეთ სტატია მეგობრებს