ვინ იფიქრებდა, რომ ძალიან მარტივია გახდე ისეთი საშინელი რძალი, რომელსაც ანეკდოტებს უძღვნიან. საკმარისია, შენი საზღვრები დაიცვა და დედამთილთან ურთიერთობა სამუდამოდ გაგიფუჭდება. ჩემი საუკეთესო მეგობრის მაგალითი ამის კარგი დადასტურებაა. მე და ჩემმა ქმარმა ხელი ცოტა ხნის წინ მოვაწერეთ, ამიტომ ამ გზას მხოლოდ ვიწყებ. თუმცა ჩემი მეგობრის, თებეას მაგალითს რომ ვუყურებ, დედამთილისთვის შეკამათებაც მაშინებს. ასე ვცხოვრობ, ერთ სამუშაო დღეს მეორე ცვლის, მაგრამ ფულს ვერ ვხედავ – ჩვენი დანაზოგის ნახევარი დედამთილის და მისი ოჯახის ბიუჯეტში მიდის.
სამაგიეროდ, ყველა სადღესასწაულო შეკრებაზე საყვარელი რძალი ვარ. ქალბატონი სოფია თავის მეგობრებთან მაქებს, ხოლო ვაჟს აღმერთებს. სიმართლე გითხრათ, ყოველ წყვილ ფეხსაცმელზე თანხის დაზოგვით დავიღალე. ხალხმა რომ იცოდეს, რა ფასად მიჯდება საყვარელი რძლის სტატუსი. ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ უკეთესი იქნება, თებეას მსგავსად, ნათესავები გადავიმტერო, მაგრამ ვიცხოვრო ჩემს სახლში, ჩემს ქმართან ერთად, მაგრამ გამბედაობა მაკლია.
დასაქმებული ადამიანის დღე უცხო ოჯახში
ხანდახან, როცა მეგობრების ისტორიებს ვისმენ, თმა ყალყზე მიდგება. თურმე სხვა ოჯახებში თეფშებს აფრიალებენ, ერთმანეთს ჯადოს უკეთებენ. ეს არ მჭირდება, მაგრამ ქმრის ოჯახის ჩრდილში ცხოვრებით დავიღალე. როგორ მოვიქცე?
მე და ცოტნე 6 წელი შეყვარებულები ვიყავით, სანამ დაოჯახებას გადავწყვეტდით. ხან ვშორდებოდით, ხან ვრიგდებოდით და ბოლოს სიყვარულმა გაიმარჯვა. დედამისი დიდი ხნის წინ გავიცანი, მაგრამ მათი ოჯახის წევრი მხოლოდ ქორწილის შემდეგ გავხდი, ანუ ერთი წლის წინ. მეგობრებისგან უკვე განაგონი მქონდა ოჯახურ ცხოვრებაზე და ვერ ვიტყვი, რომ რომელიმე მათგანი ბედნიერია ქორწინებაში. თებეას გარდა, რომელიც უკვე ვახსენე. თავიდან გიჟი მეგონა, მაგრამ მის ურთიერთობაში არ ვერეოდი. ახლა ვიხრები აზრისკენ, რომ მხოლოდ მისი პოზიცია არის სწორი და ბევრი რამ მაქვს სასწავლი.
უნივერსიტეტში ჩაბარების დღიდან ვმუშაობ. თავიდან ცოტნესთან უხერხულობასაც ვგრძნობდი. საჩუქრების მიღება სასიამოვნოა, მაგრამ ყოველდღიურობაში ყველაფრის შუაზე გაყოფას მიჩვეული ვარ. ორივე სტუდენტობის წლებიდან ვმუშაობთ, ამიტომ ყველა ხარჯს ყოველთვის შუაზე ვიყოფდით.
მეგობრები სწრაფად დაოჯახდნენ და მეკითხებოდნენ, როდის მთხოვდა ცოტნე ხელს. თავიდან ვხუმრობდი, შემდეგ მეც დავფიქრდი. მხოლოდ თებეა ცდილობდა ჩემს გადარწმუნებას: „არ მოტყუვდე, ცოტნესთან ისედაც კარგი ურთიერთობა გაქვს. როგორც კი დაქორწინდებით, მოგიწევს ყველაფრის გაზიარება მის ოჯახთან“. ასეც მოხდა.
თებეას ყოველთვის უდრეკი ხასიათი ჰქონდა. ბიჭებს მაშინვე შორდებოდა, როგორც კი რაღაც არ მოეწონებოდა. მაგრამ მანაც იპოვა მამაკაცი, რომელმაც ყოველმხრივ შეძლო მისი მოწონება. კარგ ფულს შოულობს (ძირითადად, საზღვარგარეთ მუშაობით), მასთან ნაზია და დამყოლი ხასიათი აქვს. ყველაფერს ისე აკეთებს, როგორც თებეა იტყვის.
აი, დედამთილთან ურთიერთობა არ გამოუვიდა. თებეას ქმრის ოჯახში მხოლოდ ერთი მარჩენალი იყო, მისი ქმარი. მამამთილი სულ სვამდა, ხოლო დედამთილი ორის ნაცვლად მუშაობდა, რომ სამი შვილი ერჩინა. მესმის, რატომ არ უნდოდა ვაჟის გაშვება. როგორც იქნა, გამოჩნდა ვიღაც, ვინც მასზე და ქალიშვილებზე იზრუნებდა. აი, თებეას სხვა აზრი ჰქონდა.
გასული ათი წლის განმავლობაში უფროსმა ვაჟმა მამის სახლი გაარემონტა, ორივე დის სწავლის საფასური გადაიხადა და ორივე მშობელს არჩენს. თუმცა დაოჯახების შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა. თებეას არ ესმის, რატომ უნდა არჩინოს მისმა ქმარმა ორი ჯანმრთელი ქალი, რომელთაც აქვთ დრო და ძალა სამუშაოდ. ჯიბის ფულზეა საუბარი და არა სწავლის საფასურზე.
ამაში ჩემს მეგობარს მხარს ვუჭერ. ჩვენც, როგორც ბევრი სხვა, ვსწავლობდით და პარალელურად ვმუშაობდით ნახევარ განაკვეთზე. მაგრამ არის ერთი რამ, რაშიც არ ვეთანხმები.
თებეას მეუღლის მშობლები ახალგაზრდები აღარ არიან, ორივე სამოც წელს გადაცილებულია. მხოლოდ დედას აქვს სამუშაო გამოცდილება, მამა კი იმაზე მეტს სვამს, ვიდრე რამე მოაქვს სახლში. მდიდრულად არ ცხოვრობენ და ვაჟის დახმარების გარეშე სრულ სიღარიბეში იცხოვრებენ. ოჯახში საქმე ძალიან ცუდად წავიდა, როცა თებეამ ქმარს მკაცრად აუკრძალა დიდი თანხის ოჯახისთვის მიცემა. ახლა ფულის ჩუქება შეიძლება მხოლოდ დიდ დღესასწაულებზე და ისიც არა ყოველთვის.
ღირს იმის თქმა, როგორ გაუბრაზდა რძალს მთელი ოჯახი? მულები მოურიდებლად ლანძღავენ. ჩვენს ქალაქში ისეთი საშინელი ჭორები ვრცელდება, რომ მოსმენაც არ მინდა. ამბობენ, დედამთილი მკითხავთან იყო, რომ მათ განქორწინებაზე ჯადო გაეკეთებინა. მაგრამ თებეა თავს კარგად გრძნობს. არ აღელვებს არც ბოროტი ენები, არც ქმრის ოჯახთან დაძაბული ურთიერთობა. საკუთარ კერძო სახლში მარტო ცხოვრობენ.
ჩემი სიტუაცია სრულიად განსხვავებულია. დაქორწინებისთანავე ნაქირავები ბინიდან ქმრის მშობლების სახლში გადავედით. აქედან დაიწყო ყველაფერი.
ჯერ სახლის სახურავი შევაკეთეთ. შემდეგ ორი ოთახი სრულად მოვაწყვეთ. ჩემი ცოტნეს მშობლების სახლი დიდია, მაგრამ ძალიან ძველი. დედამთილი დაჟინებით მოითხოვდა, რომ ფულის ყრა შეგვეწყვიტა და მათთან გადავსულიყავით საცხოვრებლად. ახლა მთელი ფული იხარჯება ყოველდღიურ წვრილმანზე, პროდუქტებზე და საერთო მანქანაზე, რომელიც მძიმე პერიოდს გადის. თავიდან მეგონა, რომ მათთან გადასვლა კარგი იდეა იყო, მაგრამ მალე მივხვდი, რომ ამით ფული არ მომატებულა. პირიქით, თვალსა და ხელს შუა ქრება. მგონია, რომ ცოტნე მშობლებს დიდ თანხას აძლევს, მაგრამ ამის შესახებ არ მეუბნება.
სამაგიეროდ, დედამთილი ჩემზე გიჟდება. ყველასთან მაქებს და ჩემი ნახვა ახარებს. რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა, მაგრამ სულ უფრო და უფრო ხშირად ვუყურებ ბედნიერ თებეას და ვფიქრობ: იქნებ, ჩვენც გადავიდეთ? ვფიქრობ, ასე ჩვენი ფინანსური მდგომარეობა გაუმჯობესდება. რა თქმა უნდა, ქალბატონი სოფია მთელი ძალით ეცდება ცოტნეს შეკავებას, მაგრამ არა მგონია, რომ ამის გამო მომიძულოს. რას იტყვით?
