თავის შვილს ყველა დედა მხოლოდ საუკეთესოს უსურვებს. როგორც ცხოვრებასა და კარიერაში, ასევე პირად ცხოვრებაშიც. სამწუხაროდ შვილები ზოგჯერ ერთსა და იმავე შეცდომებს უშვებენ. მაგალითად, როგორც ჩვენი სტატიის გმირი ისტორიაშია: ვაჟმა განქორწინების შემდეგ საკუთარი შეცდომიდან გაკვეთილი ვერ მიიღო და იმავე შეცდომას მეორედ უშვებს. დღეს პაპარაცის რედაქცია მკითხველის ისტორიას შემოგთავზებთ.
ცხოვრება მიდის და საყვარელ ადამიანებთან ურთიერთობა და დამოკიდებულება იცვლება. მშობლები იმედგაცრუებას გრძნობენ, შვილები კი მათგან თავის შორს დაჭერას ამჯობინებენ. ასეთ შემთხვევაში ვინმეს დადანაშაულებაც რთულია რადგან ყველას თავისი ცხოვრება აქვს.
ვაჟი განქორწინების შემდეგ
“ისე მოხდა, რომ ჩემი ვაჟი აღარ მეკონტაქტება. ეს უფროს ვაჟს ეხება, უმცროსთან შესანიშნავი ურთიერთობა მაქვს და ის მუდმივად მეხმარება. ჩემმა უფროსმა ვაჟმა თავისი ცხოვრების თანამგზავრი იპოვა რომელიც მისთვის შესაფერისი არ გახლავთ.
ჯარის შემდეგ ლევანიმ გოგონა გაიცნო. ჩევნი ქალაქი ძალიან პატარაა და ყველა იცნობს ერთმანეთს თუმცა მის რჩეულს არ ვიცნობდი, ამიტომ ჩვენი გაცნობის დღისთვის საგულდაგულოდ მოვემზადე რათა გოგონაზე კარგი შთაბეჭდილება დამეტოვებინა. გაცნობისას კი მივხვდი, რომ ის ამ მოვლენას დიდი მნიშვნელობას არ ანიჭებდა. გასაცნობად საღეჭი რეზინის ღეჭვით და უკმაყოფილო სახით მოვიდა.
ჩვენ მდიდარი ოჯახი არ გვაქვს და ვერ ვიტყვი, რომ ჩემს ვაჟთან ფულის გამო იყო, თუმცა მაიცნ გავიკიხთე და აღმოჩნდა რომ გოგონაზე კარგი შთაბეჭდილება არავის ქონდა. მეზობელმა მითხრა რომ მას უკვე ბერვი მამაკაცი ყავდა და მშობლებმა მასზე ხელი დიდი ხნის წინ ჩაიქნიეს. მე გოგონას პირად საქმეებში არ ჩავრეულვარ და ჭორებს ყურადღება არ მივაქციე.
ერთი თვის შემდეგ გავიგე, რომ ქორწინების სახლში მათ ვიზიტი ქოდნათ დაჯავშნული და ქორწინდებოდნენ. ქორწილის ფული გოგონას მშობლებმა აანაზღაურეს. მშობლები კარგი ადამიანები იყვნენ, უბრალოდ მისი ხასიათის გამო გოგონას გამოსწორებაზე აღარც ოცნებობდნენ. მე მათ ვუთანაგრძნობდი.
ოჯახურ ცხოვრებაში გოგონა არ გამოგვადგა. ის არც ალაგებდა და საჭმელსაც არ აკეთებდა, მაქსიმუმ კვერცხს წვავდა ან სხვადასხვა ობიექტებიდან იძახებდა. ჩემი ვაჟი ამაზე ხშირად ეჩხუბებოდა, შემდეგ ჩემთან მოდიოდა მშვიდდებოდა და ოჯახში ბრუნდებოდა.
ცხოვრება ზღაპარი არ არის. წყვილი მალე დაშორდა. ჩემი ვაჟი დეპრესიაში ჩავარდა და ვერაფრით ვეხმარებოდი. ბოლოს გადავწყვიტე ჩემი მეგობრის გოგონა გამეცნო. გამიკვირდა მაგრამ, ამან უშველა. წყვილმა შეხვედრა დაიწყო, დეპრესიამაც გაიარა და უკვე თითქმის ერთად ცხოვრობდნენ, როდესაც ჩემი ყოფილი რძალი გამოჩნდა, ჩემს ვაჟს აკითხავდა, ურეკავდა, არწმუნებდა მასთან დაბრუნებულიყო რადგან შეიცვალა. ჩემმა ვაჟმა ახალ საცოლეს უთხრა, რომ ერთმანეთს არ შეეფერებოდნენ, დაშორდა და ყოფილ მეუღლესთან მეორე ქორწილი დანიშნა.
ამ ყველფრის წინააღმდეგი ვიყავი. ერთხელაც ვაჟმა დამირეკა და მითხრა, რომ იცოდა ჩემი მისი ცოლის მიმართ დამოკიდებულება და მირჩია მათ ქორწილში არ მივსულიყავი რადგან არ მპატიჟებდა.
წასვლა დიდად არ მინდოდა თუმცა უკვე ვხედავ თუ როოგორ დამთავრდება მათი ურთიერთობა. გამოვიდა, რომ ვაჟმა რძალზე გამცვალა?! საცოლეზე რომლმაც მას გული უკვე ატკინა. მან თავისი ქცევით მასაც გაუცრუა იმედები, მეც და საკუთარ მშობლებსსაც… მართალი ასე თქმა არ შიეძლება მაგრამ, იოსეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ერთი ვაჟი დამრჩა.
სამწუხარო სიტუაციაა თუმცა მსგავსი ამბები ხშირად ხდება. მისი ვაჟი უკვე ზრდასრული მამაკაცია და თავდ უნდა გადაწყვიტოს ვისთან იურთიერთებს და როგორ მოიქცევა დედასთან მიმართებაში. თქვენ რა რცევას მისცემდით სტატიის გმირს?! რჩევები კომენტარების სახით გაგვიზიარეთ.
