“ქმარი განქორწინებაზე არ მთანხმდება, არ ვიცი რა გავაკეთო!” – წუწუნებს ანა, პაპარაცის დღევანდელი სტატიის გმირი. ის კარგა ხანია აღარ ცხოვრობს ქმართან, მაგრამ ოფიციალური განქორწინება არ მიუღია. ახლა კი სხვა მამაკაცზე სურს დაქორწინება, მაგრამ ყოფილი ქმარი წინააღმდეგია არა მარტო განქორწინების, არამედ იმ სახლიდან წასვლაც არ სურს, რომელიც ყოფილ ცოლს ეკუთვნის.
ქმარი არ მაძლევს განქორწინების უფლებას
“ჩემს ქმარს ყოველთვის დაბალი ხელფასი ჰქონდა და საერთოდ, არ უყვარდა თავის დატვირთვა და მუშაობა. ქორწინებიდან რამდენიმე წლის შემდეგ მივხვდი, რომ აღარ მინდოდა ასეთ კაცთან ცხოვრება და რამე უნდა შემეცვალა. ამიტომ წავედი სამუშაოდ პოლონეთში. ქმარი ჩემს სახლში დარჩა და ძალიან ვნანობ, რომ მაშინვე არ გავაძევე ის იქიდან. თან ოფიციალურად არ გაგვიფორმებია გაყრა.
სამშობლოში იშვიათად ჩამოვდიოდი ხოლმე, ყოველ ჯერზე ქმარს ვთხოვდი განქორწინებას და ჩემი სახლიდან გადასვლას. ის კი მეუბნებოდა, რომ ჯერ წასასვლელი არსად ჰქონდა.ჩემი ხელფასის ნაწილს მშობლებს ვუგზავნიდი, ნაწილით კი ვაკეთებდი სახლს, რომელშიც ჩემი ქმარი “დროებით” ცხოვრობდა. ცოდვას ვერ ვიტყვი და ქმარი მეხმარებოდა ამ საქმეში. უბრალოდ ვიცოდი, რომ ადრე თუ გვიან დავბრუნდებოდი და სახლი დამჭირდებოდა. ამასობაში ჩემი მშობლები გარდაიცვალნენ. პრობლემებმაც მოიმატა.აღარც მეგონა თუ ოდესმე დავინახავდი შუქს გვირაბის ბოლოს, მაგრამ ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა ახალი მამაკაცი – მგრძნობიარე, ყურადღებიანი, კეთილი. მისი წყალობით დამიბრუნდა მომავლის იმედი. ხელიც მთხოვა, მაგრამ მე ჯერ კიდევ ვარ ოფიციალურ ქორწინებაში!
როგორ დავითანხმო ქმარი განქორწინებაზე – ქმარი კი არ მთანხმდება განქორწინებაზე, არც ჩემი სახლიდან აპირებს წასვლას. ამბობს, რომ წილი ეკუთვნის ბინიდან. მან ხომ თავისი ხელით აკეთა რემონტი სანამ მე პოლონეთში ვიყავი. დაუჯერებელი თავხედობაა!მესმის, რომ შეცდომა დავუშვი, როცა შევიცოდე და თავიდანვე არ გავაძევე სახლიდან. მას მერე 8 წელი გავიდა და ყოფილი ქმარი უფრო პრინციპული გახდა. არ ვიცი როგორ მოვიქცე. ჩემი ახალი საქმროც ბრაზობს. მზად არის მივიდეს და დაელაპარაკოს ყოფილს.თავს უსუსურად ვგრძნობ, ყოფილი ქმარი ჩაწერილია ბინაში. სასამართლო ალბათ მიანიჭებს მას წილს. სიმართლე გითხრათ, უკვე თანახმა ვარ, ოღონდაც დამთავრდეს ეს კოშმარი. ნუთუ ღმერთი სიკეთისთვის მსჯის? ყოველთვის კარგი მინდოდა სხვებისთვის და აი, შედეგი!
რას გვასწავლის ეს ამბავი? – ეს ამბავი გვიჩვენებს, თუ რა შეიძლება მოჰყვეს მოვლენების თავის ნებაზე მიშვებას. ანამ ვერ განსაზღვრა დაუმთავრებელი საქმის უარყოფითი შედეგები. ასეთ დროს მეტი წინდახედულობა მოეთხოვება ადამიანს.იმედია, შეძლებს ამ კონფლიქტის მშვიდობიანად მოგვარებას. თქვენ როგორ მოიქცეოდით მის ადგილას?
