მე მქვია მარი და გავურბივარ ჩემს მეგობრებს ქუჩაში. რატომ? იმიტომ, რომ მეშინია მკითხავენ, თუ როგორ ცხოვრობს ჩემი ქალიშვილი და არაფერი მაქვს სათქმელი, სატრაბახო.ჩემი ქალიშვილი უბრალოდ სახლში ზის ბავშვებთან ერთად. არ სურს მუშაობა. ძალიან ცუდ პირობებში ცხოვრობს.ჩემი ქალიშვილი, ანა, 34 წლისაა. მე ყოველთვის ვამაყობდი მისით. სკოლაში ძალიან კარგად სწავლობდა, არაერთხელ მოიგო ოლიმპიადა. სკოლა უმაღლესი ქულებით დაამთავრა. ადვილად ჩააბარა სამედიცინო უნივერსიტეტში.
უნივერსიტეტშიც ძალიან კარგად სწავლობდა. მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან რთული იყო. სხვა სტუდენტები ჩიოდნენ, რომ სწავლა წარმოუდგენლად რთული იყო. ანამ კი უპრობლემოდ გაიარა სესიები, ის საკმაოდ მარტივად ითვისებდა ყველაფერს. ლექტორები დარწმუნებული იყვნენ, რომ ის მშვენიერი ექიმი გახდებოდა.შემდეგ გაიცნო ვანო და მალევე დაქორწინდა მასზე. ჯერ ერთი შვილი შეეძინათ, შემდეგ მალევე ეყოლათ მეორე შვილი. ბავშვები უკვე წამოიზარდნენ. ჩემი უმცროსი შვილიშვილი მეოთხე წელშია, მაგრამ ანა არც აპირებს სამსახურში გასვლას!
ეს კიდევ არ იქნებოდა პრობლემ, ქმარს რომ ნორმალური შემოსავალი ჰქონდეს. ვეუბნები ხოლმე:
- -შვილო, ნორმალურია, რომ ბავშვებს ყველაფერი აკლიათ? არასდროს დაუსვენიათ ზღვაზე, არ უმგზავრიათ მატარებლითაც კი?
- -Მერე რა? რა არის აქ ცუდი? ცხოვრებაში მხოლოდ ორჯერ ვნახე ზღვა. ჩემთან ყველაფერი კარგადაა!
რაზე შეიძლება მასთან საუბარი ამის შემდეგ? – ძალიან მწყდება გული. ჩემი მეგობრების შვილებმა უკვე ბევრი ადგილი მოინახულეს, საზღვარგარეთაც წავიდნენ. ევროპაში დასასვენებლად დადიან. მუდმივად მოგზაურობენ და ჩემი შვილიშვილები ანასთან ერთად მხოლოდ ქმრის სოფელში არიან ნამყოფი.
ანას ყოფილი თანაკლასელიც კი, რომელიც სამიანებზე სწავლობდა და რამდენიმე წელიც კი დარჩა კლასში, მუდმივად მოგზაურობს საზღვარგარეთ. მან იყიდა ახალი მანქანა და ცხოვრობს ძალიან კარგად. ახლახან შევხვდი მას:
- – გამარჯობა! კარგია რომ შეგხვდით. ახლახან გვქონდა კლასის შეკრება. მაგრამ რატომღაც ანა არ მოვიდა. მიუხედავად იმისა, რომ დავპატიჟეთ.უბრალოდ მხრები ავიჩეჩე და თან ვფიქრობდი:
- -სად უნდა მოსულიყო, ელემენტარული რამეც არ გააჩნია? მან ვერაფერს მიაღწია ცხოვრებაში! ვერ გამოიყენა თავისი გონება…
ძალიან ვნერვიულობ, რომ ანას არ სურს მუშაობა. არ მესმის, როგორ შეიძლება ასე ცხოვრება? – მთელი დღე სახლში ზის და ბავშვებს უვლის. ფული არაფერში ჰყოფნის. სილამაზის სალონშიც არასოდეს ყოფილა, ვერაფერს ვერ ახერხებს.ვცადე მისი გამოფხიზლება, მაგრამ არაფრის გაკეთება არ სურს. ვეუბნები, რომ სამსახურში უნდა გავიდეს და მომავალზე იფიქროს, ამის გამო ჩემზე განაწყენებულია.
უბრალოდ, არ ვიცი როგორ მივიტანო მის გონებამდე რომ შვილების და ოჯახის კარგი მომავლისთვის მისი განვითარებაა საჭირო.
