მე მქვია მარგარიტა. 15 წელია გათხოვილი ვარ. როცა გიორგიმ დედამისი გამაცნო, მაშინვე არ მოვეწონე. მან მაშინვე დააყენა თავისი შვილი არჩევანის წინაშე:
- აირჩიე შვილო, ან მე, ან შენი მარგარიტა!
ჩემმა ქმარმა მე ამირჩია. ამის გამო დედამ სახლიდან გააძევა. თავიდან დედასთან ვიყავით, მერე საერთო საცხოვრებელში დავიწყეთ ცხოვრება. დედამთილს საერთოდ არ აინტერესებდა როგორ ვცხოვრობთ, არასოდეს მოვუკითხივართ.მხოლოდ ჩემი ქმრის ბებია გვირეკავდა და სწორედ მისგან გავიგეთ, რომ მისი ქმრის და დაქორწინდა. დედამთილს ახალი საყვარელი ვაჟი ჰყავს – სიძე: კარგ ფულს შოულობს და ინტელიგენტი ოჯახიდან არის…როდესაც ვაჟი შემეძინა, მე და ჩემი მეუღლე დედასთან მივედით, ვცდილობდით ურთიერთობის გაუმჯობესებას, მაგრამ დედამთილმა ბინის ზღურბლზეც არ შეგვიშვა:
- მე უკვე მყავს შვილიშვილი ნორმალური ადამიანისგან! ხოლო მათხოვრებისგან შვილიშვილი საერთოდ არ მჭირდება!
დედამთილი, ერთი მხრივ, მართალი იყო. ძალიან ღარიბები ვიყავით. საერთო საცხოვრებელში ვცხოვრობდით, ვსწავლობდით და ვმუშაობდით. ორსულობის გამო აკადემიური ავიღე. ჩემი ქმარი შეძლებისდაგვარად გვარჩენდა. მასაც სურდა სწავლის მიტოვება, მაგრამ მე არ მივეცი ამის უფლება.
კარგია, რომ დედაჩემი გვეხმარებოდა. მის გარეშე ჩვენ ვერაფერს მივაღწევდით. გადავწყვიტეთ, დედამთილი დაგვევიწყებინა და ისე გვეცხოვრა.გავიდა წლები. ჩვენმა ცხოვრებამ გაუმჯობესება დაიწყო. მე და ჩემმა მეუღლემ დავიწყეთ პატარა ბიზნესი, რომელმაც დროთა განმავლობაში კარგი შემოსავალი მოიტანა. შევძელით ბინის, მანქანის ყიდვა და აგარაკის მშენებლობა დავიწყეთ. ჩვენი შვილი ელიტარულ სკოლაში დადიოდა, სადაც ძალიან კარგად სწავლობდა.
მქონდა საშუალება კარგად ჩამეცვა და ხშირად ვსტუმრობდი სილამაზის სალონებს. მე, ჩემი მეუღლე და შვილი ხშირად დავდიოდით დასასვენებლად საზღვარგარეთ.არ დავივიწყეთ დედაჩემი, რომელიც ყველაზე რთულ მომენტებში გვეხმარებოდა. ვყიდულობდით მისთვის საკვებს, შევურჩიეთ საუკეთესო ექიმები, დავუქირავეთ დამხმარე დიასახლისი.ერთ დღესაც დედამთილი მოვიდა ჩვენთან. აღმოჩნდა, რომ მისი საყვარელი სიძე, რომლისგანაც იგი გამუდმებით ფულს ითხოვდა, დაშორდა ქალიშვილს. მან კატეგორიული უარი თქვა ყოფილი ცოლისა და სიდედრის დახმარებაზე. დედამთილს მხოლოდ მერე გაახსენდა, რომ მეორე შვილიც ჰყავდა.
ის ჩვენს სახლში მოვიდა, ირგვლივ მიმოიხედა:
- ოჰ, აღარ ყოფილხართ ღარიბები, გილოცავ!
ის მოთხოვნების სიით მოვიდა. სურდა, რომ ჩემს ქმარს მეორე შვილიშვილისთვის კერძო საბავშვო ბაღის გადასახადი გადაეხადა, ქალიშვილის უფროსი ვაჟისთვის მასწავლებლები ექირავებინა. ჩემს ქმარს დისთვის მანქანის უნდა ეყიდა, ასევე სურდა, რომ ყოველთვიურად ეჩუქებინა ფული.
მოთხოვნების ასეთი სიის და ასეთი თავხედობისგან უბრალოდ გავოგნდი. ჩემმა ქმარმა ჰკითხა:
- იქნებ თვითმფრინავიც გიყიდოთ და დაგიქირაოთ მცველები?
დედამთილმა მშვიდად უპასუხა:
- არა, რაც ჩამოვთვალე საკმარისი იქნება. მე გაგაჩინე და გაგზარდე. ახლა შენ უნდა იზრუნო ჩემზე და უზრუნველმყო! მე მზად ვარ შენი ცოლი მივიღო, მაგრამ არ მინდა მისი დანახვა! ჩვენთან სტუმრობა მხოლოდ შვილთან ერთად შეგიძლიათ
გიორგი ძალიან გაბრაზდა:
- სად იყავი, როცა შენი დახმარება და თანადგომა ძალიან მჭირდებოდა?
- შენ ხომ ჩათვალე, რომ უკვე ზრდასრული იყავი. დაქორწინება გადაწყვიტე. მე უნდა მერჩინა შენი ცოლი და შვილი? არავისი ვალი არ მაქვს! შენ თვითონ მიიღე გადაწყვეტილება, ეს შენი არჩევანი იყო! ცოლის მოყვანამდე კი მე გივლიდი!ერთადერთი, რაშიც ჩემი დედამთილი მართალი იყო, მას ჩემი ქმრის ვალი არ ჰქონდა, მაგრამ მშობლები ყოველთვის ეხმარებიან შვილებს, როცა რთული პერიოდი აქვთ.
- თუ შენ ჩემი ვალი არ გაქვს, მაშინ მეც არაფერი მმართებს! შენ გამიჩინე და შენ უნდა გაგეზარდე!
ამის შემდეგ ჩემმა ქმარმა დედა გააძევა სახლიდან.დედაჩემი ბევრჯერ დაგვეხმარა და ამიტომაც ვეხმარებით მას, მაგრამ არც მე და არც ჩემს ქმარს არ გვინდა დედამთილის დახმარება. ის წავიდა, ქმარმა არაფერი მისცა და აუკრძალა ჩვენი სახლის ზღურბლზე გამოჩენა.და ძალიან უცნაურად გამოდის: უფულო და ღარიბი ვაჟი არ ჭირდებოდა და როგორც კი ფული გაუჩნდა, გაახსენდა…
